پزشکیان:احمدی نژاد باید ثابت می کرد ۲۸ سال دزدی یعنی چه

عبارات مهم : احمدی نژاد

مسعود پزشکیان می گوید: اصلا ما راه گفت و گو با هم را بلد نیستیم. تحمل اینکه بنشینیم طرف برابر مان حرفش را بزند، بعد بگوییم حرفت را به این دلایل قبول ندارم را نداریم. همین که مخالف نظرمان حرف می زنند، دعوا می کنیم، فحش می دهیم، انگ می چسبانیم.

احمدی‌نژاد باید ثابت می‌کرد ۲۸ سال دزدی یعنی چه / پزشکیان

دغدغه اش اصلاح ساختارهای اشتباهی است که پایه ریزی شده است و به قول خودش تا ثریا کج رفته هست؛ می گوید نه نقشه داریم و نه راه را مشخص کردیم و علت سر در گمی هایمان همین است.

مسعود پزشکیان که زمانی ردای وزارت به تن داشت و در دولت اصلاحات سکان وزارتخانه بهداشت را به دست گرفته بود با انتخابات مجلس هشتم مسیر قانون گذاری را گزینش کرد تا به گفته خودش بتواند از این مسیر، اصلاحی در ساختار ایجاد کند. او امروز نائب مدیر اول مجلس دهم است.

کار را ول کردیم و فقط به هم گیر می‌دهیم | نماینده‌ها به من می‌گویند آیا می‌گویی داد نزن!

پزشیکان چندی پیش مهمان ما در کافه خبر خبرگزاری خبرآنلاین بود، او در این گپ و گفت از نگرانی هایش راجع به ساختارهای غلط گفت و اینکه در وقت احمدی نژاد می خواسته جهت دکتر خانواده به دولت یاری کند ولی قبول نمی کنند و درنهایت هنگامی که به کار پزشکی خود مشغول می شود همان دولت به اندازه ۳۰ سال به حساب او پول واریز می کنند.

او در مصاحبه هم مانند هر لحظه صحبت هایش را مستند به نهج البلاغه می کرد، هنگامی که صحبت ها به افشاگری های احمدی نژاد و اعتماد مردم به نظام رسید باز هم از نواقص ساختاری گفت: «ما بستر و جامعه را لغزنده کردیم، همان روز اول که احمدی نژاد آن حرف ها را می زد نباید اجازه می دادند مدیر جمهور شود. باید ثابت می کرد هنگامی که می گوید ۲۸ سال دزدی شده است و خوردند و بردندیعنی چه… اینکه درست نیست بگوید سند در جیب من هست. من خوردم، تا کی می خواهی بگویی تو دزدی؟ سندت را به دادگاه بده من را محاکمه کنند.»

دعواهای سیاسی هم که این روزها جای پای محکمی در سیاست ما پیدا کرده است از مواردی بود که در سیبل انتقادات پزشکیان قرار داده شد و گفت: ما راه گفت و گو با هم را بلد نیستیم. تحمل اینکه بنشینیم طرف حرف مخالفش را بزند، بعد بگوییم حرفت را به این دلایل قبول ندارم را نداریم. همین که مخالف نظرمان حرف می زنند، دعوا می کنیم، فحش می دهیم، انگ می چسبانیم.

احمدی‌نژاد باید ثابت می‌کرد ۲۸ سال دزدی یعنی چه / پزشکیان

بخشی از گفتگو به اسنادی که کریمی قدوسی راجع به میرحسین موسوی و مهدی کروبی به او داده بود نیز رسید، هنگامی که از محتویات آن اسناد پرسیدیم با همان لحن خاص خودش گفت: «من اصلا نگاه نکردم. دلت خوش هست. در این مملکت در همین اینترنت هر روز سند نشان می دهند، درست است یا غلط؟»

درپایان پزشکیان از عالی ترین خطبه مورد علاقه اش در نهج البلاغه و عالی ترین یار امیرالمومنین (ع) گفت.

کار را ول کردیم و فقط به هم گیر می‌دهیم | نماینده‌ها به من می‌گویند آیا می‌گویی داد نزن!

