گفت وگو با «شبنم مقدمی»، متخصص نقش های کوتاه ولی ماندگار

عبارات مهم : جایزه

به گزارش هفته نامه همشهری جوان، با شبنم مقدمی در این گفت و گو، چند چالش راه انداختیم؛ گروه تحریریه سایت هایش را کجا نگه می دارد؟ فجر مهم است یا برلین؟ گروه تحریریه سایت سوم را می گیرد؟

اگر «درساژ» هم پذیرفته می شد، حالا شبنم مقدمی جزء دوفیلمی های جشنواره بود. هیئت گزینش ولی تنها رای به پذیرش «خجالت نکش» داد. این، نخستین تجربه کارگردانی رضا مقصودی، فیلمنامه نویس کهنه کار کشورمان است که کارنامه پر و پیمان و قابل دفاعی دارد. جهت پی بردن به کیفیت کارنامه او فقط اشاره به «لیلی با من است» کفایت می کند. جالب است بدانید «خجالت نکش» از نظر موقعیت، «لیلی با من است» را به یاد می آورد.

این را هم شبنم مقدمی می گوید و هم همکارانی که فیلم را دیده اند. راستش این قدر از «خجالت نکش» و بازی مقدمی تعریف شنیده ایم که توقعمان از تنها کمدی جشنواره اوج رفته هست. سابقه خوب مقصودی در عرصه فیلمنامه نویسی و نقش های درخشان مقدمی، نهیبمان می زند که دوستان، اغراق نمی کنند! مقدمی پیش از این، دو گروه تحریریه سایت مکمل از جشنواره فجر گرفته و شانس زیادی جهت کسب گروه تحریریه سایت سوم دارد. این اتفاق رخ می دهد؟

اطلاعات فوری
چرا سراغش رفتیم؟ شبنم مقدمی سه بار نامزد دریافت گروه تحریریه سایت شده است آن هم در نقش های مکمل.

گفت‌وگو با «شبنم مقدمی»، متخصص نقش‌های کوتاه ولی ماندگار

برای چه فیلم هایی جایزه گرفته؟ اولی به خاطر بازی در «امروز» به او رسید و دومی محصول یکسان «نفس» و «زاپاس» هست. مقدمی با این دو فیلم در جشنواره سی و چهارم حاضر بود و دو کاراکتر کاملا متضاد را بازی کرد.

امسال چه فیلمی در جشنواره دارد؟ خجالت نکش

کارگردان فیلم چه کسی است؟ رضا مقصودی

مقدمی چه نقشی دارد؟ نقش یک زن روستایی به نام صنم که با وجود عروس و داماد و نوه باردار می شود.

چقدر شانس جایزه دارد؟ این نقش فرصتی در اختیار مقدمی گذاشته با وجهی دیگر از توانایی اش را به رخ بکشد. او در جشنواره امسال شانس زیادی جهت لمس گروه تحریریه سایت مهم دارد.

به گزارش هفته نامه همشهری جوان، با شبنم مقدمی در این گفت و گو، چند چالش راه انداختیم؛ گروه تحریریه سایت هایش را کجا نگه می دارد؟ فجر مهم است یا برلین؟ گروه تحری

امسال دو فیلم جهت جشنواره داشتید ولی فقط «خجالت نکش» به وسیله هیئت گزینش پذیرفته شد. تصور خودتان راجع به پذیرش آن ها چه بود؟ فکر می کردی کدام به جشنواره راه پیدا کنند؟
به هر حال هنگامی که در فیلمی بازی می کنید، دوست دارید ابتدا در ویترین مملکت خودتان نمایش داده شود. جشنواره فجر هم بااهمیت ترین ویترین سینمایی کشور عزیزمان ایران است ولی هیچ وقت جهت من این توصیه اولویت نداشته که بگویم این فیلم ممکن است گزینش شود بعد برایش زیاد انرژی بگذارم. تلاش می کنم کار خودم را به عالی ترین شکل انجام دهم، بعد از آن همه چیز به سلیقه هیئت گزینش بر میگردد. فیلم «درساژ» هم گرچه در فجر پذیرفته نشد ولی در جشنواره برلین گزینش شد و چیز زیادی از دست ندارد.

