حرفهای صریح واعظی در باره مخالفان دولت،دستور روحانی در مورد فیلترینگ،جلسه با فرماندهان سپاه و…

عبارات مهم : سیاسی

روزنامه کشور عزیزمان ایران با محمود واعظی مدیر دفتر مدیر جمهور مصاحبه ای انجام داده است.

حرفهای صریح واعظی در باره مخالفان دولت،دستور روحانی در مورد فیلترینگ،جلسه با فرماندهان سپاه و…

بخشهایی از این مصاحبه را می خوانید:

نه فقط رسانه های منتقد دولت، بلکه گاه دیده می شود رسانه ها و جریان های حامی دولت هم انتقادهایی را راجع به فعالیت های دفتر مدیر جمهوری مطرح می کنند. تحلیل شما از علت طرح این پرسشها چیست؟

اولاً این طور نیست که هرکسی از جانب خود بتواند ادعا کند که من، گروه یا روزنامه من، از نظر فکری، دولتی یا نزدیک به دولت هست. گو اینکه ممکن است کسی در مقطع دولت یازدهم سیاستی داشته و به دولت نزدیک بوده باشد، ولی اکنون جهت انتخابات مجلس در سال ۱۳۹۸ یا انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰، اهداف، برنامه ها و رویکردهای دیگری داشته باشد. سیاست است و رقابت، در اصل خود ایرادی ندارد.

نه فقط رسانه های منتقد دولت، بلکه گاه دیده می شود رسانه ها و جریان های حامی دولت هم انتقادهایی را راجع به فعالیت های دفتر مدیر جمهوری مطرح می کنند. تحلیل شما از

در این صورت چه بسا جهت دستیابی به آن اهداف، از هم اکنون کارها و برنامه های خود را شروع کند و بخواهد جور دیگری عمل کند. لذا نمی توانیم به صورت صفر و صدی به پرسشها و مواضع سیاسی نگاه کنیم. به این هم اشاره کنم که بعضاً می بینیم بعضی حرف ها را خودشان هم می زنند، مثلاً اینکه می گویند باید به گونه ای عمل کنیم تا بتوانیم پاسخگو باشیم، معنی این حرف آنان این است که از مزایای دولت استفاده کنیم، ولی زیر بار مسئولیت بقیه مطالب دولت نرویم. البته مردم ما هر لحظه فهیم بوده و بخوبی همه چیز را تشخیص می دهند. به عنوان نمونه در مورد استیضاح ۳ وزیر در آخرهای سال گذشته مواردی به دفتر مدیر جمهوری نسبت داده شد که مطلقا درست نبود.

گاهی بحث های دیگری هم مطرح می شود مبنی بر اینکه شما دفتر مدیر جمهوری را «سرسختانه» اداره می کنید، «گزینشی» واکنش‌ها می کنید و ارتباطات بخشی از گروه های سیاسی مرجع با مدیر جمهوری محدود شده است هست. بعضی ادعا می کنند حتی ارتباط وزرا با مدیر جمهوری هم کمتر شده است و بعضی دیگر هم دوگانه واعظی- جهانگیری در دولت را برجسته می کنند.

ببینید، جهت یک بار هم که شده است باید این مسأله باز شود. آقای مدیر جمهوری همواره یک استراتژی را در ذهن خود داشته و دنبال می کردند. ایشان اعتقاد است باید از همه نیروهای شایسته، چه اصلاح طلب، چه اصولگرا و چه مستقل و معتدل تا جایی که تندروی نداشته باشند، در دولت و کابینه استفاده کرد. اساساً مدیر جمهوری برپایه همین ایده در سال ۹۲ به مردم قول دادند که کابینه من کابینه ای از یک جریان خاص نخواهد بود و از همه جریان هایی که به من رأی می دهند و نیز جریان هایی که اصول این فکر را قبول دارند، در کابینه و دولت استفاده می کنم. پیش از انتخابات ۹۲، شخصیت ها و گروه های مختلفی به علت سوابق و تجربیات بالای ایشان از حضور دکتر روحانی استقبال کردند، ولی به طور مشخص یک حزب- شاید با دامنه کمتری- به نام اعتدال و توسعه بود که از روز اول تا روز آخر از آقای مدیر جمهوری حمایت کرد.

