برخی پژوهشگران می‌گویند که سقوط سنگ آسمانی در ۶۵ میلیون سال پیش، دایناسورهای هیکلی را منقرض نکرد؛بلکه گیاه های سمی در حال کشتن آن‌ها بود و سقوط شهاب‌سنگ، آخرین
فرضیه ای عجیب جهت توضیح انقراض دایناسور ها
عبارات مهم : مقاله
به گزارش گروه تحریریه سایت، بعضی پژوهشگران می گویند که سقوط سنگ آسمانی در ۶۵ میلیون سال پیش، دایناسورهای غول پیکر را منقرض نکرد؛بلکه گیاه های سمی در حال کشتن آن ها بود و سقوط شهاب سنگ، آخرین میخ بر تابوت این موجودات بود.
فرضیه‌ای عجیب جهت توضیح انقراض دایناسورها
سال هاست که دانشمندان روی تئوری انقراض دایناسورها به اجماع رسیده اند. بر این اساس، حدود ۶۵ میلیون سال پیش، این موجودات غول پیکر به دنبال برخورد یک شهاب سنگ با زمین، منقرض شدند و تنها گروهی از آن ها باقی ماندند که امروزه به گونه های پرندگان فرگشت پیدا کرده اند.
بااین وجود تحقیقات تازه نشان دهنده رخدادی دیگر هست. به تازگی مقاله ای در «ژورنال ایده های زیست شناسی و فرگشت» انتشار یافته است که نشان می دهد سقوط شهاب سنگ، علت مهم انقراض دایناسورها نبود. در این مقاله شرح داده شده است است که دایناسورهای غول پیکر به واسطه ظهور نوع جدیدی از گیاه های در حال نابودی بودند. این گیاه های منشتر شدن گازهای سمی، دایناسورهای غول پیکر را مسموم می کردند و می کشتند.
برخی پژوهشگران می‌گویند که سقوط سنگ آسمانی در ۶۵ میلیون سال پیش، دایناسورهای هیکلی را منقرض نکرد؛بلکه گیاه های سمی در حال کشتن آن‌ها بود و سقوط شهاب‌سنگ، آخرین
این فرضیه زمانی شکل گرفت که دانشمندان متوجه تعداد بالای فسیل هایی شدند که جانور بر اثر مسمومیت با گرده ها مرده هست؛ نه تنها تعداد این فسیل ها زیاد است بلکه قدمت آن ها به مدت ها پیش از وقت تقریبی در نظر گرفته شده است جهت برخورد شهاب سنگ ها با زمین برمی گردد.
البته این تئوری، نظریه برخورد شهاب سنگ را با زمین رد نمی کند؛ بلکه می گوید که حتی اگر آن شهاب سنگ به زمین برخورد نمی کرد، بازهم نسل دایناسورها در آستانه نابودی و انقراض قرار می گرفت.
«گوردون گالو» استاد دانشگاه آلبانی می گوید: «باوجوداینکه برخورد شهاب سنگ قطعا مؤلفه ای بزرگ در راه نابودی این موجودات بود، عامل فیزیولوژیک دیگری نیز در انقراض آن ها دخالت داشت. دایناسورها نمی توانستند یاد بگیرند که خوردن گیاه های خاصی منجر به فوت آن ها می شود و این گیاهان، تأثیر بسیار سنگینی روی گونه های دایناسورها گذاشته بود.»
فرضیه‌ای عجیب جهت توضیح انقراض دایناسورها
این تحقیقات هم چنین توضیح می دهد که پرندگان و کروکودیل ها که بازماندگان مستقیم دایناسورها به حساب می آیند، بعد ازاین رخدادها توانستند قدرت چشایی را به دست بیاورند و این، راهکار فرگشتی محیط زیست جهت پیشگیری از مسموم شدن آن ها به حساب می آید.
واژه های کلیدی: مقاله | انقراض | برخورد | میلیون | برخورد شهاب سنگ | اخبار علمی و آموزشی