«خجالت نکش» یک فیلم کمدی هست. اصلا امیدوار بودید که به جشنواره برسد یا فقط جهت اکران به آن نگاه می کردید؟
اتفاقا این فیلم فیلمنامه بسیار خوبی داشت. رضا مقصودی سابقه درخشانی در فیلمنامه نویسی دارد. از طرفی با توجه به انرژی ای که همه عوامل گذاشتند، مطمئن بودم گزینش می شود. فکر نمی کردم چون کمدی است به جشنواره راه پیدا نمی کند، چون در شرایطی این اتفاق می افتاد که یک جشنواره دیگر جهت فیلم های کمدی در کشور عزیزمان ایران طراحی کنیم.

از یک سال پیش که فیلمنامه را خواندید تا زمانی که جلوی دوربین رفتید، چقدر در این کاراکتر تحول و عوض کردن به وجود آمد؟
فیلمنامه بازنویسی شد؛ درواقع آقای مقصودی نسبت به پیشنهادهایی که جهت عوض کردن نقش ها به او داده می شود، خیلی پذیرا هستند و تا جایی که چهارچوب داستان به هم نریزد، تغییرات را اعمال می کنند. راجع به شخصیت صنم با هم تعاملاتی داشتیم و به این نتیجه رسیدیم که یک چیزهایی باید به آن اضافه شود. بازنویسی نهایی با فیلمنامه اولیه که من خواندم، تقریبا ۳۰ درصد تفاوت داشت.

رضا مقصودی فیلمنامه های کمدی «لیلی با من است»، «من سالوادور نیستم» و… را نوشته. جنس کمدی «خجالت نکش» به کدام نزدیک است؟
شاید بتوانم بگویم به «لیلی با من است»؛ چون از جنس کمدی موقعیت است.

شما متخصص نقش های کوتاه ولی ماندگار هستید. چطور با حجم کم نقش آن را درست در می آورید؟
من «فرزند خاک» را بازی کردم که فقط سه سکانس بدون حضور من دارد و «نفس» را بازی کردم که در فیلم فقط یک سکانس با بازی من وجود دارد. اندازه نقش مشخص هست. طول نقش را باید طوری طراحی کنی که توان بازیگری ات تقسیم شود و در جهت فیلمنامه اجرا کنی. بازیگر باید بفهمد در یک سکانس چه چیزی باید از خود به جا بگذارد. این یکی از وظیفه های بازیگر است که بداند که نه کم کار کند نه اضافه کاری.

از فیلم «فرزند خام: که نقش اول داشتید تا «خجالت نکش» که دوباره در نقش یک ظاهر شدید، نزدیک به ۱۰ سال می گذرد ولی در تمام این سال ها نقش اول نداشتید. این جهت خودتان سخت نبود؟
من در تمام این سال ها یک نقش بی خاصیت بازی نکرده ام و نمی کنم. کسی که از اول تا آخر فیلم باشد ولی حضور مثبت و دراماتیکی نداشته باشد، به چه دردی می خورد؟ در طول این سال ها پیشنهادها زیاد بود ولی چون دوست نداشتم، بازی نکرده ام. برایم نفس بازیگری مهم هست، نه اندازه نقش و دیده شدن. می شود رفت بازی کرد و پول خوب هم درآورد ولی این گزینش من نیست. گزینش من این است که نقش خوب بازی کنم و اندازه اش هم اصلا مهم نیست. هنگامی که جهت نفس که چند دقیقه هست، من را می بینند و جایزه می دهند، بعد یعنی راهم را درست رفته ام.

دو تا سیمرغتان را کجا گذاشته اید؟
در کتابخانه ام.

چه حسی از دیدن آن ها دارید؟
راستش من خیلی اهل پزدادن و نشان دادن چه خوبی ها و چه بدی هایم نیستم و کلا گروه تحریریه سایت هم جهت من جالب است و اگر بخواهم با آن پز بدهم، دیگران را خسته خواهدکرد ولی از دیدن آن ها که ثمره روزهای عمر من و تمرین ها و سر صحنه رفتن ها و جلوی دوربین بودن ها هستند و منتج به این شده است هست، لذت می برم.