حرفهای صریح واعظی در باره مخالفان دولت،دستور روحانی در مورد فیلترینگ،جلسه با فرماندهان سپاه و…

در هفته آخر هم که آقای دکتر عارف از مسابقه کناره گیری کرد، بعضی اصلاح طلبان دیگر نیز وارد کار شدند. آن وقت خیلی از این اشخاص اصولگرا یا اصلاح طلب، طبیعی بود که چندان انتظار نداشتند که حضورشان در دولت خیلی پررنگ باشد، ولی آقای مدیر جمهوری اصلاً به این پرسشها توجه نکرد و با استراتژی که به آن اشاره کردم، کابینه خود را متشکل از افراد کارآمد دو جناح مهم تشکیل داد و این تصمیم و استراتژی شخص ایشان بوده و هست.

یعنی حتی اصلاح طلبان هم به علت حضور پررنگ ارزش در حمایت از آقای روحانی، انتظار زیادی جهت تصدی مسئولیت ها نداشتند؟

این مسأله طبیعی بود. به این معنی که تفکر اصلاح طلبی به آقای روحانی رأی داد، لیکن در آن وقت میان نامزدهای موجود، ایشان را به خود نزدیک تر می دیدند.

نه فقط رسانه های منتقد دولت، بلکه گاه دیده می شود رسانه ها و جریان های حامی دولت هم انتقادهایی را راجع به فعالیت های دفتر مدیر جمهوری مطرح می کنند. تحلیل شما از

اگر چه جریان حزبی و تشکیلاتی اصلاح طلب، از ابتدا نامزد خود را داشتند. براین اساس عملاً آقای دکتر روحانی در کابینه اول خود با یک چارچوب و توازنی، هم از دوستان حزب اعتدال و توسعه که هر لحظه همراه او بودند و مرتب با هم نزدیک بودند، استفاده کردند و هم از دوستان اصلاح طلب معتدل و هم از اصولگرایان معتدل. جهت کابینه دوم هم، ایشان اصلاً شعار خود را عوض نکردند. به همین علت اعتقاد دارم علی رغم تمام انتظاراتی که بعضی جریان های سیاسی جهت خودشان به وجود آورده بودند، این انتظارات یکطرفه بود. دکتر روحانی حتی با یک نفر گفت وگو نکرده بود که بعداً تصمیم بگیرد کابینه خود را براساس نظر این یا آن حزب بچیند و نه اساساً چنین بحثی مطرح شده است بود.

قبل از انتخابات هیچ بحثی راجع به سهم و میزان حضور جریان ها در کابینه مطرح نبود؟

حرفهای صریح واعظی در باره مخالفان دولت،دستور روحانی در مورد فیلترینگ،جلسه با فرماندهان سپاه و…

اصلاً، نه قبل از انتخابات و نه بعد از انتخابات، هیچ گاه چنین بحثی نبود. در ۹۲ و در ۹۶ خود آقای مدیر جمهور کابینه را براساس چارچوبی که داشتند، گزینش کردند. هر کس مدعی شود که من در تشکیل کابینه سهم و نقش داشتم یا قراری گذاشتیم یا با هم تفاهم کرده بودیم، قطعاً حرف درستی نزده هست. حتی کسانی که راجع به من گفتند فلانی در گزینش کابینه نقش داشت، آنان هم حرف درستی نزدند. لیکن شخص آقای مدیر جمهوری با استقلال نظر کابینه خود را گزینش کردند. البته ممکن است ایشان جهت گزینش یک وزیر با یک فرد مشورت کرده یا از او خواسته باشند که راجع به آن شخیصت تحقیق کنند؛ ولی چه این کار را کرده باشند یا با هر کس دیگری مشورت کرده باشند، در نهایت خودشان تصمیم گرفتند کابینه را چطور تشکیل دهند. به همین علت است که می بینیم از نظر سیاسی کابینه دوم تفاوتی با کابینه اول ایشان ندارد، ولو صورت ها عوض شده است باشند، ولی وزن ها چندان تفاوتی نکرده است.

