«جشن دلتنگی» از بحران تنهایی می گوید/ اینستاگرام منبع اصل تحقیق

عبارات مهم : تصویر

فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» به کارگردانی پوریا آذربایجانی در سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد، تهیه کنندگی این فیلم را علی قائم مقامی برعهده دارد و در آن بازیگرانی چون محسن کیایی، بهنام تشکر، پانته آ پناهی ها، بابک حمیدیان، مینا ساداتی، ساغر قناعت، پریوش نظریه، امید روحانی، روزبه فدوی، عرفان ناصری، علی دهبان، ندا عقیقی و اشکان منصوری بازی کرده اند. این فیلم داستان ۴ خانواده و روابط آنها با اینترنت است.

آذربایجانی سال گذشته در سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، با فیلم سینمایی «اروند» حضور داشت که این فیلم یک اثر با عنوان دفاع مقدس بود.

اینستاگرام منبع اصل تحقیق ، «جشن دلتنگی» از بحران تنهایی می گوید

وی بر این باور است که هر چند «جشن دلتنگی» اینترنت و ارتباط انسان ها با آن را به تصویر می کشد ولی در واقع تلاش می کند تا بحران تنهایی را به تصویر کشد. این کارگردان در بخش دیگری از صحبت های خود بیان می کند که دنیا امروزی که دچار بحران تنهایی شده است هست، او را به عنوان یک انسان می ترساند. آذربایجانی همچنین با اشاره به فیلم سینمایی «اروند» تاکید می کند که هر ۲ فیلم «اروند» و «جشن دلتنگی» دارای یک دنیا بینی است که مشمول بر روابط دوست داشتنی میان انسان ها است.

با ما در این گفتگو همراه باشید:

کارگردان فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» با اشاره به اینکه این اثر سینمایی از بحران تنهایی در دنیا امروز می گوید، بیان کرد مهمترین منبع تحقیق ما جهت این فیلم اینستاگر

*سال گذشته با «اروند» که یک اثر با عنوان دفاع مقدس بود در جشنواره فیلم فجر حضور داشتید و امسال با یک اثر اجتماعی و با عنوان اینترنت حضور پیدا کردید، این عوض کردن ذایقه برچه اساس بود؟ دو فیلم را تا چه اندازه نزدیک به هم می دانید؟

-البته من نمی توانم این نوع ساخت را عوض کردن ذایقه ناگهانی بدانم، هر وقت که بخواهم فیلم بسازم تلاش می کنم به سراغ قصه هایی بروم که حس می کنم مورد نیاز است آن را بیان کنم قصه هایی که به گونه ای من و دلم را مشغول خود می کند. تفاوت نمی کند این قصه ها چه موضوعی داشته باشد، می خواهد اجتماعی، جنگی و یا با هر عنوان دیگری باشد. «اروند» و «جشن دلتنگی» هر دو من را به نوعی درگیر خودشان کردند. در عین حال به نظر من دنیا بینی هر دو فیلم به هم نزدیک هست. به این معنی که دنیا بینی هر دو فیلم راجع به روابط دوست داشتنی بین انسان ها است که این روزها در حال کم شدن هست. هر دو فیلم چنین مسائلی را یادآور می شود ولی یکی از این فیلم ها جنگی و دیگری اجتماعی هست، قطعا «اروند» به علت فضا و قصه این امکان را داشت که فضاهای بصری متفاوت تری را در آن داشته باشیم و در «جشن دلتنگی» فضا کاملا متفاوت هست. البته این دو فیلم به لحاظ فرم با هم متفاوت هستند ولی به لحاظ محتوا و دنیا بینی بسیار به هم نزدیک است.

