«محکومین»؛ سریالی که حال شما را خوب نمی کند

عبارات مهم : سریال

به گزارش هفت صبح، شبکه یک چند هنگامی که است پخش سریال اپیزودیک «محکومین» را شروع کرده؛ سریالی خوش ساخت با سوژه های جالب ولی به شدت تلخ و نامناسب جهت پخش در این روزها. اگر اشتباه تلویزیون در گزینش وقت پخش این سریال را نادیده بگیریم، می توانیم بگوییم با اثر قابل قبولی رو به رو هستیم. سید جمال سید حاتمی، کارگردانی که دو سال قبل با فیلم «لاک قرمز» جهت نخستین بار به عنوان کارگردان در سینما معرفی شد حالا در دومین تجربه کارگردانی اش سراغ این مجموعه رفته هست. با او راجع به این تجربه جدید، رفتن سراغ سوژه متفاوت و انتقادهایی که به آن وارد است گپ زده ایم.

پشت صحنه فیلم لاک قرمز

محکومین در ادامه لاک قرمز

سریالی که حال شما را خوب نمی‌کند , «محکومین»

اولین تجربه کارگردانی شما در سینما و با فیلم «لاک قرمز» بود؛ فیلمی با عنوان آسیب های اجتماعی که شباهت زیادی به فضای همین سریال «محکومین» داشت. این که در نخستین تجربه کارگردانی جهت تلویزیون دوباره سراغ چنین سوژه ای رفتید، از روی علاقه بود یا خیلی اتفاقی به آن رسیدید؟

واقعیت این است که من خودم این سریال را گزینش کردم. همزمان پیشنهادهای دیگری هم داشتم. راستش من حتی پیش از لاک قرمز هم دو فیلم تلویزیونی «انگشتر» و «اوقات مشترک» را ساخته بودم که شاید کسی زیاد آنها را ندیده باشد. آن دو تله فیلم هم آثاری اجتماعی بودند و به معضلات و آسیب های اجتماعی اشاره داشتند. درواقع لاک قرمز در ادامه این دو فیلم ساخته شد و حالا محکومین هم یک جورهایی در ادامه لاک قرمز هست. علاقه به سوژه های اجتماعی و بیان معضلات و پرسشها این چنینی، دغدغه خود من است.

این دغدغه از کجا آمده است؟ صرفا به خاطر پرسشها و آسیب هایی بوده که در جامعه با آنها رو به رو بوده اید یا خودتان شخصا تجربه ارزش کرده اید؟

فکر می کنم اگر کسی یک مقدار در شرایط اجتماعی روز دقیق شود این دغدغه ها کاملا برایش وجود داشته باشد. حالا هر کسی به یک شکلی با این دغدغه ها رو به رو می شود و تلاش می کند آن را در آثارش بیاورد. من زیاد به روایت مستند از این وقایع علاقه دارم. شاید به خاطر همین علاقه است که تا به حال خیلی روی این پرسشها تمرکز کرده ام و دوست دارم همین طور هم ادامه دهم. دغدغه ای است که نمی دانم چه زمانی کمرنگ شود.

شما از نقطه صفر در جریان ساخت این سریال بودید؟ یعنی این دغدغه شما بود که بیایید دست روی عنوان مجازات های جایگزین بگذارید تا یک جورهایی راجع به آن به مخاطبان آگاهی دهید یا بعد از شکل گیری عنوان و سوژه یابی به کار اضافه شدید و تصمیم گرفتید همراه این پروژه باشید؟

این ایده پیش از ورود من به وسیله بهروز مفید، تهیه کننده سریال طراحی شده است بود. او پیگیری هایش را کرده بود و اطلاعات خوبی هم راجع به حکم جایگزین به دست آورده بود. حتی چند فیلمنامه هم نوشته شده است و به تصویر تلویزیون هم رسیده بود. زمانی که من به پروژه اضافه شدم بخش مهمی از کارها انجام شده است بود. زمانی که فیلمنامه ها را خوانم خوشم آمد. متوجه شدم دغدغه خوبی در آنها وجود دارد. بعدها تیم خودم را هم به سریال آوردم و از امیر عبدی، نویسنده فیلم لاک قرمز خواستم که بیاید و ادامه قصه ها را بنویسد. او هم با همان دغدغه مشترکی که همراه هم این کار را انجام داده بودیم چنین فیلمنامه هایی را نوشت.

