بررسی دلایل کم کردن گرایش زنان ایرانی به حجاب

عبارات مهم : آموزش

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:مطالعه و پیمایش ملی کشور عزیزمان ایران در سال ١٣۵٣ که از سوی زنده یاد دکتر اسدی و همکاران ارزش انجام شد، نشان می دهد که ٧۵ درصد پاسخگویان، زنان با حجاب را ترجیح می دادند و فقط ٧ درصد زنان بی حجاب و ١٢ درصد نیز فرقی نمی کند را پاسخ داده اند.

بررسی دلایل کم کردن گرایش زنان ایرانی به حجاب

البته این تفاوت در شهر و دِه به نسبت زیاد هست؛ در حالی که در شهر ۶١ درصد زنان باحجاب را ترجیح می دادند در دِه این رقم به ٨٧ درصد می رسید. ولی مهم ترین تاثیر را عامل سواد داشته است.

ملاحظه می شود که با افرایش تحصیلات گرایش به ترجیح زنان باحجاب کمتر می شده است است و این روند خیلی معنادار و تفاوت ها زیاد هست. بعد از انقلاب که حجاب اجباری شد، سازوکار این متغیر، تاثیر خود را نشان داد. به این معنا که روند رو به گسترش آموزش عالی شدت گرفت، در نتیجه چندان غیرمنتظره نیست که گرایش به ترجیح زنان باحجاب کمتر شود. همچنان که گرایش خروج مفهوم حجاب از نظام ترجیحات افراد بیشتر شده است هست، و حدود ۴٠ درصد افراد با تحصیلات عالی مساله ای جز حجاب را برای ترجیح زنان در نظر داشته اند.

گزارشی که اخیرا از سوی مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری انتشار یافته و مربوط به سه سال و نیم پیش هست، توضیح می دهد که در دهه گذشته تمایل مردم به الگوهای رسمی از حجاب کاسته شده است هست. در این گزارش به نقل از مجموعه مطالعاتی که شورای فرهنگ عمومی انجام داده آورده است که وضعیت پوشش و آرایش در دولت احمدی نژاد در سال ١٣٨۶ تا ١٣٨٨ در بهترین وضع خود بود ولی بعد از آن شروع به کاهش کرده است.

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:مطالعه و پیمایش ملی کشور عزیزمان ایران در سال ١٣۵٣ که از سوی زنده یاد دکتر اسدی و همکاران ارزش انجام شد، نشان می دهد که ٧۵ درصد

روند توسعه آموزش عالی و عاملیت بیشتر زنان و مردان موجب می شود که از چارچوب های رفتارهای سنتی موجود فراتر روند و ارزش های دیگری را که عموما مبتنی بر ارزش های مدرنیته هست، بپذیرند. این روند اجتناب ناپذیر است و چنان نیست که گمان کنیم با آموزش مفهوم حجاب یا تغییر گزاره های آموزشی می توان این مساله را حل کرد. این ارزش ها صرفا محصول آگاهی نیست که با تغییر آگاهی بتوان آن را حل کرد. مساله ساختاری و فرآیندی است.

ممکن است این پرسش مطرح شود که بعد آیا در رژیم گذشته شاهد فرآیند معکوس حجاب بودیم؟ پاسخ این است که در همان رژیم نیز تفاوت ها برحسب سطح تحصیلات کاملا روشن هست. ولی علت تحول کلی در گرایش به سوی حجاب، اجبار سیاسی آن رژیم بود که می خواست بی حجابی را فراتر از وضعیت طبیعی جامعه به آن تحمیل کند، لذا جامعه در برابر این فشار واکنش منفی نشان داد.

عامل دیگر، تحول در وسایل ارتباط جمعی و نقش آنها در اجتماعی کردن افراد هست. با آمدن ماهواره و فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و دافعه های صداوسیما، مردم رو به سوی این شبکه ها آوردند و در این شبکه ها نیز به طور معمول تصویری از زنان و موقعیت های آنان نشان داده می شود که مطلوب ارزش های رسمی نیست. این عامل تحت تاثیر دافعه های صداوسیما هست. آیا که صدا و به ویژه سیما الگوهای به شدت غیرواقعی در این زمینه را ترویج می کردند. الگویی که پشت دوربین کاملا محجبه هست، ولی وقتی برای سفر به آن طرف آب می رود، به کلی رفتارش تغییر می کند. از میان رفتن این پرده های اخلاقی تاثیر بسیار زیادی بر تغییر الگوهای پوششی داشته است.

بررسی دلایل کم کردن گرایش زنان ایرانی به حجاب

عامل بعدی که مهم است مربوط به دولت احمدی نژاد به ویژه از سال ١٣٨٨ به بعد می شود. الگوی کلی صداوسیما و سیاست رسمی در مقاطع خاص سیاسی، تن دادن و حتی به رسمیت شناختن پوششی از زنان است که به لحاظ معیارهای رسمی و در شرایط عادی مورد تاکید و حمایت نیست ولی مصلحت سیاسی اقتضا می کند که در هنگام انتخابات به آنان میدان داده شود.

پس از سال ١٣٨٨ و با اتفاقاتی که در آن مقطع رخ داد و گسست بزرگی را میان بخش هایی از جامعه و ساخت سیاسی ایجاد کرد جذب نظر زنان با این پوشش به سیاست عملی جناح غالب و دستگاه های رسمی آن تبدیل شد و این تغییر واکنش‌ها مصلحتی آنان دیگر منحصر به مقطع انتخابات نبود، لذا خیلی طولانی شد و در نتیجه به عنوان یک قاعده در آمد.

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:مطالعه و پیمایش ملی کشور عزیزمان ایران در سال ١٣۵٣ که از سوی زنده یاد دکتر اسدی و همکاران ارزش انجام شد، نشان می دهد که ٧۵ درصد

واژه های کلیدی: آموزش | سیاسی | باحجاب | اخبار اجتماعی