اما عده ای از منتقدان سیاسی راجع به میزان نقش ها و جایگاه افراد در کابینه بحث هایی مطرح می کنند و می گویند از بعضی نقش ها کاسته و به نقش های دیگر افزوده شده است است.

ما همواره کابینه را یک خانواده و یک مجموعه منسجم می دانیم و می بینیم. به همین علت بود که آقای مدیر جمهوری اصلاً به این فکر نکردند که چه کسانی استیضاح شده است اند و سه وزیر استیضاح شده است از چه جریان و خطی هستند، بلکه همه ما بسیج شدیم و با تمام وجود تلاش کردیم تا مردها ربیعی، آخوندی و حجتی، از وقت پاسخگویی جهت دفاع قاطع از عملکرد دولت در بخش خودشان استفاده کنند و رأی بیاورند. با وجود این نگاه در مدیر جمهوری مبنی بر تشکیل کابینه ای منسجم، بعد از انتخابات انتظار دیگری به وجود آمد و به این انتظار دامن زده شد. به این معنی که بعضی فکر کردند کابینه باید تفکر خاصی داشته باشد، هنگامی که هم که این طور نشد، ابتدا یعنی پیش از آنکه من مدیر دفتر شوم، به آقای مدیر جمهوری انتقاد می کردند؛ ولی هنگامی که دیدند ایشان تصمیمی دارد و براساس تصمیم خود عمل می کند، بعد از حضور من در دفتر مدیر جمهوری، استراتژی آنان عوض شد و به جای ایشان، بنده را نشانه گرفتند.

این حملات درحالی بود که اساساً هنگامی که که این حرف ها زده شد، ما اصلاً کار خود را در دفتر مدیر جمهوری شروع نکرده بودیم. در هفته های دوم و سوم حضور ما در دفتر این بحث ها شروع شد، پیش از آنکه اساساً معلوم شده است باشد با چه کسی و چگونه ارتباط خواهیم داشت. بعد از آن، ادعاهای دیگری را راجع به اختلاف بین دکتر جهانگیری و بنده مطرح کردند. با قاطعیت به شما بگویم که هیچ کدام این حرف ها درست نیست. رابطه من با آقای جهانگیری از ابتدایی که با هم کار کردیم، در چهار سالی که من وزیر ارتباطات بودم و در این ماه ها که مدیر دفتر مدیر جمهوری هستم، غیر از صمیمیت و همکاری نزدیک چیز دیگری میان ما نبوده هست. اساساً در این مدت میان من و ایشان کوچک ترین مطلبی به وجود نیامده و چه بسا رابطه ما از دوران وزارت هم صمیمی و نزدیک تر است.

هیچ وزن کشی هم نبوده است؟

به هیچ وجه وزن کشی ای نبوده هست. هیچ مطلب اختلافی نبوده و هر وقت هم با هم کاری داریم، به سرعت به تفاهم می رسیم، سریع کارها را دنبال کنیم و زیاد به نشانه فکر می کنیم تا چیزهای دیگر و غیر از این، مطلب دیگری نبوده هست. راجع به وزیران هم، خود وزیران می گویند که اکنون سرعت عمل در بعضی فعالیت ها زیاد شده است است.

در این مدت کوتاه علاوه بر جلسات متعددی که آقای مدیر جمهوری با وزیران دارند، هر کدام از وزیران مرتب با آقای مدیر جمهوری تلفنی یا حضوری در تماس هستند. به نظر من این جفا در حق آقای مدیر جمهوری هست. زمانی که وزیر ارتباطات بودم با عینک یک وزیر به پرسشها دفتر مدیر جمهوری و ارتباطات ایشان نگاه می کردم، ولی امروز می بینم که پرسشها و ارتباطات ایشان به گونه دیگری هست. اکنون ملاقات های ایشان بسیار گسترده است یا مکاتبات وزیران به روز شده، ارتباط ارزش بموقع است و دستورات خود را سریع دریافت می کنند. بنابراین، این حرف هایی که زده می شود، به هیچ عنوان درست نیست. بنابراین، اینکه در دفتر چه می گذرد، یک بحث هست، ولی اینکه کسانی که اصلاً از فرایندهای دفتر مطلع نیستند و حرف هایی می زنند، بحث دیگری هست. هیچ دوگانگی در میان من و هیچ کس دیگری از اعضای دولت وجود ندارد.