در ادامه مشروح این گفت و گو آمده است که توصیه می کنیم آن را تا انتها بخوانید؛

***

احمدی‌نژاد باید ثابت می‌کرد ۲۸ سال دزدی یعنی چه / پزشکیان

آقای پزشکیان! افشاگری هایی که گاها از سوی بعضی مسئولان یا اشخاص سیاسی صورت می گیرد مانند بعضی افشاگری های احمدی نژاد، از نگاه تحلیل گران و جامعه شناسان باعت کم شدن اعتماد مردم به نظام می شود، نگاه شما به این قسم رفتارها چیست؟

بله. ما اگر ساختار را درست کنیم جلوی فساد را می گیریم. هنگامی که زمین لغزنده هست، افراد می افتند، شما می آیید فرد را مواخذه می کنید که آیا افتاد یا آیا راه رفتن بلد نیست؟ ما بستر و جامعه را لغزنده کردیم. راحت می شود وام گرفت، راحت می شود رفت زمین گرفت. زمانی که من مدیر دانشگاه بودم به من می گفتند فلان جا زمین می دهند، تو بیا بگیر. من نگرفتم ولی خیلی ها گرفتند. در صورتی که حق نبود بگیرند. بعدا معلوم شد این زمین ها را بیخود گرفتند. یا به عنوان نمونه فلان سهام را می دهند. خب این سهامی که به من می دهند به دیگری که نمی دهند. با همین روندها زمین لغزنده می شود و بعد که زمین لغزنده شد، آدم ها پایشان می لغزد. ما به جای اینکه زمین را درست کنیم آدم ها را می گیریم. باید مسئله را حل کنیم نه این که آنهایی که افتاده اند را بگیریم و پدرشان را دربیاوریم. آیا قاچاق را نمی توانیم حل کنیم؟ از اول انقلاب کشته می دهیم، می کشیم ولی باز قاچاق هست. مسئله جای دیگر است.

الان بدون اینکه در دادگاهی کسی را محاکمه کنند می گویند فلانی چون در فلان جلسه فتنه بوده دیگر نمی تواند وزیر و استاندار و مدیر کل شود. به اندازه همان جرم محاکمه اش کنید برگردد سر جایش. این آدم یک ذخیره اجتماعی هست. فرضا اشتباه کرده. تازه مشخص نیست حرف کدام درست هست. مجازات کن بعد بگذار در جامعه کار کند و تاثیر گذار باشد. ما الان کار را ول کردیم و فقط به هم گیر می دهیم.

یعنی احمدی نژاد هم روی همین زمین لغزنده حرکت کرده که اینطور شد؟

اصلا به نظر من همان روز اول که آن حرف ها را می زد نباید اجازه می دادند مدیر جمهور شود. باید ثابت می کرد هنگامی که می گوید ۲۸سال دزدی شده است و خوردند و بردند یعنی چه. اینکه درست نیست بگوید سند در جیب من هست. من خوردم، تا کی می خواهی بگویی تو دزدی؟ سندت را به دادگاه بده من را محاکمه کنند. اگر در دادگاه ثابت کردی باید با من برخورد شود اگر نه تو بیخود می کنی هر روز پشت تریبون می گویی اینها دزد هستند. این یعنی تهمت. اگر حق باشد غیبت مردم را می کنی و آبروی مردم را می بری، اگر باطل باشد هم تهمت است.

ولی در نقطه برابر نگاه شما بعضی چون آقای مطهری می گویند حرف های احمدی نژاد در چارچوب نظام است مثل همین نقدهایی که به قوه قضاییه دارد.یعنی احمدی نژاد هنوز هم در چارچوب نظام است؟

این را از آقای مطهری بپرسید. به هر حال من نمی گویم حرف های احمدی نژاد کجایش حق است کجایش نیست، چون من زیاد گوش نمی دهم ولی ایشان خیلی از حرف هایی که می زند ممکن است درست باشد، یا بخشی از آن درست نباشد. بحث من این است که روندی را که در گذشته انجام می داده، خودش خلاف قانون بوده. سیستم و حاکمیت با آن کنار آمده. حالا آمده می گوید آیا قانون را اجرا نمی کنید. اگر قانون است یا نیست، باید اجرا شود چه آن وقت چه الان. در هر حالتی ما باید در برابر قانون سر خم کنیم.

