حزب عاملان سازندگی در بیانیه‌ای راجع به تجمعات اجتماعی در سطح کشور اعلام کرد: مردم خواستار فضای باز و براق در همه حوزه‌ها هستند و در انتخابات هم به این شعارها ر
حزب کارگزاران: اعتراض را از آشوب جدا کنیم/ هیچ گونه عقب نشینی شعاری را به دولت توصیه نمی کنیم
عبارات مهم : ایران
به گزارش ایلنا، متن بیانیه حزب عاملان راجع به ناآرامی های اخیر به این شرح است:
اعتراض را از آشوب جدا کنیم/ هیچ‌گونه عقب‌نشینی شعاری را به دولت توصیه نمی‌کنیم ، حزب کارگزاران
سرانجام هیزمی که دوستان غافل و دشمن های دائمی دولت و ملت کشور عزیزمان ایران در طول سالیان اخیر فراهم آورده بودند با جرقه ای شعله ور شد و شهرهای کشور عزیزمان ایران را دستخوش نابسامانی ساخت.
آنچه در هفته جاری به صورت تجمعات و اعتراضات پراکنده ولی فراگیر در سطح کشور رخ داده است آمیزه ای از بحران تصمیم گیری و اجماع در سطح حاکمیت، ناکارآمدی های اجرایی در درون نهاد دولت، تخریب های هدفمند نهاد دولت در میان مخالفان داخلی آن، طمع رقیبان منطقه کشور عزیزمان ایران و روش دولت های مداخله جو و استیلاطلب در سطح جهانی و وقت طلبی اپوزیسیون خارج نشین جمهوری اسلامی است و هیچ یک از این عوامل را نمی توان بدون توجه به دیگری بررسی کرد.
حزب عاملان سازندگی در بیانیه‌ای راجع به تجمعات اجتماعی در سطح کشور اعلام کرد: مردم خواستار فضای باز و براق در همه حوزه‌ها هستند و در انتخابات هم به این شعارها ر
ما ضمن آنکه نمی توانیم بر وقت طلبی نیروهای خارجی -اعم از ایرانی و عربی و عبری و غربی-چشم ببندیم و بیانیه های رییس جمهوری آمریکا را نشانه روشن این مداخله جویی ها و راه برون رفتی جهت دولت این کشور جهت گذار از نقشه راه برجام می دانیم، ولی عوامل داخلی را در ردیف اول این پرسشها و حوادث قرار می دهیم و تاکید می کنیم که در درجه نخست «فقدان وحدت و عزم و اراده ملی جهت حل پرسشها اقتصادی و اجتماعی و سیاسی در درون ایران» زمینه ساز نفوذ و سوءاستفاده خارجی شده است است و ما اول باید به خود بپردازیم تا دیگران؛ که البته برخورد قانونی با آنان بر عهده نهادهای امنیتی کشور است و وظیفه ما به عنوان یک حزب سیاسی اصلاح طلب پرداختن به ریشه های سیاسی و اجتماعی این بحران داخلی است.
ما عاملان سازندگی کشور عزیزمان ایران با وجود حمایت استراتژیک از دولت دکتر حسن روحانی همواره و در بیانیه ها، مصاحبه ها، مقاله ها و نشریه های متعدد منتقد تاکتیکی و تکتیکی قوه مجریه -به خصوص در اقتصاد- بوده ایم و هستیم؛ ولی این بدهید معنا نیست که نهاد دولت را متهم ردیف اول این اتفاقات بدانیم و مانند بعضی از اصولگرایان تندرو فکر کنیم با متهم کردن دولت می توان نظام را حفظ کرد. ما به این دوستان هشدار می دهیم که دولت، هسته مهم حاکمیت است که با رأی بالای خود بر مشروعیت نظام سیاسی کشور عزیزمان ایران افزوده است و هر گونه تضعیف آن تضعیف کل نظام است و اتفاقا یکی از علل ناامیدی مردم و به صحنه آمدن بعضی از آنان همین توصیه است که این دولت را قادر به اجرای وعده های خود نمی دانند و ریشه این عدم اقتدار دولت را در عدم اختیار آن می دانند.