ما با عنوان اینستاگرام داستان نوشتیم و با توجه به اینکه این شبکه مجازی ۴ ضلع دارد، به این مساله فکر کردیم که این چهار ضلع مشمول بر پرسونال برندینگ، مارکتینگ، فالووینگ و دیگری فیک کارکتر است و همین مساله موجب شد تا ۴ خانواده را به تصویر کشیم تا یکی از این ضلع ها را به تصویر می کشد. در واقع همه اعضای این شبکه مجازی به نوعی در این چهار ضلع حضور دارند

*توجه به اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … و تاثیر آن در زندگی افراد، گزینش و به تصویر کشیدن چنین فضایی مسائلی است که در «جشن دلتنگی» به آن پرداخت شده است هست، چه چیز موجب شد این فضا را به تصویر کشید؟

-در واقع به این علت به سمت داستان اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … رفتم که همه آدم هایی که دور و بر من هستند و حتی آدم هایی که در شهر می بینم بسیار درگیر اینترنت و اپلی کیشن های متفاوت هستند و این امر باعث شده است است تا روابط اجتماعی واقعی آنها هر روز کمرنگ تر شود. به این معنا که خیلی وقت ها آدم ها دیگر حوصله اینکه به سراغ یکدیگر بروند و با هم حرف بزنند را ندارند، انگار که تنها با ارسال خبر و چند شکلک بگویند به یاد هم هستند.

اینستاگرام منبع اصل تحقیق ، «جشن دلتنگی» از بحران تنهایی می گوید

به نظر من این اتفاق ها در دراز مدت خطرناک است دلیلش هم این است که زمانی که در یک شبکه ای مانند اینستاگرام عضو هستید و تعداد زیادی فالوور دارید، آدم های زیادی شما را می شناسند و شما آدم های زیادی می شناسید، این توهم در فرد ایجاد می شود که دوستان زیادی دارد، ولی معمولا این تعداد دوستان واقعی نیست، بلکه افرادی هستند که می توانند ناگهان فرد را تشویق کنند و یا فحش دهند که البته این اتفاق معمولا در اینترنت تکرار می شود. این درحالی است که میان دوستان واقعی چنین اتفاقی رخ نمی دهد.

احساس می کنم جهانی که امروز در آن زندگی می کنیم با یک بحران عجیب و غریب مواجه است که روز به روز جدی تر نیز می شود. این بحران در واقع بحران تنهایی است و من احساس می کنم «جشن دلتنگی» بیش از اینکه راجع به شبکه ها اجتماعی باشد از بحران تنهای می گوید. ولی شبکه های مجازی را به گونه ای دست آویز تعریف قصه خود قرار داده هست. تاکید می کنم بیش از اینکه شبکه ها اجتماعی جهت من مهم باشد، این بحران مهم تر هست، به این معنا که از جهانی که همه انسان ها در آن تنها باشند می ترسم.

کارگردان فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» با اشاره به اینکه این اثر سینمایی از بحران تنهایی در دنیا امروز می گوید، بیان کرد مهمترین منبع تحقیق ما جهت این فیلم اینستاگر

*در این فیلم ۴ خانواده از ۴ قشر متفاوت جامعه را به تصویر کشیدید، علت و گزینش این خانواده ها جهت روایت داستان خود چه بود؟

-۲ اتفاق مهم جهت این فیلم وجود دارد، من و مونا سرتوه که قصه و فیلمنامه را با هم نوشتیم، فکر می کردیم اگر قرار است آیینه ای روبروی مخاطب قرار دهیم، بهتر است آیینه ای باشد تا آدم های بیشتری بتوانند با آن همذات پنداری کنند. همین مساله موجب شد تا تصمیم گرفتیم تعداد روایت خود را از یک به چهار برسانیم تا طبقات اجتماعی و آدم های بیشتری را در فیلم خود تعریف کنیم تا تماشاچی بتواند خود را در یکی از این روایت ها ببیند. مساله بعدی این است که فکر کردیم ما با عنوان اینستاگرام داستان نوشتیم و با توجه به اینکه این شبکه مجازی ۴ ضلع دارد، به این مساله فکر کردیم که این چهار ضلع مشمول بر پرسونال برندینگ، مارکتینگ، فالووینگ و دیگری فیک کارکتر است و همین مساله موجب شد تا ۴ خانواده را به تصویر کشیم تا یکی از این ضلع ها را به تصویر می کشد. در واقع همه اعضای این شبکه مجازی به نوعی در این چهار ضلع حضور دارند.