من اصلا به اسناد کریمی قدوسی نگاه نکردم. در این مملکت در همین اینترنت هر روز سند نشان می دهند، درست است یا غلط؟

شما مدیر هیات نظارت بر نمایندگان هستید. این دوره که این هیات تشکیل شده است عملا خروجی خاصی نداشته…

مگر دوره های قبلی خروجی داشته که الان نداشته؟ قوانین نظارتی که نوشته شده، خودش نظارتی نیست. قانون این است که اگر از نماینده ای شکایت کردند، ما به آن پیگیری کنیم و بعد بگوییم در حد وظیفه اش بوده یا نه.

اکثرا هم می گوییم بوده. آیا که چیزهایی که اینها شکایت می کنند زیاد مربوط به صحبت هاست که به عنوان نمونه فلان جا آیا فلان حرف را زده و …

ولی به عنوان نمونه سیلی که یکی از نمایندگان به گوش خبرنگار زده بود، نتیجه اش مشخص نشد؟

ما خبرنگار را صدا کردیم با او صحبت کردیم. با خود آقای قاضی پور هم صحبت کردیم. البته فیلم را ندیدیم که چه طوری هست. بعد خبرنگار شفاها به خود من گفت شکایتم را بعد می گیرم. مسئله این بود که هر روز یک حرفی می زد. هم در کمیسیون با او حرف زدیم، هم تنهایی با او حرف زدم، بعد رفت دوباره دبه کرد گفت در صورتی که فلان شود قبول می کنم. گفتم تو ما را بازی دادی، بالاخره قبول کردی یا نکردی. رک بگو چه کنیم. اینطور نیست که ایشان روی حرفش بوده و ما نکردیم. کاری که آقای قاضی پور آن وقت انجام داد واقعا قابل دفاع نبود ولی از آن طرف هم خبرنگار بعضی اوقات گیر می دهد آدم را ول نمی کند.

مثلا من به نمایشگاه مطبوعات رفته بودم، یک آدمی من را نشاند آنجا گفت آیا به عنوان نمونه در فراکسیون ترک ها تو مدیر شده است ای. هر چی گفتم شروع کرد با من بحث کردن. من را گرفته بود نمی گذاشت بروم. اگر من یک مقدار عصبانی می شدم کاری می کردم، فردا سوژه خبری می شد و می گفتند فلانی با خبرنگار برخورد کرده! یک مقدار هم بعضی وقت ها در همین جریانات ۸۸ خبرنگارها می آمدند به زور می گفتند بگو! خب من نمی خواستم حرف بزنم ولی باز اصرار می کردند. به همان دلیلی که من حق ندارم به خبرنگار تعرض و بی احترامی کنم، خبرنگار هم حق ندارد به زور بخواهد من را به حرف بگیرد. دعوا از اینجا شروع می شود.

این شاید به عدم تحمل نماینده ها هم برمی گردد. خود شما اخیرا در مجلس مورد تعرض یکی از نماینده ها بخاطر نطق پیش از دستور قرار گرفتید. هنگامی که در مجلس این تحمل وجود ندارد چه انتظاری از جامعه دارید؟

قبول دارم. این را رد نمی کنم که ما تحمل مان واقعا کم است و این خیلی بد هست. اصلا ما راه گفت و گو با هم را بلد نیستیم. تحمل اینکه بنشینیم طرف حرف مخالفش را بزند، بعد بگوییم حرفت را به این دلایل قبول ندارم را نداریم. همین که مخالف نظرمان حرف می زنند، دعوا می کنیم، فحش می دهیم، انگ می چسبانیم.

شما در اداره مجلس هم با این مسئله مواجه هستید؟

خب سخت است دیگر. من فقط می توانم بگویم بنشین سرجایت داد نزن! تازه خیلی وقت ها می گویند آیا به ما می گویی داد نزن. این مسئله را داریم. آن روز یکی حرف می زد، بلند شدند درخواست کردند حرفی بزنند، گفتم بنشین سرجایت، نمی خواهد دعوا کنی!

