پلاستیک بخوریم یا ماهی

عبارات مهم : زباله

توده های زباله ای شناور همچون وصله های بزرگی در اقیانوس آرام جابه جا می شوند. آنها از ساحل های شهری تا جزیره های دورافتاده با امواج اقیانوس ها اوج و پایین شده است و مسافت بسیار زیادی را پیموده اند تا ناخواسته دوباره به آن سواحل بازگردند. تحقیقات نشان می دهد این پلاستیک های سرگردان در معده بیش از نیمی از لاک پشت های دریایی و تقریبا در معده همه مرغ های دریایی وجود دارند. اگر این پلاستیک ها را در سراسر سواحل دنیا جمع آوری کنیم با کل آنها می توان در تمام سواحل دنیا یک دیوار خیالی پلاستیکی حایل میان خودمان و دریا بسازیم.

از طرفی این میزان پلاستیک با مقداری که شرکت جهانی اقتصاد اعتقاد است تا میانه قرن جاری در اقیانوس ها شناور هست، قابل مقایسه هست. بنابر گزارش شرکت های مردم نهاد اگر ما به همین منوال کنونی پلاستیک تولید کنیم و راهکار مناسبی جهت بازیافت نداشته باشیم تا سال ٢٠۵٠ وزن پلاستیک های اقیانوس ها از وزن ماهی های دنیا پیشی خواهد گرفت. براساس این گزارش در ۵٠ سال گذشته میزان استفاده از پلاستیک ها ٢٠ برابر شده است هست. آینده نگری می شود این میزان تا ٢٠ سال آینده هم دو برابر شود. همچنین تا سال ٢٠۵٠ میزان پلاستیک های تولیدی نسبت به سال ٢٠١۴ سه برابر خواهد شد.

پلاستیک بخوریم یا ماهی

بر این اساس، انسان ها جهت اطمینان از بازیافت یا خلاصی از زباله های محصولات پلاستیکی راه را به کلی اشتباه رفته اند. در حدود یک سوم از زباله های محصولات پلاستیکی در فرآیند جمع آوری نادیده گرفته می شوند که آخر ارزش جایی جز امواج دریاها یا معده مرغ های دریایی نیست. این میزان حدود ٨ میلیون تن در هر سال است یا آن گونه که جنا جمبک از دانشگاه جورجیا به تازگی در واشینگتن پست نوشته به اندازه ١۵ گونی پر از پلاستیک در هر متر از سواحل دنیا.

این گزارش درست یک روز قبل از برگزاری پر زرق وبرق اجلاس جهانی اقتصاد منتشر شد. همایش امسال اقتصاد در دائوس سوییس با تاکید خاص به آنچه WTF (انقلاب صنعتی چهارم) می خواند، گشایش یافت. آنها اهداف انقلاب صنعت چهارم را پیشرفت در عرصه فناوری های پیچیده مثل ربات ها و تأثیر آن در زیاد کردن شکاف میان ثروتمندان و فقرای دنیا تعریف می کنند.

در ۵٠‌ سال گذشته میزان استفاده از پلاستیک ٢٠ برابر زیاد شده است است ۶ درصد از نفت دنیا جهت تولید محصولات پلاستیکی مصرف می‌شود 

اما موقعیت پلاستیک ها (صنعتی نه چندان پیچیده که نزدیک به یک قرن قدمت دارد) یک یادآوری هشداردهنده است بر این که ما هنوز نتوانسته ایم بسیاری از اثرات و عواقب انقلاب های قبلی صنعتی را مدیریت کنیم. براساس این گزارش، مقصد زیاد از ٧٠درصد تولیدات پلاستیکی جایی جز زمین ها یا راه های آبی دنیا یا مکان های عمومی نیست.