تحلیل شما از علت انتشار این مطالب از سوی افراد متفاوت چیست؟

من نمی توانم نیت خوانی کنم، در درجه اول هیچ مسأله ای نسبت به چهار سال نخست دولت ریاست جمهوری آقای روحانی عوض کردن نکرده هست. توصیه دیگر اینکه هیچ کدام از کسانی که این مطالب را طرح می کنند، با من صحبت نکردند. به این معنی که هیچ کدام نیامدند بگویند که این حرف ها چیست و بخواهند صحت و سقم آن را از من بپرسند. بنابراین، هنگامی که چیزی با گذشته عوض کردن نکرده هست، به عنوان یک تحلیل، می توانم بگویم تنها مسأله موجود می تواند این باشد که مسئله در ذهنیت کسانی است که اینها را مطرح می کنند و این ذهنیت باعث طرح چنین مطالبی شده است است.

ذهنیت از قبل باید بوده باشد؟ حتماً بهانه ای بوده است؟

قائلان به این بحث ها دو سه گونه حرف می زنند. یکی اینکه می گویند مأموریت هایی که به عهده دفتر مدیر جمهوری گذاشته می شود، به سرعت انجام می شود. اینکه اتفاق بسیار خوبی است! بعضی هم می گویند که فلانی، یعنی من، فردی سیاسی هست، در پاسخ باید گفت اگر کسی سیاسی نباشد نمی تواند بخوبی از عهده انجام این امور بربیاید. ولی اگر آنان انتظار دارند من مأموریت های خود را انجام ندهم، دیگر جایی جهت بحث نمی ماند. بعضی هم می گویند ارتباطات دفتر قطع شده است هست. باید مشخصاً گفته شود ارتباط چه کسی و با چه کسی؟ صرفاً بحث ها کلی و بدون مصداق طرح می شود. نه فقط شواهد، که حتی آمار برنامه ها هم تأیید می کنند ارتباط من با اصلاح طلبان، اصولگرایان و شخصیت های متفاوت به صورت روزانه در جریان است.

با توجه به نقش شما در شکل گیری ائتلاف سه گانه اصولگرایان، اصلاح طلبان و اعتدالی ها در سال ۹۴، بویژه تأثیر شما در حضور اصولگرایان میانه در این ائتلاف، بعضی می گویند حضور شما در دفتر مدیر جمهوری باعث زیاد کردن وزن این جریان یعنی اصولگرایان معتدل در دفتر مدیر جمهوری شده است است.

در ۳۹ سال کار سیاسی و اجرایی خود، همواره تلاش کرده ام کار سیاسی و کار اجرایی را از هم جدا کنم و در دفتر مدیر جمهوری نیز قطعاً این رویکرد خود را حفظ خواهم کرد. بنابراین، اینکه جهت گیری سیاسی من چیست، به بیرون از دفتر مدیر جمهوری مربوط است و این جهت گیری هیچ تأثیری در اداره دفتر مدیر جمهوری نخواهد داشت.

اما در نحوه اداره دفتر مدیر جمهوری قطعاً به همان صورت عمل خواهم کرد که وزارت ارتباطات را اداره کردم یا همان طور که سال های طولانی در وزارت خارجه بودم؛ یعنی رویکرد سیاسی خود را دخالت نمی دادم. اساساً اعتقادم این است که شغل ما حزبی نیست. به این معنی که در دفتر مدیر جمهوری حق ندارم کار حزبی بکنم یا بخواهم براساس تفکر حزبی خود دفتر را اداره کنم. من براساس تفکر حرفه ای خود دفتر را اداره می کنم و جهت این کار از تجربیات گذشته استفاده خواهم کرد تا دفتر به عالی ترین نحو اداره شود، ولی امکان ندارد تفکر سیاسی من باعث شود به بعضی نزدیک تر و از بعضی دورتر شوم؛ نه تنها امکان ندارد، بلکه هیچ گاه این طور نبوده است.

