کارگردان نمایش «چند روایت مجهول و روزانه» از وجود مافیا در تئاتر کشور عزیزمان ایران می گوید

عبارات مهم : تئاتر

بسیاری از این آثار در شبکه های متفاوت ماهواره ای مثل «جم تی وی» تبلیغ می شوند

متن این نمایشنامه تمامی شاخصه هایی را که مد نظر داشتم، هم به لحاظ کیفیت و هم به لحاظ کار در خود داشت

اگر امروز از دانشجویان تئاتر استفاده نشود و کسی آن ها را راهنمایی نکند، معلوم نیست به چه مسیری کشیده شوند و چگونه کار کنند

سروش طاهری، کارگردان نمایش«چند روایت مجهول و روزانه» اثر شهرام کرمی، در مقام نویسنده که در تماشاخانه شانوی پایتخت کشور عزیزمان ایران به روی صحنه رفته، در گفت وگو با «قانون» با اشاره به این امر که این اثر را جهت نمایش روی صحنه آماده کرده هست، گفت: این اثر روایت هشت قصه شنیدنی و هشت روایت از زندگی روزانه است که به قول خود نمایشنامه، بسیار روزانه و بسیار مجهول هستند.

وی که به تازگی به اجرای نمایش «بللافیگورا» نوشته«یاسمینا رضا» در همین تماشاخانه آخر داده با اشاره به این امر که از دانشجویان دانشگاه هایی که در آن ها تدریس می کند، جهت به روی صحنه بردن این اثر استفاده کرده هست، ضمن ابراز تاسف از این امر که در وقت دانشجویی هیچ کس به عنوان یک بازیگر از او جهت ایفای نقش در یک اثر نمایشی استفاده نکرده، افزود:

دوست دارم با دانشجویان تئاتر که به صورت تخصصی این حرفه را می آموزند، کار کنم؛ آیا که اعتقاد دارم بالاخره یک نفر باید از این افراد آن گونه که باید استفاده کند تا آن ها نیز بتوانند راه و رسم درست کار کردن، اخلاق حرفه ای و اخلاق کاربردی را آموزش ببینند.اگر امروز از دانشجویان تئاتر استفاده نشود و کسی آن ها را راهنمایی نکند، معلوم نیست به چه مسیری کشیده شوند و چگونه کار کنند. من همواره ترجیح داده ام تجربه ها و آموخته های خویش را با دانشجویانم در میان بگذارم و از آن ها جهت به روی صحنه بردن آثارم استفاده کنم.

بازیگر نمایش«مروارید» اثر «قطب الدین صادقی» در ادامه با اشاره به این امر که وجود شاخصه هایی چون استحکام و قدرت موجب شده است که به سراغ این متن برود، اظهار داشت: متن شهرام کرمی، متن قرص و محکمی است که به عقیده من به درستی نگاشته شده است و می توان گفت که این اثر، از جمله نمایشنامه هایی است که مربوط به دوره خاصی نیست.

وی در همین راستا، این اثر را اثری پرشخصیت دانسته که کارگردان آن می توانسته درآن از تعداد بسیار زیادی از شخصیت های متفاوت جهت بازی در نقش این شخصیت ها استفاده کند، تصریح کرد: شاید اگر بخواهیم به این عنوان بیندیشیم که اگر بنا باشد دانشجویان تئاتر در نمایش هایی با مدت وقت طولانی به روی صحنه بروند، به این نتیجه برسیم که این افراد از این توانایی برخوردار نیستند ولی اگر این بازیگران در مدت وقت های کوتاه مثل پارت تایم های هفت یا هشت دقیقه به روی صحنه بروند، می توانند شخصیت ها را در قالب ظاهر کاراکتر به درستی در برابر دیدگان مخاطب به نمایش بگذارند.