ارتباطات بین سازمانی که آقای لاریجانی درست کردند و دارند نیرومند تر هست. با حوزه ارتباط دارد، به دفتر رهبری نزدیک تر است و با آدم هایی که می توانند سیاست گذاری کنند ارتباط بیشتری دارد

منظورتان همان صحبت آقای کریمی قدوسی بود؟

بله. اصلا اگر من ادامه می دادم ممکن بود در مجلس دعوا شروع شود. ما حاضر نیستیم حرف که می گوییم حرف بشنویم و بعد هم که حرف می زنیم و ممکن است مشخص شود که حرف هایی که می زدیم درست نبوده، شروع می کنیم به دعوا کردن.

آقای دکتر! این اتفاقاتی که در مجلس می افتد مثل آینه در جامعه هم بازتاب پیدا می کند. هیات رئیسه تصمیمی ندارد که در جلسات غیرعلنی با نماینده ها حرف زده شود و گفته شود که رفتارشان در جامعه اثرات سوئی ایجاد می کند؟

ما یک قسمت از قضیه هستیم. همان توانمندی اجتماعی که گفتم به خیلی جاها ربط پیدا می کند و خیلی از متغیرها در من نوعی اثر می گذارد که من یک آدم جمعی شوم یا نشوم و یا کدام جمعی بشوم؟ این جامعه ای که ما درست کردیم این اشتباهات در آن وجود دارد و واقعیت است.

اگر آقای لاریجانی مدیر مجلس نبود فکر می کنید چه کسی می توانست مدیر مجلس باشد؟

آقای دکتر عارف که کاندید شده است بود و می خواست مدیر شود. مدیر شدن به همان حال و هوای مجلس برمی گردد که رای بدهند.

شما خودتان به آقای لاریجانی رای دادید؟

این دوره که همه رای دادیم. آقای عارف که نیامد و عضویت نکرد.

من گاها خودم را با یک وزیر مقایسه می کنم. وزیر شاید پنج، شش برابر من جهت سیستم هزینه دارد در صورتی که من نایب مدیر مجلس هستم. از نظر جایگاهی من از او بالاترم و نماینده با او یکی است ولی هزینه ای که او جهت سیستم ایجاد می کند اصلا قابل قیاس نیست.بحث این است که در دنیا یک نماینده چه جایگاهی در هزینه کرد باید داشته باشد

شما هم یکی از گزینه هایی بودید که از طرف فراکسیون امید کاندید شده است بودید؟

بله. فراکسیون امید من را کاندید کرده بود ولی من کاندید نشدم. به خاطر همین گفتم اگر من کاندید شدم من را کاندید کنید. چون بنده اعتقاد بودم و هستم که در اوضاع فعلی مهمترین بحث در کشور ما ایجاد وحدت و هماهنگی است نه دعوا. اگر سر قدرت با هم دعوا کنیم حتی همین که است را هم از دست می دهیم.

بحث بعدی هم این است که خواستی مدیر شوی می خواهی چه کنی؟ من نایب مدیر شدم اگر نتوانم چیزهایی که به دنبالش هستم را حل کنم چه فایده دارد؟ مدیر شوم هم همان هست. فقط مدیر شوم که بگویند مدیر است یا نه، دنبال کاری هستم. اگر دنبال کاری هستیم لازمه اش مدیر بودن است یا اگر مدیر نباشی هم می شود این کار را کرد؟ یا به عنوان نمونه سر ریاست با هم دعوا کنیم. کدام درست است؟ دعوای ما الان در اوج زیاد سر پست ها و ریاست هاست.

آقای لاریجانی در بحثی که راجع به توانمندی های اجتماعی گفتید نیرومند تر است؟

در ارتباطات بین سازمانی نیرومند تر هست. با حوزه ارتباط دارد، به دفتر رهبری نزدیک تر است و با آدم هایی که می توانند سیاست گذاری کنند ارتباط بیشتری دارد.

این اختلافاتی که الان در مجلس وجود دارد و بحث هایی که صورت می گیرد،در هیات رئیسه هم چنین اتفاقاتی می افتد؟

نه. چون طبق آیین نامه ای که در مجلس داریم، زیاد امورات مجلس با مسوولیت مدیر شکل می گیرد، یک سری پرسشها راحت را در هیات رئیسه بحث می کنیم و از کنارش می گذریم. در واقع در هیات رئیسه تصمیم آنچنانی نمی گیریم که جهت سیاست گذاری مدیریت مجلس بتواند تاثیرگذار باشد.