اقتضای رویکرد حزبی شما، در خارج از دفتر مدیر جمهوری چیست؟ یعنی به عنوان عضو حزب اعتدال و توسعه، نگاه شما به جریان های سیاسی کشور چیست؟

ما در حزب اعتدال و توسعه اساساً روحیه تضاد با هیچ جریانی نداریم، یعنی اینکه می گوییم می توانیم هم با اصلاح طلبان کار کنیم و هم با اصولگرایان معتدل، نه تنها امری منفی نیست، بلکه اتفاقاً مثبت هم هست. اگر می گفتیم با یک جریان می توانیم کار کنیم و با جریان دیگر نمی توانیم، قطعاً یک امر منفی می بود که پیامدهای منفی هم جهت کشور به دنبال می داشت. ولی اکنون، همان طور که ترکیب دولت این واقعیت را تأیید می کند، با همه کار می کنیم. البته، ما با افراد تند و افراطی از هر جریان و جناحی نمی توانیم کار کنیم، ولی اگر آدم ها معتدل باشند، قطعاً قضیه متفاوت خواهد بود. ما در اعتدال و توسعه معتقدیم مرزهایی که از نظر سیاسی در جامعه کشیده شده است و افراد را از هم دور کرده، بیخود و بی جهت است و باید برداشته شود.

ما این مرزها را قبول نداریم و به رسمیت نمی شناسیم. با این نگاه در دفتر مدیر جمهوری آغوش من جهت شخصیت ها و تفکرات متفاوت باز هست؛ چه کسانی که می خواهند حمایت شوند، یا کسانی که جهت اداره بهتر کشور ایده هایی دارند، حتماً ما استقبال می کنیم.

پس از حضور شما در دفتر مدیر جمهوری شاهد برگزاری دیدارهای متفاوتی از سوی مدیر جمهوری بودیم که مشخصاً دو دیدار با فرماندهان عالی رتبه سپاه بوده و دیدار با اعضای شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز برجسته شد. علت انجام این دیدارها و پیامدهای آن چه بود؟

آقای مدیر جمهوری از صبح که وارد نهاد ریاست جمهوری می شوند تا پاسی از شب، وقت ارزش در دیدارها و جلسات سپری می شود. خبر بعضی از این جلسات منتشر می شود و بعضی هم نمی شود. از نظر من اهمیت دیدار سه گانه مدیر جمهوری با سه فراکسیون مجلس که طولانی مدت هم بود، کمتر از دیدارهایی نیست که به آن اشاره کردید. لیکن دیدار با سه فراکسیون، در ابتدای کار مدیر جمهوری در دولت دوازدهم صورت گرفت که هریک سه ساعت به درازا کشید. این دیدارها بسیار بافایده بود و تقریباً همه نظر های خود را مطرح کردند. پیامد این جلسات، تعامل بسیار خوبی بود که میان مدیر جمهوری و مجلس شکل گرفت و کمک کرد متوجه شویم نظرات دوستان جهت دولت چیست.

دیدارهای دیگری هم بود، از جمله جلسه با همه رؤسای کمیسیون های مجلس و نیز کمیسیون تلفیق. پیش از دیدار فرماندهان سپاه با مدیر جمهوری، دریافتیم که بی علت و بی جهت، بعضی تلاش می کنند القا کنند میان دولت و سپاه یک جدایی وجود دارد یا اینکه این جدایی را ایجاد کنند، درصورتی که افتخار دولت یازدهم و دوازدهم تقویت بی سابقه توان راهبردی دفاعی کشور و کار نزدیک و حمایت از مأموریت های نیروهای مسلح و بویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که این کار، همکاری و حمایت، چه در زمینه تأمین بودجه و چه در زمینه های دیگر، مشهود است و مردم باید متوجه این امر می شدند.