مردم فکر می کنند دولت در برابر جناح شکست خورده در انتخابات مجبور به عقب نشینی شده است است و دیگر نمی تواند به وعده های خود عمل کند. دوستانی که در صداوسیما، بعضی روزنامه ها و اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … از موضع اولترا انقلابی بر دولت می تازند و فکر می کنند با سؤال، استیضاح و تخریب رییس جمهوری می توانند حساب خود را از این دولت جدا کنند اشتباه می کنند. همان اشتباهی که در بعضی شهرها در روز اول مرتکب آن شدند و هنوز به ظهر نکشیده شعارهای اقتصادی به شعارهای سیاسی و شعار علیه دولت به شعار علیه کل نظام بدل شد. حفظ نظام در گرو حفظ دولتی است که همین شش ماه پیش با رأی بالای ملت در رقابتی سنگین و با مشارکتی اوج به پیروزی رسید و نمی توان بر سر شاخ نشست و بن برید.
اعتراض را از آشوب جدا کنیم/ هیچ‌گونه عقب‌نشینی شعاری را به دولت توصیه نمی‌کنیم ، حزب کارگزاران
اکنون هنگامه وحدت است و نه فقط وحدت جناح های سیاسی که وحدت نیروهای ملی. همانگونه که دولت نباید فرافکنی کند و با نهادهای موازی در این آشوب تسویه حساب کند و از موضع ملی سخن بگوید، رقیبان دولت باید به تخریب دولت آخر دهند و شائبه رضایت خود از این حوادث را بزدایند. یکی از کارهای اشتباه همه قوا در این چند سال درگیری لفظی و سیاسی آنها در افکار عمومی و کاستن از حرمت رییس جمهوری و دیگر مقامات ارشد قوا بود که به اتهام زنی و فروپاشی اعتماد عمومی منجر شد و از سطح نقد معقول به تخریب و از تفکیک قوا به تعارض قوا بدل شد و حاکمیت ملی را در کشور عزیزمان ایران تضعیف کرد. دولت و دیگر قوا و نهادها به خصوص صدا و سیما نباید این اشتباه را تکرار کنند.
اما دولت کار مشکل پیش روی دارد. پرهیز دولت یازدهم از اصلاحات ساختاری در چهار سال گذشته و تلاش جهت تثبیت همه چیز از جمله قیمت ها و یارانه ها، تأکید بیش از حد بر سیاست های ضد تورمی و بی توجهی به سیاست های ضد رکود، بی عملی در بخش های عمرانی و سازندگی، عدم برخورد قاطع با فساد شرکت یافته در بخش های مالی و پولی و اعتباری همه و همه باری را بر دوش دولت دوازدهم گذاشته که می توانست بخشی از آن بر دوش دولتِ گذشته باشد. تقسیم فشار، یک استراتژی عقلانی است که متاسفانه دولت و به طور مشخص شرکت برنامه و بودجه به آن بی توجه بوده است و اکنون بار همه این اصلاحات ساختاری بر دوش بودجه سال ۱۳۹۷ افتاده هست. ما البته آگاهیم که ابتکاراتی مانند کم شدن قیمت سود -که دکان رباخواری را در کشور تعطیل کرده است- یا از بین بردن ردیف ۱۷ بودجه یا توسعه نظام مالیاتی، واقعی کردن قیمت سوخت و حتی عوارض سفر، عوارضی دارد که هر دولت اصلاح طلب و توسعه گرایی ناگزیر به پرداخت آن هست. ولی حتی در اینجا نهادهای سیاست گذاری و تبلیغاتی دولت مورد انتقاد هستند که آیا قبل از طرح لایحه بودجه ۹۷ نخبگان هر دو جناح و نخبگان مستقل را به یاری نطلبیدند و با مردم سخن نگفتند که این عوارض به حداقل برسد.
