فضای تخت، سرد و بی روح فضایی است که «نیما اقلیما» برای اولین ساخته سینمایی خود گزینش کرده. «امیر» داستان شخصیتی است که تنهایی را به همهمه های روزمرگی ترجیح دا
یک مرد تنها
عبارات مهم : زندگی
فضای تخت، سرد و بی روح فضایی است که «نیما اقلیما» برای اولین ساخته سینمایی خود گزینش کرده. «امیر» داستان شخصیتی است که تنهایی را به همهمه های روزمرگی ترجیح داده و در برخورد با اطرافیان سکوت را گزینش می کند و سعی دارد شنونده خوبی باشد و درعین حال به اوضاع اطرافیان، خانواده و دوستان سروسامان دهد.
چهره شخصیت اصلی فیلم با بازی متفاوت «میلاد کی مرام» همان قدر سرد و بی روح است که فضای حاکم بر فیلم. این شخصیت آرام در سکانسی که به دیدن همسر سابق و فرزند دوستش که در منزل خود به آنها پناه داده، می رود، مخاطب را غافلگیر و دچار سوءظن می کند.
وجه تمایز این فیلم نسبت به سایر آثار فیلم ساز آن است که بار معنایی داشته و نشان از تأثیر، غلبه و حاکمیت فضا و محیط بر شخصیت هاست؛ نماهایی که در آنها بیشتر فضای تصویر را دیوارها، پنجره ها، ساختمان ها و حتی مانکن های بی جان نسبت به آدم ها پر می کنند و شخصیت ها در آن گم می شوند؛ نمایی که شخصیت فیلم را در گوشه کادر در مقایسه با عظمت شهر کوچک نشان می دهد گویی آدم در برابر عظمت آنها ناتوان است.
یک مرد تنها
حتی شخصیت کودک فیلم در هیچ تصویری دیده نمی شود و مخاطب تنها صدای او را می شنود. گویی او تنها شخصیتی است که نباید و نمی تواند تصمیم گیرنده باشد و هنوز قدش برای رسیدن به کادر زندگی کوتاه هست. ازاین رو بیشترین آسیب از محیط بیرونی و تصمیمات بزرگ ترها متوجه اوست و بیشترین تأثیر را از آنها می گیرد تا جایی که می شنویم دوست دارد وقتی بزرگ شد مانند پدر خود، غزل نامی را طلاق دهد و همانند دوست پدرش، امیر، زندگی مجردی و فقط در کنار امیر را گزینش کند.
تنها در سکانس انتهایی فیلم صورت او دیده می شود. این سکانس نقطه عطف فیلم هست؛ جایی که پدر و مادر او هرکدام برای زندگی خود راهی را گزینش کرده و به دنبال آینده خود رفته اند و قرار است مدتی در کنار امیر زندگی کند. کودک روی سکویی ایستاده تا قدش به موجه ترین الگوی خود، امیر، برسد.
از او سیگار می خواهد و وقتی با مخالفت امیر مواجه می شود، چوب شور دوست داشتنی خود را به تقلید از سیگارکشیدن امیر، لای انگشتان گذاشته و می خورد.
نکته به یادماندنی در فیلم «امیر» بازی درخشان «سحر دولتشاهی» در نقش دختر روان پریش هست؛ شخصیتی که به خاطر کوتاهی های والدین خود در کودکی با وجود پرسشها روحی، روانی درمان نشده و همچنان در دهه سوم زندگی خود با بیماری اش دست وپنجه نرم می کند.
او نیز تحت تأثیر محیط، فضا و سهل انگاری پدر و مادرش یک قربانی است.
فضای تخت، سرد و بی روح فضایی است که «نیما اقلیما» برای اولین ساخته سینمایی خود گزینش کرده. «امیر» داستان شخصیتی است که تنهایی را به همهمه های روزمرگی ترجیح دا
روزنامه شرق
واژه های کلیدی: زندگی | مخاطب | اخبار فرهنگی و هنری
