صبح امروز با غرق شدن نفتکش سانچی کورسوهای امید جهت زنده بیرون آمدن ۳۲ خدمه این نفتکش به خصوص جهت خانواده‌های چشم انتظاری که ۹ شبانه روز است در شرکت ملی نفت کش ک
پای درددل خانواده های داغدار خدمه نفتکش ایرانی
عبارات مهم : ایران
به گزارش افکارنیوز، ساختمان شماره ۲ شرکت ملی نفتکش را غم و اندوه فرا گرفته هست، برافراشته شدن پرچم های سیاه و صدای قرآن که در فضا طنین انداز است وداع با ۳۲ سرنشین نفتکش ایرانی را فریاد می کند.
پای درددل خانواده‌های داغدار خدمه نفتکش ایرانی
صبح امروز با غرق شدن نفتکش سانچی کورسوهای امید جهت زنده بیرون آمدن ۳۲ خدمه این نفتکش به خصوص جهت خانواده های چشم انتظاری که ۹ شبانه روز است در شرکت ملی نفت کش کشور عزیزمان ایران تجمع کرده اند به ناامیدی گرائید.
پس از آنکه صداو سیمای جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران صبحگاه امروز به نقل از علی ربیعی وزیر رفاه کار و تامین اجتماعی خبر غرق شدن کشتی و کشته شدن تمامی سرنشینان این نفتکش را منتشر کرد، در محل تجمع خانواده های سرنشینان در ساختمان شماره ۲ شرکت ملی نفتکش کشور عزیزمان ایران حاضر شدیم تا ضمن عرض تسلیت به خانواده های داغدار درددل های آنها را نیز بشنویم.
صبح امروز با غرق شدن نفتکش سانچی کورسوهای امید جهت زنده بیرون آمدن ۳۲ خدمه این نفتکش به خصوص جهت خانواده‌های چشم انتظاری که ۹ شبانه روز است در شرکت ملی نفت کش ک
از محل کار تا شرکت ملی نفتکش فقط به این فکر می کردیم که چگونه با این خانواده ها باید رو به رو شد و نخستین حرفی که باید به آنها زد چیست، حدود نیم ساعتی در راه بودیم تا این که ماشین رو به روی شرکت ملی نفت کش کشور عزیزمان ایران در خیابان جردن متوقف شد.
جمعیتی از مردم عادی، خبرنگاران صدا و سیما و خبرگزاری های داخلی و خارجی، نیروهای انتظامی و راهنمایی و رانندگی و چند آمبولانس در محل حاضر بودند…
چیزی که عجیب می آمد حضور تصویربرداران رسانه های داخل و خارجی در بیرون ساختمانی بود که خانواده ها در آنجا حضور داشتند، هنگامی که علت را جویا شدم عنوان شد خانواده های داغدار به شدت از بی مهری رسانه های خبری گلایه مند هستند به همین علت اجازه تصویربرداری را نمی دهند. جهت همین تصمیم گرفتیم بدون دوربین و تجهیزات فیلم برداری وارد ساختمان شویم و قبل از ورود مسئولان حاضر هشدار دادند تبعات حضورمان در جمع خانواده های داغدار برعهده خودمان خواهد بود.
پای درددل خانواده‌های داغدار خدمه نفتکش ایرانی
شرط را قبول کرده و چون نمی خواستیم دست خالی بازگردم وارد ساختمان شدیم. ساختمان شماره ۲ شرکت ملی نفتکش به معنای تمان کلمه عزاخانه بود و پرچم های مشکی در محوطه ساختمان برافراشته شده است بود،از پله ها بالارفته و وارد ساختمان شدیم.
هرخانواده گوشه ای نشسته و به یادعزیزش اشک می ریخت و ناله و شیون بعضی نیز فضا را آکنده بود. ظاهرا بعضی از اعضای خانواده های داغدار به علت شرایط نامساعد معنوی و جسمی ارزش با آمبولانس به بیمارستان انتقال یافته شده است بودند و عده ای که باقی مانده بودند نیز توانسته بودند تا حدودی با شرایط کنار بیایند و آنها نیز عزاداری می کردند.
برخی از برادر و خواهران و حتی مادر یکی از کشته شدگان این اتفاق در همان سالن روی تخت و زیر سرم خوابیده بودند و عده ای نیز که مشخص نبود از مردم عادی هستند یا اقوام به آنها پیگیری می کردند.
صبح امروز با غرق شدن نفتکش سانچی کورسوهای امید جهت زنده بیرون آمدن ۳۲ خدمه این نفتکش به خصوص جهت خانواده‌های چشم انتظاری که ۹ شبانه روز است در شرکت ملی نفت کش ک
صدای قرآن فضای سالن را پرکرده و هراز گاهی فردی چه زن و چه مرد به یاد عزیز از دست داده اش بلند بلند گریه می کند که با صدای گریه او ناله دیگران نیز بلند می شد.