یکی از انتقاداتی که در اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … دیده شده است هزینه های بسیار اوج جهت ساخت و ساز جهت مجلس یا سیستم حفاظتی است که…

من در این جریان از وزیر خارجه و معاونینش خواستم جهت ما اطلاعات بیاورند که در دنیا مجالس چه سهمی از جی دی پی را به خود تخصیص داده شده است داده اند. اوضاع نماینده ها، ساختار، نحوه تعامل و … را گفتم برایمان مشخص کنند تا ببینیم نسبت به دنیا کجا هستیم. ما الان نمی دانیم در مقایسه با مجالس سهم ما از اعتباری که داریم کجاست. این حرف هایی هم که دیدم آقای دکتر احمدی نژاد گفته بود در مجلس ال خوردند یا… من گاها خودم را با یک وزیر مقایسه می کنم. وزیر شاید پنج، شش برابر من جهت سیستم هزینه دارد در صورتی که من نایب مدیر مجلس هستم. از نظر جایگاهی من از او بالاترم و نماینده با او یکی است ولی هزینه ای که او جهت سیستم ایجاد می کند اصلا قابل قیاس نیست. حتی استاندار هم چندین برابر یک نماینده هزینه دارد. بحث این است که در دنیا یک نماینده چه جایگاهی در هزینه کرد باید داشته باشد و چه موقعیتی باید داشته باشد و چه اختیاری باید داشته باشد که ما ببینیم ما چگونه هستیم.

ما اگر به مالک اشتر نگاه کنیم معرکه هست. من با افراد فرهنگی که برخورد می کنم از آنها می پرسم که حکومت ما اسلامی است؟ الگوی حکومت اسلامی دستورالعمل و نامه امام به مالک اشتر است ولی کاری که ما می کنیم شباهتی به آن ندارد. در آن دستورالعمل مالک اشتر قاضی القضات و فرمانده لشکر تعیین می کند. مالیات می گیرد. به معنای امروز یعنی یک حکومت ایالتی ولایتی در حد بالا. اگر چنین ساختاری درست کنیم از آمریکا هم پیشرفته تر می شویم.

همین که به ذهن یکی می رسد که بگوید این خوب است یا بد است ما بپذیریم؟ یکی از پرسشها ما این است که همان الگوی نهایی و اطلاعات و داده نداریم و بعد هم همینطور به ذهنمان برسد که بگوییم اینها خوردند. یا فردا بگوییم مجلس خودش می خورد! مجلس جایگاهش کجاست و کجا باید باشد؟ یک نماینده حق دارد در یک شهرستان دفتر داشته باشد و اگر جهت دفتر به او پول بدهند، زیادی پول داده اند؟ خب این نماینده چه باید بکند که یک دفتر داشته باشد و بتواند جواب مردم را بدهد؟ نماینده با این اعتبارات نمی تواند کاری کند. خب باید بکند یا نه؟ باید با دنیا مقایسه کنیم وگرنه همینطور با حرف هایی که می زنیم که کاری نکردیم. باید سند بیاوریم که دنیا این روال است شما زیادی دارید صرف می کنید باید اینطور صرف کنید. می شود حرف راست را راحت پذیرفت. وگرنه او گیر بدهد من هم می توانم به او گیر بدهم و دعوا شود. مسئله مملکت حل می شود؟

سندهای آقای کریمی قدوسی که در مجلس به شما دادند چه بود؟

من اصلا نگاه نکردم. دلت خوش هست. در این مملکت در همین اینترنت هر روز سند نشان می دهند، درست است یا غلط؟ اگر جهت جرمی سندی وجود دارد، دادگاه است و باید آن را به دادگاه بدهند. همان حرفی که ابتدا گفتم. من یک جرمی مرتکب شدم، من را به اندازه جرمم محاکمه می کنند و هنگامی که این مجازات تمام شد من در جامعه همان آدمی هستم که هستم. جنگ را ادامه نمی دهم که بگویم تو این جرم را مرتکب شده است ای تا آخر مجرمی. الان بدون اینکه در دادگاهی کسی را محاکمه کنند می گویند فلانی چون در فلان جلسه فتنه بوده دیگر نمی تواند وزیر و استاندار و مدیر کل شود. به اندازه همان جرم محاکمه اش کنید برگردد سر جایش.