برای تولید محصولات پلاستیکی ۶درصد از نفت دنیا مصرف می شود (میزانی که تا سال ٢٠۵٠ به ٢٠درصد خواهد رسید) و همچنین یک درصد از بودجه کربن دنیا صرف تولید این محصولات می شود (بودجه کربن حداکثر آلودگی ای که دنیا می تواند تولید کند تا دمای کره زمین بیش از ٢ درجه سلسیوس اوج نرود).

این گزارش می گوید ١۵درصد از بودجه کربن را تا سال٢٠۵٠ صرف ساخت بطری های پلاستیکی نوشابه ها، کیسه های خرید پلاستیکی و مشابه آن خواهیم کرد.

پلاستیک بخوریم یا ماهی

صنایعی چون گردشگری، حمل ونقل و ماهیگیری زیان دیدگان مهم ورود پلاستیک ها به آبراه های دنیا هستند که هر سال ١٣ میلیارد دلار متضرر می شوند. همچنین این آلودگی پلاستیکی توازن زیست بوم دریایی را برهم می زند تا جایی که خطری جدی جهت امنیت غذایی مردمانی است که به غذاهای دریایی وابسته هستند.

از طرفی دیگر، همه پلاستیک های داخل آب ها جهت جانداران دریایی نیز خطرات جدی ایجاد می کنند.

در ۵٠‌ سال گذشته میزان استفاده از پلاستیک ٢٠ برابر زیاد شده است است ۶ درصد از نفت دنیا جهت تولید محصولات پلاستیکی مصرف می‌شود 

اطلاعات این گزارش نتیجه بیش از ٢٠٠ مصاحبه و مقاله از ١٨٠متخصص و پژوهشگر در همایش «اقتصاد پلاستیک» هست. همزمان منشتر شدن این گزارش همچنین مجلهNature Communication یادآوری کرده که شرکت فائو (سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد) به صورت بنیادی نقشه صیادی بی رویه را نادیده گرفته هست. سرپرست های این پژوهش «دانیال پائولی» و «دریک زلر» از دانشگاه بریتیش کلمبیا هستند که به این مطالعه «پروژه دریای اطراف ما» نام قرار داده اند و براساس آن صید ماهی در دنیا میان سال های ١٩۵٠ تا ٢٠١٠ احتمالا ۵٠درصد زیاد از آنچه قبلا فرض می شده، انجام شده است هست. به این معنی که ضربه به ذخایر ماهی های دنیا بیش از آن است که قبلا تصور می کردیم. ولی در هر دو مطالعه نشانه هایی از خوشبینی هم یافت می شود. پائولی و زلر به روزنامه واشینگتن پست گفته اند دست کم گرفتن میزان صید ماهی از طرف شرکت ملل نشان دهنده این واقعیت است که در تخمین تعداد ماهی ها هم دچار اشتباه بوده اند.

آنها معتقدند: «اگر ما منابع ماهی دریاهای دنیا را بازسازی کنیم، زیاد از آنچه قبلا فکر می کردیم می توانیم در این بازسازی موثر باشیم، به عبارت دیگر اقیانوس ها بیش از آنچه قبلا فکر می کردیم، می توانند غذای مارا فراهم کنند.»

پلاستیک بخوریم یا ماهی

از طرف دیگر، گزارش جلسه جهانی اقتصاد چندان مثبت نیست، ولی راه هایی را جهت جمع آوری همه محصولات پلاستیکی که تولید و مصرف می کنیم، پیشنهاد می کند. کشورها می توانند قوانینی را اجرا کنند تا زباله هایی که جمع آوری می شوند، با بهره وری زیاد بازیافت شده است و همزمان با تولید دوباره، در بسته بندی های تازه به کار گرفته شوند، نتیجه آن تقویت زیرساخت هایی است که طی آن زباله های کمتری تولید و در نتیجه به دریاها وارد می شوند.

شهروند

واژه های کلیدی: زباله | اقتصاد | اقتصاد | دریایی | محصولات | پلاستیک | اقیانوس | پلاستیک