آن قدر تعلل کردیم که ماهی از دستمان لیز خورد و رفت. ماجرا به تعلل در اجرای تعهدات مالی کشور عزیزمان ایران در خرید هواپیماهای بویینگ برمی گردد. مدیرعامل بویینگ
بویینگ پرید؟
عبارات مهم : ایران
آن قدر تعلل کردیم که ماهی از دستمان لیز خورد و رفت. ماجرا به تعلل در اجرای تعهدات مالی کشور عزیزمان ایران در خرید هواپیماهای بویینگ برمی گردد. مدیرعامل بویینگ در اظهارنظری اعلام کرده که جایگزینی اماراتی جهت هواپیماهایی که قرار بود در ناوگان کشور عزیزمان ایران قرار بگیرند، پیدا کرده است و به این ترتیب، رؤیای بویینگ کشور عزیزمان ایران ایر که قرار بود درسال ۲۰۱۸ وارد ناوگان هوایی کشور عزیزمان ایران شود، یک سال به عقب رفت. حالا باید منتظر باشیم تا مذاکرات کشور عزیزمان ایران ایر و بویینگ تا سال ۲۰۱۹ به کجا ختم می شود و آیا کشور عزیزمان ایران خواهد توانست فاینانسور جهت خرید هواپیما بیاید یا به روش های دیگر تأمین مالی متوسل خواهد شد.
بویینگ پرید؟
حالا در این بین شرکت های هواپیمایی دیگر که در دریافت مجوز اوفک به در بسته خورده بودند، راه دیگری را گزینش کردند و دست به دامن همسایه شمالی شدند. امضای تفاهم نامه جهت خرید ۲۰ فروند هواپیمای سوخو۱۰۰ از سوی دو شرکت هواپیمایی آسمان و کشور عزیزمان ایران ایرتور هم گواهی بر این ناامیدی هست؛ ولی آنچه ایجاد نگرانی کرده هست، تلاش جهت یافتن راه حلی جهت رهایی از مجوز اوفک از سوی شرکت های هواپیمایی کشور عزیزمان ایران هست. امضای این تفاهم نامه بر این توصیه صحه می گذارد که سوخو۱۰۰ روسی دیگر قرار نیست با قطعات و موتور آمریکایی روانه آسمان کشور عزیزمان ایران شود و احتمالا این قطعات روسی یا چند ملیتی خواهد بود. این را حتی دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی هم تأیید می کند. این نگرانی از آنجایی وجود دارد که آب وهوای کشور عزیزمان ایران و آمریکا به باعث تنوع دما به یکدیگر نزدیک است و به همین علت موتورها عمدتا با قدرت بالاتری ساخته می شوند؛ ولی شرایط آب وهوایی روسیه به باعث سردی هوا، نیازمند موتوری چندان نیرومند نیست؛ لیکن سردی دما جهت موتور هواپیما بسیار مطلوب هست. این توصیه می تواند هم از نظر ایمنی و هم از بُعد اقتصادی بر شرکت های هواپیمایی خریدار اثر جدی بگذارد. از سویی تنوع ناوگان هوایی هریک از شرکت های هواپیمایی بار مالی مضاعفی را جهت آنها به همراه خواهد آورد که گویا چندان مورد توجه این شرکت های هواپیمایی نیست.
نتوانستیم به تعهداتمان عمل کنیم
غلامرضا سلامی، مشاور وزیر راه و شهرسازی در امور حسابداری، حساب رسی و حاکمیت شرکتی، در گفت وگو با «شرق» از اثر مشکلات مالی بر اجرائی نشدن تعهدات از سوی ایران می گوید و پرسشها سیاسی و اظهارنظرهای پوپولیستی را در چنین رخدادی بی تأثیر نمی داند. سلامی در این گفت وگو با نقد اظهارنظرهایی از این دست تأکید می کند که ساخت هواپیما در داخل کار راحت ای نیست. با این وجود او گلایه می کند که این اظهارنظرهای ناپخته توانسته بر مذاکرات خرید هواپیما اثر بگذارد.
آن قدر تعلل کردیم که ماهی از دستمان لیز خورد و رفت. ماجرا به تعلل در اجرای تعهدات مالی کشور عزیزمان ایران در خرید هواپیماهای بویینگ برمی گردد. مدیرعامل بویینگ
به تازگی بویینگ اعلام کرده است که تحویل هواپیما به ایران را یک سال دیگر به تأخیر می اندازد. دلیل این تأخیر چیست؟
تأخیر را قبلا هم اعلام کرده بود. درحال حاضر رسما این خبر را اعلام کرده است و چیز جدیدی نیست. یک رابطه تجاری، دو طرف دارد. ما باید پیش پرداخت را به موقع پرداخت می کردیم تا آنها هم کار را شروع کنند و به موقع سفارش آماده شود.
ما نتوانسته ایم پیش پرداخت را آماده کنیم؟
به دلیل وجود مشکلات ناشی از تحریم، مشکلات مالی دولت و برخی پرسشها بوروکراتیکی، همه دست به دست هم داده تا آن طورکه باید و شاید نتوانیم به تعهداتی که از اول بر اساس آن برنامه تحویل گذاشته شده است بود، عمل کنیم.