این آدم یک ذخیره اجتماعی هست. فرضا اشتباه کرده. تازه مشخص نیست حرف کدام درست هست. مجازات کن بعد بگذار در جامعه کار کند و تاثیر گذار باشد. ما الان کار را ول کردیم و فقط به هم گیر می دهیم. به نظر من این به نفع جامعه ما نیست. اختلاف را ادامه دادن به نفع جامعه نیست. نمی شود از وحدت حرف زد ولی در اختلاف دمید. واقعیت این است ما اختلاف داریم. الان در دانشگاه گفتند بیا حرف بزن، من ماندم چه جوابی به دانشجو بدهم چون سوالاتی می پرسد که اگر بخواهم جواب بدهم یک مساله هست، نخواهم جواب بدهم یک مساله دیگر. بالاخره دانشجوها که آدم های اجنبی نیستند، نخبه های ما هستند. در ذهنش پرسش دارد باید جواب بگیرد. می توانیم براق جواب دانشجو را بدهیم؟ یک جای کار گیر دارد؟ می توانیم نپذیریم ولی واقعیت جامعه با پذیرش یا عدم پذیرش ما فرقی نمی کند ممکن است بدتر شود. این گیر را باید رد کنیم.

آقای پزشکیان! شما در صحبت هایتان خیلی زیاد به نهج البلاغه استناد می کنید، شخصا کدام خطبه را زیاد دوست دارید؟

آنچه الان به درد ما می خورد یکی بحث وصیت نامه است که چکیده نهج البلاغه است و دیگری بحث نامه حضرت به مالک اشتر است که منشور حکومتی است و زیاد مجتهدین ما آن را تفسیر کرده اند و نوشته اند. به عنوان نمونه آیت الله لنکرانی، آیت الله مکارم، علامه جعفری، آیت الله منتظری نوشتند و به اسم منشور حکومتی معرفی کرده اند. همان یکی را مدیران ما رعایت کنند جهت هفت پشت ما بس است.

کدام یک از یاران حضرت علی شخصیت سیاسی جذابتری جهت شما دارد؟

مالک اشتر که حضرت علی برایش دستورالعمل داده که اجرا کند. ما اگر به او نگاه کنیم معرکه هست. من با افراد فرهنگی که برخورد می کنم از آنها می پرسم که حکومت ما اسلامی است؟ الگوی حکومت اسلامی دستورالعمل و نامه امام به مالک اشتر است ولی کاری که ما می کنیم شباهتی به آن ندارد. در آن دستورالعمل مالک اشتر قاضی القضات و فرمانده لشکر تعیین می کند. مالیات می گیرد. به معنای امروز یعنی یک حکومت ایالتی ولایتی در حد بالا. اگر چنین ساختاری درست کنیم از آمریکا هم پیشرفته تر می شویم.

با ساختاری که باید بسازیم و دعواهایی که در جاهای متفاوت به اسم قومیت ها وجود دارد از بین می رود. جهت اینکه هر کس قدرت دارد و تصمیم می گیرد و یک حکومت مرکزی است که سیاست های کلی را دیکته می کند. ما اینجا مدیر جمهورمان اختیار دارد که به عنوان نمونه فرمانده نیروی انتظامی تعیین کند؟ ساختار ما چیز دیگری هست. این ساختار ما شبیه کدام یک از چیزهایی است که در سنت و کتاب آمده؟ من هنوز نتوانستم جوابش را پیدا کنم. حکومتی که ما داریم اروپایی و روسی هم نیست ولی آن چیزی که از اسلام می دانیم شباهتی به آن هم ندارد یا حداقل من شباهتی پیدا نمی کنم. دنبال جوابش هستم هنوز پیدا نکردم.

واژه های کلیدی: احمدی نژاد | احمدی نژاد | اخبار سیاسی و اجتماعی