درخواست ها جهت دیدار از سوی جامعه روحانیت و سپاه بود یا از دفتر مدیر جمهوری؟

تا آنجا که خاطرم هست، جامعه روحانیت درنظر داشت در جلسه ای گزینش مجدد آقای روحانی را تبریک بگوید. راجع به سپاه پاسداران هم هر دو طرف به گفتگو میل به داشتند. ضمن اینکه نمونه همین دیدارهای مفید، با فرماندهان عالی ارتش هم بوده هست. ولی مهم تر این است که این ارتباط ها ادامه داشته و دارد، هرچند تنها خبر همان یک جلسه منتشر شد. به عبارت دیگر جلسات متعدد دیگری با فرماندهان عالی رتبه سپاه پاسداران یا با سران قوا انجام شد و می شود که خبر آن منتشر نمی شود، این جلسات هم مشورتی و راجع به مباحث متفاوت داخلی و خارجی بود.

علاوه بر این دیدارها، طرحی خدمت مدیر جمهوری ارائه دادیم و ایشان هم پذیرفتند که در سال ۹۷ جلسات و دیدارهای ایشان با گروه های اجتماعی همچون هنرمندان، اساتید دانشگاه، اقتصاددانان، جامعه شناسان، نویسندگان و بخش شخصی زیاد کردن یابد تا به این ترتیب دایره ارتباط، نظرخواهی و مشورت ها با این گروه ها گسترده تر شود و این صورت ها و شخصیت های غیردولتی و غیرحاکمیتی بتوانند در جلسات کوچک به مدیر جمهوری خود مشورت بدهند. جلسه با صادرکنندگان نمونه کشور یکی از همین جلسات بود.

طیفی از رسانه ها به صورت هماهنگ ادعا کردند که مدیر جمهوری در دیدار نوروزی موافق فیلترینک خبر رسان تلگرام بوده اند. هرچند این ادعا رد شده است است ولی براق بفرمایید نظر دولت درمورد خبر رسان تلگرام و جایگزینی خبر رسان بومی چیست؟

آقای مدیر جمهور کاملاً براق نظرشان را در این باره گفتند. دولت حتماً اعتقاد به حمایت از خبر رسان های بومی هست. نه الان، که از دولت یازدهم و زمانی که بنده در وزارت ارتباطات مسئولیت داشتم، قویاً این رویکرد را دنبال کردیم، الان هم در همین مسیر همزمان با تأکید بر تکمیل شبکه ملی اطلاعات حرکت می کنیم. البته همان طوری که آقای مدیر جمهور گفتند، نشانه دولت از این حمایت فیلترینگ یا ایجاد محدودیت جهت خبر رسان های پرمخاطب و مورد استفاده عمومی مردم نیست، نشانه این است که انحصار نرم افزارهای خارجی از بین برود.

به طور طبیعی دولت دوست ندارد اطلاعات میلیون ها کاربر ایرانی، صرفاً در بستر یک خبر رسان خارجی رد و بدل شود، از همین رو به جد تلاش می کند تا با تقویت نرم افزارهای بومی و ارائه سرویس های باکیفیت از سوی این خبر رسان ها، بیشترین حجم تراکم حضور مردم بتدریج به خبر رسان های ایرانی انتقال یافته شود. با زیاد کردن کیفیت خدمات خبر رسان های ایرانی حتماً مردم بتدریج سراغ این نرم افزارها خواهند رفت. همان طوری که در یکی دو سال گذشته هم منحنی استفاده از این نرم افزارها صعودی بوده.

با فیلتر کردن رقبای خارجی احتمالاً تصویر چیزی که مد نظر ماست رخ می دهد. مردم معمولاً هنگامی که احساس اجبار کنند، مقاومت می کنند. تجربه نشان داده دادن قدرت گزینش به مردم در کنار آموزش و ساختن فرهنگ بهتر از رفتارهای قیم مآبانه جواب می دهد. این جهت خود خبر رسان های بومی هم خوب نیست که ما رقبای نیرومند را فیلتر کنیم و میدان را دربست در اختیار آنها قرار بدهیم، کیفیت و پیشرفت هر لحظه در فضای رقابتی به دست می آید.