بویینگ پرید؟
شرکت های دیگری از جمله آسمان و قشم ایر هم با بویینگ تفاهم نامه امضا کرده بودند. آخر تفاهم نامه آنها چه می شود؟
در جریان جزئیات تفاهم آنها نیستم؛ ولی احتمالا آنها هم با همین معضلات روبه رو هستند. نبود امکان جابه جایی پول، تأمین مالی، فاینانس و لیزینگ که شرایط خود را دارد، در کنار هم قرار گرفته اند. اصولا از ابتدا یک جو مخالفتی برای خرید این هواپیماها وجود داشت که آن هم در شرایط ایجاد شده است بی تأثیر نیست. وقتی اجماعی در کار نباشد، به نتیجه مطلوب نمی رسیم.
آن قدر تعلل کردیم که ماهی از دستمان لیز خورد و رفت. ماجرا به تعلل در اجرای تعهدات مالی کشور عزیزمان ایران در خرید هواپیماهای بویینگ برمی گردد. مدیرعامل بویینگ
نبود اجماع سیاسی در داخل، بر تحویل هواپیماها تأثیر گذاشته است؟
بله، حتما مؤثر هست.
ما جزء کشورهای پرسانحه هوایی هستیم. ناوگان هوایی ما فرسوده هست. وسعت ایران ما را ناگزیر به استفاده از حمل و نقل هوایی می کند. با این اختلافات نوسازی ناوگان هوایی به تأخیر نمی افتد؟
بویینگ پرید؟
این حرف ها را چند سال است که موافقان خرید هواپیما می زنند؛ ولی مخالفان حرف خود را می زنند. برخی می گویند که ما هواپیمای مورد نیاز را در ایران می سازیم. برخی می گویند هواپیمای روسی بخرید. برخی می گویند کارهای واجب تر از خرید هواپیما داریم. حال من نمی دانم کار واجب تر از جان انسان چه کاری است.
با توجه به تلفات بالای سیستم بزرگراه ای ما باید یا سیستم ریلی کشور را تقویت کنیم یا سیستم حمل و نقل هوایی را اصلاح ببخشیم. آیا برخی با نوسازی ناوگان هوایی مشکل دارند؟
برخی نوسازی ناوگان را ربط می دهند به اینکه هواپیما متعلق به یک سری افراد مرفه هست. در حالی که در دنیا هواپیما یک وسیله برای مردم مرفه نیست؛ بلکه وسیله نقلیه مطمئنی است و برای توسعه هر کشوری ضرورت دارد. ما هر سال چندین میلیارد دلار به شرکت های رقیب کشورهای امارات و قطر یا شرکت ترکیش پول می دهیم. این پول را می توانستیم ندهیم و خودمان هواپیما خریداری کنیم. ۵۰ درصد مسافران ایرانی که به خارج می روند، با ایرلاین های خارجی جابه جا می شوند. این واکنش‌ها در دنیا وجود دارد؛ ولی متقابل هست. به عنوان نمونه در آلمان هم شرکت های خارجی ممکن است بلیت بفروشند؛ ولی متقابلا آلمان هم در این کشورها بلیت می فروشد. این دو تعادل ایجاد می کنند.
در ایران بازار بین المللی نداریم و بازار خود را هم به علت کمبود هواپیما از دست داده ایم. همان پولی که صرف جابه جایی مسافران ایرانی می شود، اگر چند سالش کنار گذاشته شود، از نظر اقتصاد ملی مفیدتر است و تمام کسری ناوگان خود را می توانیم با این پول جبران کنیم. متأسفانه دیدگاه های تنگ نظرانه ای وجود دارد که باعث می شود سرعت مورد نیاز برای نوسازی ناوگان هواپیمایی را نداشته باشیم.
هواپیماهای داخلی، موفق نبوده و سابقه سقوط داشته هست. می توانیم روی خط تولید داخلی برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی حساب باز کنیم؟
مسلما نمی توانیم و تمام فعالان اقتصادی به این اجماع رسیده اند. برخی افراد واکنش‌ها پوپولیستی دارند و شعار می دهند که باید در ایران کارخانه بسازند یا اینکه از قطعات داخلی استفاده کنند. هنوز در چین چنین اتفاقی نیفتاده است و در روسیه هم که خیلی از ما از نظر صنعت جلوتر هستند، چنین اتفاقی رخ نداده است.
موتور سوخوی روسی، آمریکایی نیست
مسعود اسعدی سامانی، دبیر انجمن شرکت های هواپیمایی، نیز دیگر مسئولی است که دراین باره اظهارنظر کرده هست. او در این گفت وگو خبر داده دو شرکت هواپیمایی آسمان و ایران ایر تور به دلیل صادرنشدن مجوز اوفک، مجبور شدند تفاهم نامه هایی با سوخوی روسیه برای خرید ۲۰ فروند هواپیما امضا کنند تا شاید جایگزینی برای نوسازی ناوگان خود بیابند. او در این گفت وگو به طور تلویحی تأیید کرده هواپیماهای مذاکره شده، با موتور و قطعات آمریکایی نخواهند بود و احتمالا چند ملیتی ساخته می شوند؛ امری که البته نگرانی هایی را در بین کارشناسان ایجاد می کند.