یک جورهایی با آمدن خود من بخش اجتماعی کار پررنگ تر شد و یک مقدار به جنس کارهای من نزدیک شد. شاید اگر دوست کارگردان دیگری این کار را انجام می داد مسیرش تفاوت می کرد. الان هم اگر دقت کنید از اپیزود یازده به بعد که به وسیله دوست خوبمان حسین قناعت کارگردانی شده است کاملا با آنچه در قسمت های قبل می دیدید تفاوت دارد. البته من خودم هنوز ندیده ام ولی مطمئنم نظر ها با هم تفاوت دارد و حتما سلیقه ها هم متفاوت است.

سریال محکومین

محکومین با دو کارگردان

چرا سریال به وسیله دو کارگردان ساخته شد؟ آیا کل کار را خودتان نساختید؟

قرار بود سر یال در دی ماه پخش شود و من نمی رسیدم تنهایی کار را تمام کنم. آقای بافایده جهت این که بتواند سریال را به پخش اول دی ماه برساند تصمیم گرفت از حسین قناعت دعوت کند تا بخشی از کار را بسازد. صحبت هایشان را کردند و قرار شد یازده اپیزود به وسیله این کارگردان ساخته شود.

شما در جریان نگارش فیلمنامه های تمام اپیزودها بودید؟ یعنی کل اپیزودها به سرپرستی شما نوشته شد ولی یازده اپیزود را فقط جهت ساخت در اختیار حسین قناعت گذاشتید؟

نه اصلا. من فقط روی نگارش فیلمنامه نوزده اپیزود اول سریال که خودم آنها را ساختم نظارت داشتم. فیلمنامه یازده قسمت بعدی کاملا مربوط به خود آقای قناعت است که با تیم خودش آنها را نوشته و کارگردانی کرده. من به هیچ عنوان در شکل گیری و ساخت یازده اپیزود بعدی نقشی نداشتم. فکر می کنم پنج، شش اپیزود از این تعداد را خود حسین قناعت به تنهایی نوشته باشد.

گفتید زمانی که شما وارد پروژه شدید، یک تعداد از فیلمنامه ها نوشته شده است بود و حتی تلویزیون هم آنها را تصویب کرده بود و فقط فیلمنامه چند اپیزود است که صرفا براساس سلیقه و نحوه فکر شما پیش رفته. این مسئله یک جورهایی در روند سریال مشخص هست. درواقع مخاطبی که از ابتدا تا الان همراه سریال شده است باشد حس می کند ساختار سریال تا یک جایی به صورت ثابت پیش می رود و از یک جایی به بعد کاملا عوض کردن می کند. ما در اپیزودهای اول، هر بار یک داستان از افرادی می بینیم که قرار است حکم مجازات جایگزین برایشان اجرا شود ولی یک جایی به بعد، این ساختار کاملا عوض کردن می کند. آیا ورود شما به پروژه و دخالتی که روی نگارش اپیزودهای بعدی داشتید باعث این عوض کردن شد؟

بله. این مسئله وجود دارد. با در نظرگرفتن این که اگر ما می خواستیم با شیوه ای که چهار، پنج قسمت اول کار کردیم جلو برویم خیلی به تکرار می افتادیم. درواقع سوژه جهت تماشاگر لو می رفت و می دانست هر بار یک نفر حکم جایگزین می گیرد و به شکل تکراری می رود در یک جایی مشغول به کار می شود و این دیگر جذابیتی نداشت. آمدیم در ادامه، حکم جایگزین را بهانه قرار دادیم جهت نمایش یک سری پرسشها دیگر اجتماعی و دیدن یک سری مکان ها و آدم ها و تمرکز به زندگی آنها. حک جایگزین کماکان در سریال وجود دارد ولی تلاش کردیم به احساسات و عواطف آدم ها هم یک مقدار برسیم و راجع به آنها هم در ارتباط با جامعه ارزش حرف بزنیم.

سید جمال سیدحاتمی، بعد از موفقیت فیلم «لاک قرمز» در سینما حالا در تازه ترین تجربه کارگردانی اش در سرمایه محکومین، دوباره سراغ دغدغه آسیب های اجتماعی رفته هست. ب

حسین قناعتی

فکر نمی کنید حالت دوپاره پیدا کرده؟ نمی شد این روند از ابتدا وجود داشته باشد؟

مسئله اینجا بود که ما با پنج، شش فیلمنامه شروع کردیم و در مسیری که داشتیم جلو می رفتیم کم کم به این ایده رسیدیم. وقت نداشتیم از اول برگردیم و تمام فیلمنامه ها را روتوش کنیم و همخوان جلو برویم. مجبور شدیم با همان چند فیلمنامه شروع کنیم تا به مرور موقع نگارش فیلمنامه های بعدی، این تغییرات را اعمال کنیم. البته عوض کردن فیلمنامه نویس هم خیلی به این تغییرات کمک کرد. ابتدا طلا معتضدی با ایده ها و تفکرات خاص خودش در پروژه حضور داشت ولی هنگامی که تیم نویسندگان عوض شد و امیر عبدی و رسول نقوی، حمیده مقدسی و… به کار اضافه شدند یک مقدار مسیرمان عوض کردن کرد و زیاد به سمت مسیری که دوست داشتم سوق پیدا کرد.