حزب عاملان سازندگی در بیانیه‌ای راجع به تجمعات اجتماعی در سطح کشور اعلام کرد: مردم خواستار فضای باز و براق در همه حوزه‌ها هستند و در انتخابات هم به این شعارها ر
از سوی دیگر هر نوع اصلاحات ساختاری نیازمند اجماع سیاسی و اجتماعی در سطح ملی هست. بدون یک حاکمیت یکپارچه نمی توان در اداره کشور موفق بود. اتحاد میان رهبری و ریاست جمهوری، میان قوای سیاسی و نظامی، میان نیروهای سیاسی و مذهبی یک ضرورت ملی است و به همین علت هر گونه دامن زدن به این اختلافات علی رغم مصالح کشور هست. ما از این جهت این اعتراضات را نه یک ترساندن که یک وقت ارزیابی می کنیم که باید در کل حاکمیت جهت توسعه کشور عزیزمان ایران اجماع به وجود بیاید. ما از رییس جمهوری به عنوان رییس شورای عالی امنیت ملی کشور عزیزمان ایران که مورد اعتماد مقام رهبری است می خواهیم بر فراز این اعتراضات مردمی قرار گیرند و با همدلی همه قوای سیاسی و نظامی و مدنی حرف مردم را بشنوند و نه فقط در کوتاه مدت با برخوردهای امنیتی که در میان مدت با برخوردهای راهبردی بحران های پنج گانه کشور را حل کنند:
اول، “بحران تصمیم گیری” و اجماع سازی در کل حکومت به این معنا که یک تصمیم قانونی واقعا با حمایت همه قوا بعد از اتخاذ، اجرا شود.
اعتراض را از آشوب جدا کنیم/ هیچ‌گونه عقب‌نشینی شعاری را به دولت توصیه نمی‌کنیم ، حزب کارگزاران
دوم،”بحران چابک سازی” و تسریع در انجام امور به گونه ای که به وقت سوزی در نظام اداری کشور منتهی نشود و مردم را ناامید نسازد.
سوم، “بحران فساد” و ارتشا و پولشویی و بی اعتمادی به نظام اداری کشور که در درون همه قوا و نهادها قابل پیگرد قانونی است.
چهارم،”بحران تبعیض” و رانت ذلت و بی عدالتی جهت رشد اقشار جامعه و بی توجه به منزلت افراد و اقشار.
پنجم، “بحران فقر” نه از راه توزیع پول که از راه ایجاد کار و توسعه در کشور.
بدیهی است که خرده بحران هایی مانند سرگشتگی در سیاست خارجی و اختلافات داخلی را می توان با عبور از بحران اول حل کرد.
همان طور که رییس جمهوری گفتند اعتراض مردم فقط اعتراض به پرسشها اقتصادی نیست. مردم خواستار فضای باز و براق در همه حوزه ها هستند و در انتخابات هم به این شعارها رأی دادند. جهت ایجاد این گشایش سیاسی ایجاد یک اجماع ملی و فراجناحی مهم است که این فقط با اصلاح نظام تصمیم گیری کشور به دست می آید.
ما مطمئن هستیم در صورتی که با اعتراضات هوشمندانه برخورد کنیم، نه ملت در دام ضد انقلاب بیافتد و نه حاکمیت، همه ملت را به صف ضد انقلاب براند و با وجود نشانه های روشن از سوءاستفاده خارجی از این اعتراضات نکوشد آن را به یک عامل تقلیل دهد، به خواست ملت احترام بگذارد و آن را در عمل محقق کند، این ترساندن به وقت بدل می شود. ما هیچ گونه عقب نشینی شعاری را به دولت و حاکمیت توصیه نمی کنیم. دولت باید از تصمیمات درست خود دفاع کند و با استدلال مردم را قانع کند و در صورت عدم اقناع ملت آن را به وقت مناسب دیگری موکول کند. توجه دقیق به اصلاح لایحه بودجه ۹۷ نخستین ایستگاه جهت این کار هست. ملت باید اراده خود را در اصلاح بودجه ۹۷ ببیند و مهمترین نهاد اعمال این اراده، مجلس شورای اسلامی و از ناحیه جناح ما، فراکسیون امید است تا چراغ امید دوباره روشن شود. ولی این مسئله ای تاکتیکی هست. در افق راهبردی، دولت و حاکمیت باید پنج بحران مهم را حل کند و به مردم گزارش دهد و جهت مردم و نخبگان فضای حیاتی مورد نیاز جهت اظهار نظر قانونی را فراهم کند. باید با آسیب شناسی دقیق و بعد از حل بحران از منظر امنیت ملی به تحلیل جامعه شناختی آن روی آورد و دریابد که آیا این اعتراضات بی سر بود؟ آیا شهرستانی شد؟ آیا دهه هفتادی شد؟ و هزاران چرای دیگر که کارشناسان باید به ان پاسخ دهند.
