آیا نجفی استعفا کرد؟/صادق زیباکلام: از ماندن نجفی باید تعجب می کردیم نه از رفتنش

عبارات مهم : ایران

صادق زیباکلام در روزنامه آرزوی بزرگ نوشته است :من فکر می کنم اگر محمدعلی نجفی مانده بود زیاد باید تعجب می کردیم تا رفتنش! اگر مجموعه عواملی که باعث شدند او برود را کنار هم قرار دهیم به این نتیجه خواهیم رسید که اتفاقا پرسش این نیست که آیا نجفی رفت بلکه پرسش این است که آیا نجفی نرفت؟ درهمان شروع کار شهردار در معرض فشارهای زیادی بود.

اولین و بااهمیت ترین فشاری که روی وی وجود داشت، آن بود که با میراث قالیباف چه کند؟ میراث محمدباقر قالیباف همچون روح سرگردان از زوایای متفاوت نجفی را تحت تعقیب قرارداده بود. از سوی دیگر ده ها هزار نفر نیروی انسانی که در وقت قالیباف استخدام شده است بودند و علت مهم استخدامشان آن بود که درآمدی و حقوقی داشته باشند، افرادی که شغلشان عنوانی بود جهت اینکه درآمد ماهیانه ای داشته باشند تا اینکه واقعا وظیفه مشخصی بر عهده آنها باشد، چالش پیش روی شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران بود. تعداد این افراد یک نفر و دو نفر صد نفر و ۵ هزار نفر نبود؛ تعداد این افراد خیلی زیاد از این ارقام است و چه شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران نجفی باشد و چه هرکس دیگری جای نجفی بیاید، با این دشواری مواجه می شود که با نیروهایی که قالیباف آورده و کارایی ندارند، چه باید بکند؟ مسئله دوم ارثیه قالیباف حجم گسترده بدهی هایی است که این نهاد به بانک ها و به پیمانکاران و به نهاد های دیگر دارد. باز هم چه شهردار نجفی باشد و چه هر فرد دیگری، پرسش این است که با بدهی های میلیاردی قالیباف چه باید بکند؟ چگونه باید این بدهی ها را بپردازد؟ از کدام محل و از کدام درآمد؟ مسئله دیگر نجفی سنگ انداختن و عدم همکاری نهاد های وابسته به اصولگرایان بود که چشم دیدن شورای شهر اصلاح طلب و شهردار اصلاح طلب را نداشتند و نه تنها هیچ همکاری با نجفی نکردند بلکه بدشان نمی آمد پشت پا به وی بزنند.

از ماندن نجفی باید تعجب می کردیم نه از رفتنش ، آیا نجفی استعفا کرد؟/ صادق زیباکلام

مشکل بعدی با خودی ها بود. کسر قابل توجه از انتظاراتی که از نجفی و شورای شهر وجود داشت از ناحیه اصلاح طلبان و جریانات معتدل و میانه رو بود، جهت اینکه به شهرداری راه یابند. مسئله بعدی نیرو های اصولگرایی بودند که اگر چه درزمان قالیباف آمده بودند، ولی مدیران شایسته ای بوده و توانایی خود را نشان داده بودند. نگهداری این مدیران کار راحت ای نبود لیکن با تعارض و مخالفت اصلاح طلبان روبه رو می شد. بالاخره باید به بودجه محدود شهرداری اشاره کرد. البته در طول این مدت نجفی توانست با هماهنگی شورای اصلاح طلب گام های بافایده و موثری بردارد. نخستین و بااهمیت ترین گام نجفی آن بود که توانست بودجه شهرداری را براق کند.

امری که کمتر در دوران قالیباف اتفاق افتاده بود. او توانست نشان دهد درآمد شهرداری چقدر است و هزینه های این نهاد چه میزان هست. مسئله دیگری که نجفی با آن روبه رو بود، آن بود که بسیاری از درآمدهایی که در دوران حاکمیت اصولگرایان به دست می آمد و مخرب محیط زیست بود، به وسیله نجفی پسندیده نبود مانند برج سازی، مجتمع سازی، فروش باغات و زمین هایی که فضای سبز هستند و… کنار آمدن با ارگان ها و نهاد ها دیگر، ازجمله پرسشها شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران بوده هست. نجفی تلاش کرد جلوی اینگونه کارها را بگیرد و اجازه ندهدکه سیاست اصولگرایان، شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران را به جنگل بتن تبدیل کند.

شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران یا باید محیط زیست را در نظر بگیرد و آینده پایتخت کشور عزیزمان ایران را در نظر داشته باشد یا باید تسلیم توسعه غیرپایدار شود.&nbs

اما مسئله این بود که زمانی که جلوی این درآمدهای مخرب گرفته شد، مشخص نبود جای این درآمدها کدام درآمد جایگزین خواهد شد. شاید رقص چند کودک دختر فرزند خردسال و موج حملاتی که اصولگرایان علیه وی به راه انداختند، تیرخلاصی بود که باعث شد نجفی آن را بهانه کرده و خود را نجات دهد. واقعیت آن است که هر فرد دیگری جای نجفی بیاید با همین پرسشها روبه روست. شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران یا باید محیط زیست را در نظر بگیرد و آینده پایتخت کشور عزیزمان ایران را در نظر داشته باشد یا باید تسلیم توسعه غیرپایدار شود. این دوگانگی متاسفانه پیش روی شهردار بعدی نیز خواهد بود. او باید میان راضی کردن ساکنان پایتخت کشور عزیزمان ایران به بهای تخریب زیست محیطی و نگاه آینده نگر و همراه با توسعه پایدار یکی را گزینش کند.

واژه های کلیدی: ایران | شهردار | قالیباف | شهرداری | اصلاح طلب | اصلاح طلبان | درآمد ماهیانه | محمدباقر قالیباف