تلخ با تحول ناگهانی

دو انتقاد مهم راجع به سریال وجود دارد. اول این که یک جاهایی بیش از اندازه تلخ است و دوم این که یک جاهایی هم تحول ناگهانی شخصیت ها مخاطب را اذیت می کند. ما با شخصیت هایی رو به رو هستیم که بعد از گذراندن دوره مجازات جایگزین، خیلی اغراق شده است متحول می شوند و به اشتباهاتشان پی می برند. این اغراق در آخر بندی یک مقدار کار را زیر پرسش می برد و باعث می شود با وجود قصه جالب و اثرگذاری که داشت مخاطب زیاد نتواند ارتباطی با آن برقرار کند.

البته در یکی دو تا از اپیزودها چنین اتفاقی نیفتاد و حکم جایگزین اثری روی شخصیت ها نگذاشت و آن آدم مسیر خلافش را ادامه داد. ولی خب ما چون جهت تلویزیون داریم کار می کنیم خیلی نمی توانیم به نتایجی ناامیدکننده برسیم. به هر حال در داستان هایی که روایت می کنیم با فضایی تا حدی تلخ رو به رو هستیم. چون روی داستان محکومیت و مجازات دست گذاشته ایم و نمی توانیم آنها را در فضای دیگری روایت کنیم ولی تلاش کردیم با وجود این تلخی، داستان هایمان در انتها به یک امید ختم شود.

طبیعتا یک داستان تلخ باید سرانجامی امیدوارکننده داشته باشد تا مخاطب آن را بعد نزند. من خودم این امید را در آخر هر قصه دوست دارم و معمولا در تمام کارهایم تلاش می کنم به آن برسم. بخش مهمی از قصه های ما در فقر و پرسشها اقتصادی و اجتماعی رخ می دهد و این امید بخش انتهایی واقعا حس خوبی جهت مخاطب دارد. قبول دارم قصه های ما قصه های خوش حالی نیستند و شاید به صورت خیلی عریان دارند پرسشها اجتماعی و درد مردم جامعه را به نمایش می گذارند اگر می خواستیم ناامیدی را به آن اضافه کنیم هم مخاطب را از دست می دادیم هم به سیاه نمایی می افتادیم. به خاطر همین است موضوعی که شما می گویید داخل سریال اتفاق افتاده هست. حداقل شاید این حجم تلخی با آخر شیرین تلطیف شود.

محکومین یک سریال سفارشی جهت معرفی حکم مجازات های جایگزین است یا نشانه از ساخته شدن سریال صرفا یک جور معرفی و آگاهی بخش بوده؟

محکومین اصلا یک سریال سفارشی نیست و هیچگاه بحث سفارش در آن مطرح نبوده. آقای بافایده ابتدا از حکم جایگزین به عنوان یک حکم تازه خوشش آمده و سراغ ساخت این سریال رفته ولی بعدها فکر کردیم چقدر خوب است که هم مردم از این حکم اطلاع پیدا کنند و بدانند این حق برایشان وجود دارد و می توانند از قوه قضاییه چنین چیزی را بخواهند و هم این که قضات، از این حکم و قانون زیاد استفاده کنند. یک جورهایی هم تلنگر به قوه قضاییه است هم مردم که حواسشان باشد از حقشان نگذرند. با همه این پرسشها ما داریم قصه خودمان را در این بستر روایت می کنیم.

این قصه ها از روی پرونده های واقعی ساخته شده است اند یا همگی زاییده تخیلات نویسنده ها هستند؟

این قانون در کشور عزیزمان ایران نوپاست و خیلی کم ازش استفاده شده است هست. هنگامی که به آرشیو رجوع کردیم چیز دندان گیری پیدا نکردیم. جهت همین هم زیاد داستان ها بر می گردد به تخیل نویسنده ها.