کارگردان نمایش «چند روایت مجهول و روزانه» از وجود مافیا در تئاتر کشور عزیزمان ایران می‌گوید

طاهری با تاکید بر این امر که کار کردن با سیل عظیمی از دانشجویان که هر یک تلاش دارند سری در میان سرهای هنر دربیاروند، بسیار لذت بخش است و هر چه زیاد کار کردن در این مسیر جهت هر فرد به عنوان کارگردان می تواند لذت های بیشتری را در پی داشته باشد، گفت: متن این نمایشنامه تمامی شاخصه هایی را که مد نظر داشتم، هم به لحاظ کیفیت و هم به لحاظ کار در خود داشت و از این رو یکی از عالی ترین متونی بود که می شد در این مدت وقت و با این پتانسیل نیروی انسانی، آن را به روی صحنه برد.

کارگردان نمایش «سرخ، سفید، آبی» که بر اساس متنی از «رویا افشار» در تماشاخانه «پایتخت» پایتخت کشور عزیزمان ایران به روی صحنه رفته هست، در بخش دیگری از این گفت وگو با اشاره به این امر که هر کسی نمایشنامه خویش را به آسانی در اختیار کارگردانان تئاتر نمی گذارد که آن را با دانشجویان کار کند، یادآور شد: شهرام کرمی این لطف را به من داشت که بتوانم این وقت را جهت دانشجویان خویش فراهم آورم و از آنان به عنوان بازیگر در اثر نمایشی خویش استفاده کنم.

وی با تاکید بر این عنوان که این اثر نمایشی پیرامون محاورات و گفت وگوهای روزانه افراد هست، گفت: ما تلاش کردیم تا این نمایش را با تاکید زیاد بر مباحث خاص و بعضی از پرسشها روزانه، جالب و قابل درک جهت همه مخاطبان تئاتر به روی صحنه ببریم و به نظر من، نمایش راجع به همین مباحث است و تلاش مان را در این زمینه به کار گرفته ایم تا در این حوزه موفق عمل کنیم.

طاهری، با اشاره به این امر که در این نمایش تماشاگر می تواند خود را به جای هر یک از شخصیت های این اثر حس کند، افزود: در این نمایش آن قدر روایت وجود دارد که به هر حال مخاطب اثر در نهایت خود را در قالب یکی از شخصیت های نمایش می بیند و در می یابد که شاید یک روز، بخشی از این روایت را در زندگی خود دیده و جزییات آن را از نزدیک لمس کرده است.

این کارگردان با سابقه تئاتر مشهد، به همین جهت با تاکید بر این امر که در این اثر پرسشها بسیار زیادی وجود دارد که مخاطب اثر نمایشی می تواند از آن لذت ببرد یا با آن همذات پنداری کند، ادامه داد: در این نمایش لایه هایی وجود دارد که در نتیجه گذشت وقت در نمایش، مخاطب از بعضی از این لایه ها خشنود می شود، به آن ها می خندد یا در برابر لایه های دیگری موجود است که مخاطب از آن ها متاثر می شود و احساس حزن می کند.بازیگر نمایش «صعود مقاومت پذیر آرتورو اویی» اثر «امیر دژاکام» در بخش دیگری از این گفت وگو، با اشاره به اینکه در نهایت این نمایش جهت هر فرد می تواند از نگاه خود آن فرد شاخصه هایی داشته باشد که از آن ها لذت ببرد، اظهار داشت: تصور می کنم این اتفاق در مورد این نمایش افتاده است.

طاهری با تاکید بر این امر که به وجود مافیا در تئاتر امروز اعتقاد دارد و بحث اطراف این عنوان را بحث پیچیده ای می داند، تصریح کرد: سخن گفتن در این حوزه بسیار گسترده بوده و وقت بسیار طولانی می طلبد ولی در نهایت باید گفت که امروز مافیای تئاتر همان چیزی است که نمایشی که قبل از شروع کار، مجوز خود را جهت تمرین می گیرد یا حتی قبل از ورود به تمرین، تبلیغات خود را شروع می کند؛