چند تا از این جوایز دارید؟
جایزه جشنواره آیینی سنتی، جشنواره کودک، مراسم خوش حالی حافظ، مراسم خوش حالی بازیگر و با این که چندین سال پرکارترین بازیگر زن تئاتر فجر بوده ام ولی از آن جایزه ای ندارم.

همه آن ها در کنار هم قرار دارند؟
نه، حقیقتا ولی همه آن ها در کتابخانه هستند.

چشمتان کدامشان را زیاد می گیرد؟
جایزه ای که جهت تئاتر «کوکوی کبوتران حرم» به عنوان عالی ترین بازیگران سال گرفته ام که یک مجسمه بسیار خاص نیز دارد.

احساستان به گروه تحریریه سایت نسبت به دیگر جوایز چگونه است؟
واقعا نمی دانم. شاید بتوان گفت جایزه «کوکوی کبوتران حرم» زیاد از نظر حسی برایم ارزشمند است ولی گروه تحریریه سایت از لحاظ حرفه ای برایم مهم است.

کدام سیمرغتان برایتان مهم تر است؟ اولی یا دومی؟
تمام جوایز یک شور و حال دارند و در کل شیرین هستند، آیا که نشان می دهند دیده شده است ایم.

سیمرغ تا چه اندازه روی گزینش نقش هایتان تاثیر می گذارد؟
به نظر من هرگونه ارزیابی حرفه ای چه در حد کاندیداتوری و چه منتج به جایزه شود، بار مسئولیت و حساسیت شخص را بالاتر می برد، چون توقع دیگران از شخص زیاد می شود.

نزدیک به شروع جشنواره فجر هستیم و شما یک فیلم در فجر و یک فیلم در برلین دارید. اگر مجبور به گزینش فقط یکی از آن ها جهت رفتن بودید، کدام را گزینش می کردید؟
حتما جشنواره فجر و این اصلا ارتباطی به درجه اهمیت فیلم ها برایم ندارد، چون تا امروز، فیلم یا سریالی را جهت مقدار بیشتری پول یا شهرتش قبول نکرده ام و باید حال خودم در آن کار خوب باشد.

گفت‌وگو با «شبنم مقدمی»، متخصص نقش‌های کوتاه ولی ماندگار

لطفا بدون تعارف بگویید که جایزه برایتان مهم است؟
بله. مهم است و واقعا خوشحال می شوم.

حتی زمانی که اسمتان در بین نامزدها وجود دارد، استرس گزینش شدن را دارید؟
حقیقتا جهت من زمانی که اسمم میان کاندیداها وجود دارد به معنای بردن جایزه هست، چون زمانی که نامزد می شویم؛ یعنی توانایی بردن این جایزه را از نظر هیئت داوران داریم و به نظر من این خودش بخشی از جایزه هست. همان طور که سال گذشته در «آباجان» اسم من در میان کاندیداها بود و همان لحظه گفتم همین برایم کافی هست؛ این یعنی تشخیص داده شد که من می توانم این جایزه را برنده شوم.

اما کسانی را که می گویند جایزه کشور عزیزمان ایران ارزش ندارد، درک نمی کنم، چون جایزه در تمام دنیا جالب است و در مملکت خودمان جالب تر می تواند باشد. مهم این است که در مناسبت مهمی مانند جشنواره فجر مطرح می شویم و جهت من در کل کیفیت معنوی این جایزه (سیمرغ) و این که بعد از این همه سال زحمت و تلاش در جایگاه حرفه ای بررسی شوم، مهم است.