طبیعتا باید می دانستید کدام یک از جرم ها امکان استفاده از مجازات جایگزین را دارند.

بله ما جهت این پرسشها قانون داریم که چه جرم هایی مشمول بر حکم جایگزین می شوند. معمولا جرم هایی که کمتر از چهار ماه حبس دارند بنابر شرایط خاصی می توانند استفاده کنند.

الان که سریال پخش شده، اعتراضی خاصی راجع به شیوه نمایش این حکم نداشتید؟

ما کاملا زیر نظر مشاور پیش رفتیم. تمام داستان ها را با مشاور قضایی در میان می گذاشتیم و مرحله به مرحله جلو می رفتیم. بنابراین الان هیچ مشکلی وجود ندارد.

شما سال هاست در فیلم و ها و سریال های کمال تبریزی به عنوان برنامه ریز و دستیار کارگردان فعالیت کردید و به نظر می رسد بخش مهمی از تجربه های شما کنار این کارگردان شکل گرفته. چقدر این تجربه ها اثرگذار بود؟

من خیلی سال است دستیار اول و برنامه ریز سریال های تلویزیونی هستم. خیلی از این فضاها دور نبودم. این چند سال هم که دستیار کمال تبریزی بودم قطعا تجربه خیلی خوبی به دست آوردم. زمانی که می خواستم از فیلم سینمایی وارد سریال شوم، فضا اصلا برایم غریب نبود.

سریال سرزمین کهن

درباره سرزمین کهن

وضعیت پخش «سرزمین کهن» مشخص نشد؟

واقعیت این است که همان اندازه که شما می دانید من هم می دانم. هر لحظه تا لب پخش می رویم ولی نمی شود. واقعا اگر سریال پخش شود همه متوجه می شوند که حتی یک اشاره کوچک هم از مسائلی که سری قبل باعث شده است بود سریال پخش نشود وجود ندارد. حتی اگر در شکل اول هم اجازه می دادند پخش شود مشکلی نبود و سوءتفاهم برطرف میش د ولی با همه این احوال ما سرزمین کهن را دوباره اصلاح کردیم و الان سرسوزنی هم شبهه در آن وجود ندارد ولی نمی دانم آیا باز هم این ماجرا کِش پیدا کرده است.

در فاز سوم به علت وقفه های زیادی که در تولید افتاد بعضی بازیگران مهم این امکان را پیدا نکردند که با سریال همراه شوند. شهاب حسینی، هنگامه قاضیانی و فرهاد قائمیان از سریال خداحافظی کردند و بازیگران دیگری جایگزین آنها شدند. عوض کردن بازیگران در فاز سوم به سریال لطمه نزده است؟

نه ما چون گذشت وقت داریم این مسئله مشخص زیاد به چشم نمی آید. یک سری از بازیگران در سال ۱۳۴۲ عوض کردن می کنند، یک سری تغییرات هم سال ۱۳۵۵ داریم جهت همین هم این تغییرات زیاد عجیب به نظر نمی رسد. ضمن این که ترجیح می دادیم با همان بازیگران پیش برویم ولی خب نشد.

این اپیزودیک های دوست داشتنی

مروری بر ۱۰ مجموعه اپیزودیک شاخص که از دهه ۷۰ تاکنون در تلویزیون کشور عزیزمان ایران ساخته شده است اند:

پخش مجموعه «محکومین» از شبکه یک بهانه ای شد تا نگاهی به فهرست مجموعه های اپیزودیک ماندگار در تلویزیون کشور عزیزمان ایران بیندازیم. درست است که اپیزودیک زیادی در تلویزیون ساخته شده است اند ولی فقط تعداد انگشت شماری از آنها توانسته اند در ذهن ها باقی بمانند. تجربه نشان داده است مجموعه های اپیزودیکی که فقط با یک کارگردان ساخته می شوند آثار موفق تری هستند. شاید بشود گفت از میان مجموعه های موفق اپیزودیک فقط «چرخ فلک» بوده که به وسیله چند کارگردان، کارگردانی شده است ولی اثر موفقی از آب درآمده. در فهرست زیر روی ۱۰ مجموعه موفق و ماندگار اپیزودیک دست گذاشته ایم. شاید به نظر شما گزینه های دیگری هم باشند که بشود اسم ارزش را داخل این مجموعه آورد ولی بعید است روی موفقیت این ۱۰ گزینه مهم شکی داشته باشید.