یک توصیه را هم فراموش نکنید، بالاخره میلیون ها ایرانی در حال حاضر از خبر رسان تلگرام و سایر خبر رسان های روز دنیا استفاده و نیازهای ارتباطی خود را از طریق آن برطرف می کنند. هزاران شغل هم در این بستر شکل گرفته و معیشت افراد زیادی وابسته به آن هست. ما که نمی توانیم به خواست و تشخیص و گزینش مردم بی اعتنا باشیم. من مطمئنم مردم اگر با سرویس های باکیفیت نرم افزارهای بومی مواجه شوند و به حفظ اطلاعات و حریم خصوص خود مطمئن باشند، حتماً آنها را به رقبای خارجی ترجیح می دهند. این را هم مطمئنم که جوانان ایرانی این توان را دارند که نرم افزارهایی قدرتمندتر و با کیفیت تر از رقبای خارجی ایجاد کنند. دولت تلاش می کند از توسعه آنها حمایت کند و تسهیلات خوبی هم در اختیار آنها قرار داده است.

مقام معظم رهبری امسال را سال حمایت از کالای ایرانی نامگذاری کردند. مدیر جمهوری هم در جلسه سران قوا پنج ضرورت را جهت تحقق این طرح برشمردند. از نظر شما نقشه راه جهت تحقق این طرح چیست؟

برای این نشانه مجموعه ای از کارها به طور همزمان و به موازات هم باید انجام شود. همان طور که آقای دکتر روحانی اشاره کردند، از یک سو باید از تولیدکنندگان ملی حمایت کنیم، از طرف دیگر باید با تقویت نظارت، استانداردهای کیفی را ارتقا دهیم و تولیدکنندگان را به تولید محصولات باکیفیت و رقابتی سوق بدهیم.

همزمان با این دو اقدام، باید در افکار عمومی و رسانه ها با طرح های خلاقانه و غیرکلیشه ای فرهنگ گرایش به کالاهای خارجی را بتدریج عوض کردن دهیم و ذهنیت مردم را به سمت و سوی استفاده از کالاهای ایرانی سوق بدهیم. ایجاد زمینه های صادرات و بازاریابی جهت محصولات ایرانی هم نقش مهمی در نیرومند تر شدن تولیدکننده های ایرانی خواهد داشت. گام مهم دیگر هم کنترل واردات و مبارزه با قاچاق کالاست.همان طور که عرض کردم، این کارها همه مکمل یکدیگرند و باید به طور همزمان انجام شود. به طور طبیعی اگر صرفاً از تولیدکننده حمایت کنیم و کیفیت را ارتقا ندهیم، مردم تمایلی به خرید کالاهای ایرانی نشان نمی دهند.

یا مثلاً اگر با تقویت بنگاه ها محصول با کیفیت تولید کردیم هم اگر مردم این ذهنیت را داشته باشند که کالای خارجی هر لحظه برتر از کالای ایرانی هست، کاری از پیش نمی بریم. یا مثلاً اگر همه چیز درست باشد ولی به کنترل واردات و مقابله با قاچاق بی توجهی کنیم، همه رشته ها پنبه می شود.یک توصیه مهم نیز نباید مغفول باشد. از حدود دو دهه بیش جمعیت جوان زیادی بتدریج وارد بازار کار شدند و طبق برنامه اکنون نیاز به کارآفرینی حداقل جهت یک میلیون نفر در سال هستیم. دولت تدبیر و امید همین نشانه را دارد و به این مرزها نیز نزدیک شده است ولی باید باور کرد، حتی در سطح جهانی ایجاد یک میلیون شغل پایدار در سال بسیار سخت هست. این بار سنگین را همه مردم و مسئولان کشور باید با هم بردارند و از بااهمیت ترین اقداماتی که می تواند این نشانه را محقق کند، حمایت و خرید کالای ایرانی است که رونق بخش کارآفرین خواهد بود.

واژه های کلیدی: سیاسی | ایرانی | ایرانی | ریاست جمهوری | انتخابات ریاست جمهوری | اخبار سیاسی و اجتماعی