جست وجو جهت یافتن جسد دختربچه سه ساله ای که ۴ اردیبهشت در رودخانه چم بشیر کرمانشاه غرق شد در حالی ادامه دارد که افکار عمومی سهل انگاری مسئولان را عامل فوت این ک
در جست وجوی «سوگند»
عبارات مهم : کانال
جست وجو جهت یافتن جسد دختربچه سه ساله ای که ۴ اردیبهشت در رودخانه چم بشیر کرمانشاه غرق شد در حالی ادامه دارد که افکار عمومی سهل انگاری مسئولان را عامل فوت این کودک می داند.
ساعت ۱۱و۳۰ دقیقه روز سه شنبه ۴ اردیبهشت، سوگند همراه حافظ هفت ساله مانند صدها کودک دیگر در محله حکمت آباد، کنار کانال رودخانه چم بشیر سرگرم بازی بودند که ناگهان پای سوگند لیز خورد و درون کانال افتاد. حافظ هم به دنبال او خود را به داخل رودخانه انداخت تا همبازی اش را نجات دهد، ولی چم بشیر جثه کوچک سوگند را که با آمدن شکوفه های امسال تازه سه ساله شده، با خود برد.حافظ آن قدر مقاومت کرد تا صدایش را به گوش رهگذری رساند و به وسیله این مرد نجات پیدا کرد. ۵ دقیقه بعد اهالی محل جمع شدند و تازه فهمیدند که سوگند طعمه چم بشیر شده است است.
در جست‌وجوی «سوگند»
اژدهای خفته
چم بشیر مانند اژدهایی خفته از میان چند شهرک حاشیه نشین کرمانشاه می گذرد و هر از چندگاهی جهت بلعیدن کودکان بی پناه بیدار می شود.
جست وجو جهت یافتن جسد دختربچه سه ساله ای که ۴ اردیبهشت در رودخانه چم بشیر کرمانشاه غرق شد در حالی ادامه دارد که افکار عمومی سهل انگاری مسئولان را عامل فوت این ک
طبق وعده های مسئولان قرار بود این رودخانه جایی جهت تفریح و خوش حالی اهالی محل باشد. در حریم آن، پیاده رو، فضای سبز، مبلمان، پیست دوچرخه و باکس های گل ایجاد شود ولی رودخانه با دیواره های شیب دار بتونی به کانالی بدترکیب تبدیل و بلای جان مردم شد.
به دادکودکانمان برسید
به محل جست وجو می رویم. چم بشیر، سوگند را با خود به «قره سو» رودخانه ای بزرگ و آلوده که از کنار شهربازی و پالایشگاه نفت کرمانشاه می گذرد، آورده است.
جمعیتی حدود صد نفر از اهالی محل و خانواده داغ دیده زیر ستیغ آفتاب در انتظار یافتن سوگند، چشم به غواصی دوخته اند که یک تنه در رودخانه مشغول جست وجو هست. غواص که اوج می آید همه به امید آن که او را یافته است از جا می پرند و صلوات می فرستند ولی هنگامی که دوباره در آب فرو می رود، ناامید می شوند.
در جست‌وجوی «سوگند»
رئیس شرکت آتش نشانی شهرداری کرمانشاه را در آنجا می بینم که به عملیات نظارت می کند. به یاد اظهاراتش در سایت رسمی شهرداری می افتم که گفته بود حافظ، پسربچه نجات یافته را آتش نشانی از آب گرفته در صورتی که به روایت مردم، آنها بعد از نجات حافظ از راه رسیده اند و پسربچه را یک رهگذر نجات داده هست. ادعایی که هنوز با تائید رسمی همراه نشده است.
می پرسم آیا امکانات شرکت را جهت جست وجو در رودخانه و حوادث مشابه کافی می داند؟ پاسخ منفی می دهد.
جست وجو جهت یافتن جسد دختربچه سه ساله ای که ۴ اردیبهشت در رودخانه چم بشیر کرمانشاه غرق شد در حالی ادامه دارد که افکار عمومی سهل انگاری مسئولان را عامل فوت این ک
مادر کودک را پیدا نمی کنم. هیچ زنی در اینجا نیست ولی یافتن پدرش کار آسانی هست. مستقیم سراغ مردی می روم که لباس محلی پوشیده و بشدت بی قرار هست. چشمانش کاسه خون شده؛ تا تسلیت می گویم اشکش جاری می شود، زبانش نمی چرخد چیزی بگوید. جمعیت تا می فهمند خبرنگاریم دورمان جمع می شوند. از واقعه پیش آمده خشمگین هستند و جهت آینده کودکانشان نگرانند. یکی از اهالی محله حکمت آباد به عنوان نماینده اهالی، رشته کلام را به دست می گیرد. می گوید: « تو را به خدا به داد کودکانمان برسید! در محله ما امکانات و فضایی جهت بازی آنها وجود ندارد. کودکان جهت بازی به داخل کوچه می آیند. کانال رودخانه چم بشیر از وسط محله و کنار منزل ها می گذرد و هیچ حفاظی در اطراف آن راه اندازی نشده است.