کارآگاه علوی/ ۱۳۷۵

کارگردان: حسن هدایت
محور داستان ها: داستان اپیزودها در فاصله سال های ۱۳۰۸ تا ۱۳۱۴ رخ می دهد. کارآگاه علوی، مامور اداره تامینات است و در هر اپیزود، داستان یکی از پرونده هایی که زیر دست دارد روایت می شود.
چرا جالب شد: در دهه ۷۰ به واسطه پخش سریال های کارآگاهی خارجی مثل درک و زن مارپل و پوارو و… مخاطبان علاقه زیادی به تماشای آثار جنایی و کارآگاهی داشتند. کارآگاه علوی، نخستین سریال ایرانی کارآگاهی بود که در آن دوره روی آنتن رفت و از این جهت قابل توجه بود. البته از کنار داستان ها و بازی خوب احمد نجفی هم در این سریال نمی شود راحت گذشت.

سریالی که حال شما را خوب نمی‌کند , «محکومین»

سرنخ/ ۱۳۷۵

کارگردان: کیومرث پوراحمد
محور داستان ها: بعد از موفقیت کارآگاه علوی و استقبالی که مخاطبان از یک سریال جنایی پلیسی نشان دادند. کیومرث پوراحمد «سرنخ» را ساخت. این مجموعه هر بار یکی از پرونده های زیردست کارآگاه اوصیا، کارآگاه خاص قتل را به نمایش می گذاشت.

چرا جالب شد: علی رغم مجموعه های کارآگاهی که ساختاری جدی دارند، «سرنخ» پر از موقعیت های طنز بود. از دخالت مادر کارآگاه در راز کشف قاتلان گرفته تا روابط جالب اوصیا با دستیار و شیوه کشف راز قتل ها و… همگی جالب بودند. درواقع پوراحمد یک جور سریال کارآگاهی تولید کرده بود که پر از موقعیت های طنز و جالب بود.

سید جمال سیدحاتمی، بعد از موفقیت فیلم «لاک قرمز» در سینما حالا در تازه ترین تجربه کارگردانی اش در سرمایه محکومین، دوباره سراغ دغدغه آسیب های اجتماعی رفته هست. ب

تهران ۱۱/ ۱۳۷۵

کارگردان: مرضیه برومند
محور داستان ها: مجموعه زمانی ساخته شد که نخستین پرایدها به فروش رسیده بودند و این ماشین بین مردم ارج و قرب زیادی داشت. مرضیه بروند محور مهم همه داستان ها را یک پراید سبز یشمی هاچ بک در نظر گرفته بود که قصه ها اطراف آن اتفاق می افتد.

چرا جالب شد: جدای از قصه ها و بازیگران درجه یکی که برومند جهت آن در نظر گرفته بود، از این جهت که پراید داستان جهت هر کسی که سوارش می شد بدشانسی می آورد خیلی جالب به نظر می رسید.

هتل/ ۱۳۷۷

کارگردان: مرضیه برومند
محور داستان ها: محور مهم داستان یک هتل سه ستاره به اسم مروارید بود. رییس هتل، مسئولان پذیرش، نگهبان و خدمتکاران آنجا به صورت ثابت در تمام قسمت ها حضور داشتند ولی هر بار اتفاقی تازه در هتل رخ می داد و قصه جالبی به واسطه آن روایت می شد.
چرا جالب شد: جذابیت مهم به مرتبط بودن قصه ها با فضای روایت آنها بر می گشت نخستین باری بود کن دوربین با مسافرها داخل اتاق های ارزش می رفت و رابطه آنها را با نگهبان و مسئول پذیرش به تصویر می کشید. ضمن این که مثل اکثر کارهای برومند، قصه ها روایتی جزئی نگر و جالب داشت.

سریالی که حال شما را خوب نمی‌کند , «محکومین»

همسایه ها/ ۱۳۷۷

کارگردان: محمدحسین لطیفی
محور داستان ها: همه چیز در یک آپارتمان اتفاق می افتاد. همسایه های این آپارتمان درعین این که با هم رفت و آمد داشتند و هر چند وقت یک بار قصه هایی اطراف این روابط شکل می گرفت، خودشان هم درگیر داستان های خانوادگی می شدند.

چرا جالب شد: یکی از نخستین نمونه های سریال های آپارتمان اپیزودیک بود و از حیث جدیدبودن جهت مخاطبان جالب به نظر می رسید. علاوه برجذابیت قصه ها و شیوه روایت، بازیگران درجه یکی از جمله محمدرضا شریفی نیا، امین حیایی، گوهر خیراندیش، علی نصیریان و… هم در آن کنار هم جمع شده است بودند.