از سوی دیگر در سطح سیاسی رییس جمهوری باید دستور اخیر خود مبنی بر تسریع در صدور مجوز تجمعات قانونی را پیگیری کند و وزارت کشور موظف است آن را عملی کند. شاید ایجاد یک منطقه مشخص در هر شهر به عنوان “پارک اعتراض ” مهم باشد. شهرداری تهران، وزارت کشور و وزارت اطلاعات باید این پروژه را در دستور کار قرار دهند. همچنین شاید توجه احزاب باید از صندوق های رأی به سوی کلوب های حزبی و ایجاد مکان هایی عمومی جهت بیان بی واسطه مطالبات جلب شود. وزارت منزل های کشور و اطلاعات باید با تقویت همکاری احزاب در اداره کشور، ظرفیت های مناسب جهت همکاری عمومی ملت را فراهم کند و از پوپولیستی شدن اعتراضات جلوگیری کنند و با رصد دقیق اوضاع آینده نگری مورد نیاز از آینده تحولات اجتماعی کشور را به رییس جمهوری گزارش کند و جهت آن پیش از برخورد امنیتی، چاره جویی سیاسی و اجتماعی کنند.
از سوی دیگر این همه تمرکز اجتماعی بر اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … و تضعیف مطبوعات و فقدان یک صدا و سیمای واقعا ملی در خور آسیب شناسی جدی هست. فیلترینگ اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … یک مُسکن است ولی درمان نیست. ایجاد اینستاگرام، تلگرام، شبکۀ اجتماعی فیس بوک و … آزاد و غیردولتی و ملی، امروز یک ضرورت هست، شبکه هایی که هم در برابر راست و دروغ و واکنش‌ها و گفتار خود پاسخگو باشند و هم دارای حقوق و آزادی های قانونی باشند. صداوسیما و مطبوعات باید اعتماد از دست رفته مردم را دوباره جلب کنند. باید خبر را خودمان به مردم بدهیم تا از بیگانگان نشوند.
در نهایت باید مرجعیت نخبگان ملی را احیا کرد تا نخبگان ساختگی بر جای هدایت ملت ننشینند. تمام تأکید ما عاملان سازندگی کشور عزیزمان ایران بر عبور از حوادث سال ۸۸ از جنس همین دغدغه است که باید میان حکومت و ملت لایه ای از نخبگان باشند که عایق این حرارت ها و برودت ها باشند. رؤسای سابق جمهور و مجلس و سران احزاب و رجال ملی و دینی و روشنفکران و دانشوران از جمله این نخبگان هستند.
کارگزاران سازندگی کشور عزیزمان ایران به عنوان حزبی سیاسی و قانونی به صراحت اعلام می کند ضمن اذعان به ضعف های ساختاری در اداره کشور همچنان از موضع اصلاح طلبی و اعتدال گرایی و توسعه خواهی، خواهان خویشتن داری دولت و حاکمیت و ملت در حوادث اخیر هست. مرز اعتراض و آشوب باید روشن شود. معیار و ملاک ما عدم خشونت هست. تخریب اموال عمومی و شعارهای توهین آمیز و ایجاد ناامنی آن روی سکه برخوردهای خشن هست. باید با صدای واضح ولی با ادب اعتراض خود را بیان کرد. باید با استدلال و اقناع از دولت دفاع کرد. مطمئن باشید در چنین شرایطی هیچ دشمن خارجی نمی تواند به پرسشها داخلی ما دل ببندد. اگر ما در داخل متحد، ولو منتقد باشیم، رقیبان و حریفان در خارج هیچ کاری نمی توانند بکنند.
ایران باید همواره یک ملت باقی بماند، با یک دولت و یک حاکمیت؛ ولو آنکه ۱۰ها حزب و گروه و جناح داشته باشد. جناح ها می آیند و می روند؛ ولی این کشور عزیزمان ایران است که می ماند.
حزب عاملان سازندگی ایران
۱۳ دی ماه ۱۳۹۶
واژه های کلیدی: ایران | سیاسی | ایرانی | قانونی | اصلاح طلب | ریاست جمهوری | اخبار سیاسی و اجتماعی