علاقه دارید به تعداد گروه تحریریه سایت هایی که برنده شده است اید، گروه تحریریه سایت دیگری اضافه کنید؟
بله، حتما

ارزیابی تان از امسال چیست؟ تا چه حد شانس گروه تحریریه سایت دارید؟
واقعا نمی دانم چون فیلم های دیگر را ندیده ام که حتی بتوانم قیاسی داشته باشم. کما این که صادقانه بگویم فیلم خودمان را نیز هنوز ندیده ام و ترجیح دادم که نخستین بار در سینما و با مردم فیلم را ببینم. حقیقتا طی فیلمبرداری هر زمانی که سکانسی را بازبینی می کردیم من متوجه این عنوان می شدم که این شخصیت اصلا شبنم مقدمی نیست و یک انسان دیگر است و از این لحاظ هم خوشحال بودم و هم نگران. دلواپس از این بابت که آیا این شخصیت را باور خواهند کرد و خوشحالی ام از این بود که توانسته بودم یک آدم دیگر خلق کنم و به جای او زندگی کنم. به هر حال باید بعد از دیدن این فیلم و فیلم های دیگر ببینم چقدر توانسته ام موفق باشم.

جزییاتی راجع به نقش مقدمی در «خجالت نکش»

حکایت های صنم خانم
از شبنم مقدمی خواستیم اطلاعات جزئی تر راجع به کاراکتر خود در «خجالت نکش» در اختیارمان بگذارد. جهت همین از او سه پرسش پرسیدیم که پاسخشان تا حدودی موقعیت صنم را روشن می کند. جهت مقدمی چند چالش اساسی جهت جان دادن به نقش صنم وجود داشته؛ شخصیت از سنش بزرگ تر هست، لهجه ای ابداعی دارد و مهم تر این که باید به اقتضائات کمدی وفادار می مانده.

نقش خیلی دور از خودم
نقش صنم در «خجالت نکش» از خودم بزرگ تر هست. اولا اصولا خیلی اصرار بر این که سن پایین تر از خودم را بازی کنم یا حتما در نقش، قشنگ گریم شوم، هیچ وقت نداشته ام. همان طور که این مسئله را بارها در فیلم های متفاوت دیده اید. به نرم یک نقش هنگامی که ارزشمند باشد، تو از هر چیزی به خاطر آن می گذری ولی واقعیتش در ابتدا کمی از نقش صنم می ترسیدم، چون اجرای نقش کمی سخت بود. به هر حال از نظر فرهنگی، جایگاه اجتماعی، سطح سواد و… خیلی با من فاصله داشت.

متفاوت از خورشید
خواهید دید که این نقش چقدر متفاوت از نقش های دیگرم از جمله کمدی «زاپاس» هست. خورشید در فیلم «زاپاس» روابط اجتماعی داشت، مغازه داشت، از من کوچک تر بود ولی صنم یک زد صد در صد منزل دار هست. در یک دِه و اصلا روابط اجتماعی ندارد. طبق شناسنامه ای که من جهت صنم نوشته ام، سوادش در حد پنجم دبستان است و فکر می کنم حتی یک کتاب هم در عمرش ورق نزده باشد. در سیزده سالگی ازدواج کرده، انواع فعالیت های زن های روستایی را بلد هست. این گزینه ها خیلی او را متفاوت می کند. جهت اجرای آن روی خطی هستی که اگر آن را از دست بدهی به سمت ظاهر می رود.

سختی های یک لهجه ابداعی
آقای مقصودی نمی درخواست کردند لهجه خاصی مربوط به قومیت خاصی داشته باشیم. فقط تلاش ما این بود که به یک موزیک برسیم که با حرف زدن روزانه متفاوت باشد و لهجه هیچ جایی نباشد. حتی اسم روستایی که داستان در آن می گذرد، خیالی است و واقعیت بیرونی ندارد. رضا مقصودی فتحه و کسره هایی در لحن اضافه کرده بودند ولی مدام چک می کردند که شبیه لهجه جای خاصی نشود. این لحن ابداعی علاوه بر بیان سخت آن، حفظ راکورد را هم سخت می کرد؛ یعنی مدام باید دیالوگ های قبلی را چک میکردیم تا یکدستی اش حفظ شود.

به گزارش هفته نامه همشهری جوان، با شبنم مقدمی در این گفت و گو، چند چالش راه انداختیم؛ گروه تحریریه سایت هایش را کجا نگه می دارد؟ فجر مهم است یا برلین؟ گروه تحری

واژه های کلیدی: جایزه | جشنواره | فیلمنامه | شبنم مقدمی | اخبار فرهنگی و هنری

گفت‌وگو با «شبنم مقدمی»، متخصص نقش‌های کوتاه ولی ماندگار