کارآگاه شمسی و مادام/ ۱۳۸۰

کارگردان: مرضیه برومند
محور داستان ها: داستان راجع به دو زن مسن به نام های شمسی و مادام بود. شمسی علاقه زیادی به فیلم ها و سریال های پلیسی داشت و به همین علت همه چیز برایش مشکوک و عجیب به نظر می رسید. او مدام دنبال ماجراجویی بود در این راه از مادام هم کمک می گرفت.

چرا جالب شد: کارآگاه بازی دو زن مسن و دخالت بی جای آنها در امور مرتبط با پلیس، اوضاع خنده داری را پدید آورده بود. کارآگاه شمسی و دستیارش مادام، شاید جزو عالی ترین آثار برومند دسته بندی نشود ولی در ذهن زیاد مردم مانده است

داستان یک شهر ۲/ ۱۳۸۰

کارگردان: اصغر فرهادی
محور داستان ها: اصغر فرهادی فصل اول «داستان یک شهر» را سال ۱۳۷۸ ساخت. داستان راجع به چند جوان بود که به عنوان تیم تولید برنامه تلویزیونی «در شهر» فعالیت می کردند ولی در فصل اول آنطور که باید درگیر پرونده ها و پرسشها متفاوت جامعه نبودند. در فصل دوم، جوان ها هر بار با یک دوربین به سطح شهر می رفتند و یک قصه تازه روایت می کردند.
چرا جالب شد: داستان هایی که اصغر فرهادی جهت اپیزودها در نظر گرفته بود بسیار تازه و جالب بودند. درواقع می شود گفت نقطه ورود فرهادی به بحث آسیب های اجتماعی دقیقا از همین جا شکل گرفت.

هزاران چشم/ ۱۳۸۲

کارگردان: کیانوش عیاری
محور داستان ها: تمام داستان ها حول محور یک روزنامه نگار نابینا پیش می رفت. او مسئولیت داشت نامه هایی را که مردم جهت روزنامه می نویسند بشنود و راه حلی جهت پرسشها آنها ارائه کند. از آنجایی که مردم و پدیده ها را نمی دید، هر بار خودش را به جای قهرمان مهم داستان هایی که برایش روایت می شد تجسم می کرد و به همراه آن وارد قصه می شد.

چرا جالب شد: حضور یک قهرمان نابینا و تجسم ذهنی او از مشکلات، اتفاق بسیار جالب این سریال بود. ضمن این که هر بار داستان های جذابی مطرح می شد و اپیزودها طنز ظریفی داشتند.

گمشده/ ۱۳۸۹

کارگردان: راما قویدل
محور داستان ها: محور مهم داستان زنی به اسم مریم سلیمان بود که در بخش جست و هوا گمشدگان بین الملل رد شرکت هلال احمر فعالیت می کرد. او هر بار با پرونده ای رو به رو می شد که باید اطلاعات آدم گمشده ای را از داخل یا خارج کشور ردیابی می کرد.
چرا جالب شد: سوژه سریال جذابیت زیادی جهت مخاطبان داشت. نخستین باری بود که از وجود بخشی جهت ردیابی گمشدگان در هلال احمر در یک سریال صحبت به میان می آمد و طبیعتا قصه هایی که در این رابطه روایت می شد جذابیت زیادی داشتند. بخش هایی از سریال در ارمنستان و اتریش فیلمبرداری شده است بود.

چرخ فلک/ ۱۳۹۵

کارگردان: عزیزالله حمیدنژاد، بهرام عظیم پور و احسان عبدی پور
محور داستان ها: بین تمام سریال های اپیزودیکی که تا به حال دیده بودم، «چرخ فلک» ساختار کاملا متفاوتی داشت. درواقع ما با یک محور مهم مواجه نبودیم. هر داستان به صورت مستقل تعریف می شد و در انتها با یکی از شخصیت ها یا یکی از اتفاق ها وارد قصه بعدی می شدیم.
چرا جالب شد: سبک و سیاق جدیدی که این سریال جهت روایت اپیزودهایش در نظر گرفته بود، برگ برنده مهم آن بود. البته این را هم باید گفت که قصه های جالب و بازی های قابل قبول بازیگران هم به موفقیت آن اضافه کرد.

واژه های کلیدی: سریال | داستان | سریالی | مجموعه | داستان | فیلمنامه | کارگردان | کارگردانی | اجتماعی بودن | آسیب های اجتماعی

سریالی که حال شما را خوب نمی‌کند , «محکومین»