با توجه به اعلام اخیر شرکت بویینگ برای به تعویق انداختن تحویل هواپیما به ایران، قرارداد چه تعداد از شرکت های هواپیمایی که در حال مذاکره با بویینگ بودند، با مشکل مواجه شده است است؟
شرکت هواپیمایی بویینگ با تنها شرکتی که توافق کرده و قرارداد برای خرید هواپیمای بویینگ امضا کرد، ایران ایر بود. با توجه به اعلام اخیر این شرکت، تحویل بویینگ که قرار بود سال ۲۰۱۷ انجام شود، به سال ۲۰۱۹ محول شده است هست.
شنیده ها حاکی از آن بود که سایر شرکت های هواپیمایی نیز با بویینگ مذاکراتی انجام داده اند. این خبر صحت دارد؟
آنها تفاهم نامه امضا کرده بودند.
چه تعداد تفاهم نامه داشتیم؟
هواپیمایی زاگرس، آسمان و قشم ایر برای خرید بویینگ تفاهم نامه امضا کرده بودند که این تفاهم نامه ها هنوز منتج به قرارداد نشده هست.
با این اوصاف آن تفاهم نامه ها ملغی می شود؟
هنوز ملغی نشده هست. بعد از انعقاد این تفاهم نامه ها، بویینگ دنبال گرفتن مجوز از اوفک بود. هنوز از سوی اوفک مجوزی برای تحویل هواپیما به سایر شرکت ها صادر نشده هست. مجوز اوفک برای فروش بویینگ به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران صادر شده است است و کماکان هم معتبر هست؛ ولی بر اساس اعلام مدیرعامل بویینگ یا مسئولان این شرکت، فعلا تحویل اولین فروند هواپیما به سال ۲۰۱۹ موکول شده است هست.
دلیل تأخیر در تحویل هواپیما چیست؟
بیشتر به پرسشها مالی و تأمین فاینانس هواپیماها بازمی گردد. کماکان پیگیری ها در جریان هست.
فاینانس کننده کدام کشور بوده است؟
چون هنوز تکلیف فاینانس کننده نهایی نشده هست، بویینگ فعلا تحویل را یک سال به عقب انداخته هست.
فکر می کنید اوفک برای بقیه تفاهم نامه هایی که با بویینگ داریم، موافقت نامه صادر کند؟
ما امیدوار هستیم این اتفاق رخ دهد. تعللی که اوفک انجام می دهد، خلاف تعهداتشان در برجام است و از نظر ما این تعلل ها به هیچ وجه پذیرفته نیست.
امضای تفاهم نامه سوخو با کدام شرکت های هواپیمایی صورت گرفته است؟
آسمان و ایران ایرتور هرکدام برای خرید ۲۰ فروند هواپیمای سوخو تفاهم نامه امضا کرده اند.
با توجه به شرایط جوی ایران، هواپیمای سوخو برای ایران مناسب است؟
هواپیما اگر به تأیید هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران برسد، از ایمنی مورد نیاز برخوردار است و قطعا از سوی کارشناسان بررسی خواهد شد. در بررسی گزارش سوانح توپولف در ایران، گزارش ها نشان می داد این سوانح ناشی از خطای نیروی انسانی بوده و نه پرسشها فنی این هواپیمایی. ضمن اینکه این هواپیماها، هواپیمای کهنه بودند؛ ولی هواپیماهای سوخو که اکنون برای آنها تفاهم نامه امضا شده است هست، هواپیماهای نو هستند و اگر بتوانیم تفاهم نامه را به قرارداد برسانیم و مشکلی از نظر اوفک وجود نداشته باشد، فرصتی برای توسعه حمل ونقل هوایی و نوسازی ناوگان ایران خواهد بود.
برخی از منابع آگاه می گویند حتی مسئولان فنی هواپیمایی آسمان نیز از جزئیات هواپیمایی که برای خرید آن تفاهم نامه امضا شده است هست، خبر ندارند…
در اینترنت تمام اطلاعات در زمینه سوخو در ساخت این شرکت وجود دارد و این کارشناسان احتمالا کم لطفی کرده اند.
در واقع نمی دانند آیا موتور آن آمریکایی خواهد بود یا بعد از تحریم های روسیه، قطعات آن روسی می شود…
در آخرین نمایشی که سوخو در ایران داشت، این هواپیمایی اعلام کرد تمام تلاش خود را خواهد کرد تا از قطعاتی در هواپیما استفاده کند که نیازی به مجوز اوفک نداشته باشند. شاید عمدتا به سمت استفاده از تجهیزات و قطعات چندملیتی بروند؛ زیرا اگر قرار باشد با ورژن قبلی به ایران فروخته شود، قطعا نیازمند مجوز اوفک خواهد بود.
شرق
واژه های کلیدی: ایران | ایران | هواپیما | اخبار اقتصادی و بازرگانی