چنین شرایطی جهت گفت و گو و مصاحبه سخت هست، این کار غالبا به خبرنگاران حوزه های اجتماعی رسانه ها سپرده می شود، آنها به علت حضور در صحنه های مشابه غالبا از مهارت بیشتری جهت مواجهه با بازماندگان و تهیه گزارش از حال و هوای آنها برخوردارند، ولی به هرحال اکنون این وظیفه به ما در گروه اقتصادی خبرگزاری سپرده شده است بود است.
پای درددل خانواده‌های داغدار خدمه نفتکش ایرانی
بدون آنکه دستگاه ضبط صدا و یا کاغذی را از کیف بیرون بیاوریم با بعضی از خانواده ها صحبت می کنیم.
مادری که فرزند جوانش را در این اتفاق از دست داده بود و حال مساعدی نداشت میگفت پسرم جهت حقوق ماهانه ۲ میلیون ۹۰۰ هزار تومان این شغل را نتخاب کرد، شغلی که جانش را گرفت.
ناگهان یاد خاطره ای از پسرش افتاد و گفت فرزند اش تازه بدنیا آمده .بچه اش را ندید و رفت. با شنیدن این جمله اشک در چشمانم حلقه می زند ولی تلاش می کنیم تعادل خود را حفظ کنیم.
مادر داغدار ادامه داد: تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده است بود و سفر اولش بود. بسیار شوق رفتن داشت که این سفر اول همان سفر آخرش شد.
به سراغ فرد دیگری می روم، پسر جوانی بود که زیاد اشک می ریخت می گفت یکی از دوستانم در این اتفاق جان باخت. باصدای بریده برده حرف می زد و ا زدست مسئولان شکایت داشت.
اجازه نداد اسمش را در گزارش بیاورم ولی گفت من از دست مسئولانی که کم کاری کردند به خدا شکایت می برم. می گفت اگر مسئولان از همان روز اول به دولت چین فشار می آوردند آنها شبانه روز جهت خاموش کردن نفتکش تلاش می کردند، نه آنکه صبح کار کنند و شبها دست از کار بکشند. آیا باید مسئولان دولتی روز های آخر به فکر بیافتند.
خانم جوانی با دیدن من جلو آمد و گفت برادرم زنده زنده در آتش سوخت و کسی صدایش را نشنید، شما الان آمدیدچه کار کنید؟ آیا الان؟، آیا در آمدید.
گفت به آقای مدیر جمهور بگویید نوشداری بعد از فوت سهراب به در ما نمی خورد، بگویید ما از دست کم کاری های او و دولت به خدا شکایت می بریم که او عالی ترین دادستان هست. من نیز قول دادم که عین مطلب را منتشر کنم.
مشغول صحبت با آنها هستیم که خبر می رسد امیری معاون پارلمانی مدیر جمهور جهت عرض تسلیت آمده و از خانواده های داغدار می خواهند در سالن آمفی تئاتر حضور پیدا کنند. خانواده ها با شنیدن این سخن گویا بنزین را روی شعله آتش ریخته باشند شروع به داد و فریاد می کنند و می گویند که الان آیا آمده اند؟ ما ۹ روز است در اینجا هستیم آیا در این مدت کسی به سراغ ما نیامد؟
به مرور عده ای وارد سالن آمفی تئاتر شده است و عده ای نیز از حضور در سالن خودداری می کنند. وارد سالن می شویم، نماینده مدیر جمهور همین که جمله خود را با تسلیت نسبت به خانواده های داغدار شروع می کند، صدای گریه جمعیت سالن بلند می شود و عکاسان و فیلم بردارها که تا آن لحظه جرات حضور در میان خانواده ها را نداشتند، در سالن حاضر می شوند. حاضران رفته رفته آرامتر می شوند و امیری به صحبتهای خود ادامه می دهد.
معاون پارلمانی مدیر جمهور حدود ۱۰ دقیقه جهت جمعیت صحبت کرد و خبر تسلیت مدیر جمهور و اعضای هیئت دولت را به سمع خانواده های داغدار رساند.
پس از آخر صحبت های او عده ای از خانواده ها دور نماینده مدیر جمهور جمع شده است و با او درد و دل می کنند و از اینکه آیا دیر به فکر انها افتاده اند گلایه مندند. از حقوق های کم و بی توجهی به کارکنان نفتکش و کشتیرانی …او تمام صحبت ها را با متانت گوش کرده و سپس سالن را ترک می کند.
با خروج معاون مدیر جمهور ما نیز از سالن خارج شده است و به سوی خبرگزاری برمی گردیم و می مانند خانواده های عزیز از دست داده و داغدار….
واژه های کلیدی: ایران | ایرانی | خانواده | مسئولان | خانواده | ساختمان | اخبار اجتماعی