به عبارت دیگر می توان گفت که بسیاری از این آثار در شبکه های متفاوت ماهواره ای مثل «جم تی وی» تبلیغ می شود ولی در برابر اگر اثر دیگری این گونه تبلیغات کند، جلوی آن گرفته خواهد شد.کارگردان نمایش «خانه۳۰ پاکیزه» در بخش دیگری از این گفت وگو، با طرح این پرسش که چگونه این اتفاق جهت بعضی بازیگران و صورت های معروف می افتد و آیا در این میان عنوان تعهد در هنر مطرح نمی شود؟ ادامه داد:

باید پرسید که این تبلیغات به چه شکل انجام می شود و این افراد با مجوز چه کسانی دست به این عمل می زنند و اگر چنین رفتاری درست هست، بعد همه باید این کار را بکنیم. بودجه تئاتر در بعضی موارد در دست مافیای قدرت واقع شده است است و بر همین اساس، بعضی کارگردانان می توانند با به روی صحنه بردن دکورها یا بازیگران بسیار گران قیمت آثار خود را در معرض دید مخاطبان بگذارند.

امروز دیده می شود که به عنوان مثال آقای فلان در یک سال ۶ اجرای متفاوت در عالی ترین سالن های تئاتر پایتخت کشور عزیزمان ایران به روی صحنه می برد ولی من به عنوان یک مدرس دانشگاه به علت اینکه در یک سال یک کار نمایشی به روی صحنه برده ام، شاید نتوانم آن گونه که باید از ظرفیت سالن های موجود در پایتخت کشور عزیزمان ایران استفاده کنم و باید جهت رسیدن به این مقصود، مدت ها وقت بگذارم.

طاهری با اشاره به اینکه تمامی این عوامل دست به دست هم می دهند که او و امثال او مجبور می شوند اثر خود را در تماشاخانه تازه تاسیسی مانند شانو به روی صحنه ببرند، اطراف مافیای موجود در تئاتر کشور گفت: در عین اینکه می توان سخن های بسیار زیادی راجع به مافیای تئاتر به میان آورد اعتقاد دارم که به این آسانی ها نمی شود جلوی این مافیا را گرفت؛ آیا که اعتقاد دارم حضور بازیگران صورت در آثار نمایشی به اثر لطمه های بزرگی می زند؛ حال آنکه خود من نیز بارها و بارها به سمت این واکنش‌ها حرکت کرده ام ولی در نهایت دریافتم که این عنوان کار من نیست و از من بر نمی آید.

این کارگردان با سابقه تئاتر در ادامه با تاکید بر این امر که از این دست از پرسشها فراری هست، هرگز دیگر چنین رفتاری را در تئاتر نخواهد کرد و علاقه ای به بزک نمایش های خود با اشخاص بزرگ تئاتری ندارد، افزود: دوست دارم تئاتر شریفی را کار کنم که مردم به دیدن آن نیاز دارند؛چرا که اعتقاد دارم مردم باید تئاتر ببینند و اگر این هنر وجود ندارد نیز نباید اطراف آن سخنی گفت.

طاهری در آخر این گفت وگو اضافه کرد باید با تبلیغات به گونه ای با مخاطب تئاتر واکنش‌ها کرد تا به سطحی برسد که خوب و بد را در این عرصه از یکدیگر تمییز بدهد. جهت تشخیص آثار خوب نمایشی از آثار بد، مخاطب عادی تئاتر تنها باید سه اثر نمایشی را ببیند و در این وقت است که می تواند به قضاوت بپردازد و بگوید که کدام یک از این آثار خوب و کدام یک بد است یا کدام یک از این نمایش ها با سلیقه او جور در می آید.

بسیاری از این آثار در شبکه های متفاوت ماهواره ای مثل «جم تی وی» تبلیغ می شوند متن این نمایشنامه تمامی شاخصه هایی را که مد نظر داشتم، هم به لحاظ کیفیت و هم به

روزنامه قانون

واژه های کلیدی: تئاتر | نمایش | استفاده | کارگردان | دانشجویان | نمایشنامه | اخبار فرهنگی و هنری