هر سال چند کودک در آن می افتد. مردم محله از این رودخانه وحشت دارند.
در جست‌وجوی «سوگند»
وی توضیح می دهد، بارها از مسئولان درخواست کرده اند که اطراف رودخانه چم بشیر را بپوشانند و در این محله چراغ روشنایی بگذارند ولی تاکنون به نتیجه ای نرسیده اند.
نگذارید سوگند دیگری بمیرد
محله حکمت آباد را به دنبال منزل سوگند می گردیم. تا می گوییم می خواهیم مادر دختربچه غرق شده است را ببینیم، راهنمایی مان می کنند. از کنار اژدهای خفته حرکت می کنیم و از روی پلی به آن سوی کوچه می رویم. پسرجوانی مشغول پیچیدن طنابی است که جهت جست وجو از آن استفاده کرده اند. مشخص می شود بخش عمده این جست وجو با کمک غواص داوطلب و تجهیزات شخصی در حال انجام است و مسئولان ذی ربط خیلی دخالتی نکرده اند!
زن جوانی روی پله های ورودی ساختمان کوچکی نشسته؛ گونه هایش خراشیده و با زبان کردی مویه می کند و زنان دیگر دورش جمع شده است اند.
«با تنگدستی فرزند هایمان را بزرگ کردیم. سوگندم، بهار سه ساله شد. ما مستأجریم. از اینجا می رویم ولی نگذارید سوگند دیگری در این رودخانه غرق شود.»
این تنها چیزی است که مادر سوگند با زبان محلی به ما می گوید. حافظ را پیش ما می آورند. محل اتفاق را نشان می دهد. دوست نداریم آن خاطره را یادآوری کند. پسرک شوکه شده است هست. خواهش می کنیم از او نخواهند که ماجرا را تعریف کند.
چند پسربچه اصرار می کنند همراهشان کنار رودخانه برویم. ما را کنار چاه هایی می برند که حدود ۳متر عمق دارد و پر از آب است و بدون هیچ حصاری در پیاده روی کنار کانال چم بشیر رها شده است هست. یکی از فرزند ها می گوید: از این چاها اینجا زیاد داریم؛ حتی از این بزرگ تر. بعد تنه اش را تا کمر داخل چاه خم می کند!
مسئولیت به گردن کیست؟
روابط عمومی شهرداری کرمانشاه در جوابیه ای که منتشر کرد، آورده است ساماندهی این رودخانه سال هاست در دست اجراست و انجام کارها حفاظتی در رودخانه جزو موارد طرح ساماندهی است که به عهده شرکت آب منطقه ای است.
در این جوابیه شهرداری کرمانشاه مسئولیت پوشش و محفوظ کردن این رودخانه را مربوط به خود ندانست. شرکت آب منطقه ای کرمانشاه نیز تاکنون درخصوص این ادعا پاسخی منتشر نکرده است.
پیداکردن سوزن در کاه
به مکان جست وجو برمی گردیم. جمعیت در حال ترک رودخانه هستند و از گام های خسته و صورت درهمشان معلوم است که هنوز جسد دختربچه را نیافته اند.
کمی دورتر غواص را می بینیم. بهمن پرورش، غواص افتخاری است که تاکنون بدون هیچ چشمداشتی و با امکانات خودش بیش از ۲۰۰ غریق را در رودخانه های کشور بیرون کشیده هست. او یافتن سوگند را به خاطر آلودگی و زباله های داخل رودخانه، جثه کوچک کودک و وسعت فضا، کاری سخت عنوان می کند. پرورش، حصار کشیدن در اطراف رودخانه را کاری مهم می داند که مسئولان هرچه سریعتر باید جهت آن اقدام کنند.
این امدادگر داوطلب دریچه ای را نشان می دهد که به وسیله شرکت آب منطقه ای بر سر راه چم بشیر قبل از این که به رودخانه قره سو بریزد، قرار گرفته تا مانند صافی عمل کند و از ریختن زباله به داخل رودخانه جلوگیری کند. می گوید: « گر این دریچه بسته بود،جسد را می گرفت و از افتادنش داخل قره سو جلوگیری می کرد.»
همان لحظه یکی از اهالی بیان می کند، چون زحمت پاک کردن دریچه زیاد هست، معمولاً آن را نمی بندند.
واژه های کلیدی: کانال | رودخانه | مسئولان | رودخانه | شهرداری | کرمانشاه | کنار رودخانه | اخبار حوادث