اینستاگرام منبع اصل تحقیق ، «جشن دلتنگی» از بحران تنهایی می گوید

*تحقیقات مورد نیاز جهت نگارش فیلمنامه مورد نظر برچه اساس صورت گرفت؟

– جهت شناسایی و آشنایی این فضا تحقیقات بسیاری کردیم. در واقع من خود پیج اینستاگرام ندارم و وقت که تصمیم گرفتیم این فیلمنامه را بنویسم با مونا سرتوه شروع به اینستاگردی کردیم و می توان گفت منبع تحقیق ما هیچ چیز جز خود اینستاگرام نبود، به همین جهت صفحه های افراد مشهور در اینستاگرام، کامنت ها و قصه هایشان را دنبال کردیم تا در نهایت به چهار قصه رسیدیم که فکر کردیم می تواند قصه های مناسبی باشد، قصه هایی که نه خیلی عجیب و غریب است و نه قصه های بامزه که تنها جهت خندیدن باشد. مجموعه تحقیقات ما این چهار روایت را ساخت و امروز که به این روایت ها نگاه می کنم می بینم که درست گزینش کرده ام.

*شما با اینترنت هیچ ارتباطی ندارید و نه از خبر رسان تلگرام استفاده می کنید و نه پیج اینستاگرام دارید و این بسیار عجیب است که آیا جهت تعریف داستان تنهایی از اینترنت استفاده کرده اید؟

-درست است که من چندان از اینترنت خوشم نمی آید و از آن استفاده نمی کنم، ولی این فضا جهت من یک دغدغه هست، به این علت که آدمیزاد دغدغه مهم من است و استفاده از اینترنت تبدیل به یک امر جدایی ناپذیر از زندگی آدم های امروز شده است است و زمانی که با یک آدم طرف می شوید لزوما با اینترنت نیز طرف می شوید. به همین علت با خود فکر کردم زمانی که شکل استفاده از فضا مجازی به سمتی می رود تا جهانی بوجود آید که دوستی های کمتری در آن وجود دارد و دغدغه هایی که باعث می شود تا من های انسان ها بزرگ شود تا ما بودن آنها، تصمیم گرفتم راجع به اینترنت قصه ای تعریف کنم.

*انتخاب بازیگران جهت این فیلم برچه اساس صورت گرفت؟

-در واقع جهت گزینش بازیگر، از یک جایی در هنگام نوشتن قصه، تصاویری از افراد متفاوت به ذهن می آید که به عنوان نمونه این نقش جهت این بازیگر مناسب هست. زمانی که پیش تولید شروع می شود بنا به شرایط تولید یک سری از پرسشها و گزینش هایی که در ذهن دارید عوض کردن می کند. ولی خوشبختانه جهت «جشن دلتنگی» چنین اتفاقی رخ نداد و تقریبا تمام بازیگرانی که جهت فیلم می خواستم به غیر از یک یا دو مورد در این فیلم حضور داشتند و فکر می کنم اگر بخواهم دوباره «جشن دلتنگی» را بسازم باز هم از همین بازیگران استفاده می کنم. در واقع می توانم بگویم از کار با همه بازیگران این فیلم راضی هستم و اعتقاد دارم که این بازیگران و صورت های معروف به خوبی جهت نقش های ارزش گزینش شده است اند.

مهر

واژه های کلیدی: تصویر | تنهایی | اینترنت | اینستاگرام | روابط اجتماعی | شبکه ها اجتماعی | افراد مشهور در اینستاگرام | اخبار فرهنگی و هنری

اینستاگرام منبع اصل تحقیق ، «جشن دلتنگی» از بحران تنهایی می گوید