عادل دنیا آرای-اصلاح طلبان به دلایل گوناگون و در عین حال ناخواسته، به مدت ۸ سال، خصوصا بعد از رخدادهای انتخابات ۸۸ از سپهر سیاسی کشور عزیزمان ایران و ارکان اجر
رویاهای ۱۴۰۰
عبارات مهم : ایران
عادل دنیا آرای-اصلاح طلبان به دلایل گوناگون و در عین حال ناخواسته، به مدت ۸ سال، خصوصا بعد از رخدادهای انتخابات ۸۸ از سپهر سیاسی کشور عزیزمان ایران و ارکان اجرایی کنار گذاشته شدند، ولی کنار نرفتند.
رویاهای ۱۴۰۰
ظهور دکتر «محمدرضا عارف» در مبارزات انتخاباتی سال ۹۲ و آخر انصراف او به سود «حسن روحانی» برگ های برنده اصول گرایان و خاصه تمامیت خواهان را از آنها گرفت و عملا بازی سیاست به سود اصلاح طلبان ورق خورد و در ادامه حضور قدرتمندانه جهانگیری در مناظره های انتخاباتی سال ۹۶ و گزینش مجدد روحانی با آرایی بیش از آرای سال ۹۲ و انتخابات شوراهای شهرهای کشور و بالاخص پایتخت کشور عزیزمان ایران و مجلس شورای اسلامی طیف اصلاح طلبان را همچنان در میدان مسابقه قرار داد و هنوز هم در این کورس قرار دارند.
تمامیت خواهان و اصو ل گرایان تندرو با آنکه در ۴ سال اخیر از رقیب جا مانده اند و امکان رسیدن آنها به اصلاح طلبان چندان میسر نیست، ولی در پی این هستند که رویاهای خود را جهت سال ۱۴۰۰ محقق کنند و درگام اول حداقل در مجلس یازدهم بتوانند حضور زیاد و موثرتری داشته باشند.
عادل دنیا آرای-اصلاح طلبان به دلایل گوناگون و در عین حال ناخواسته، به مدت ۸ سال، خصوصا بعد از رخدادهای انتخابات ۸۸ از سپهر سیاسی کشور عزیزمان ایران و ارکان اجر
طبیعی است که مجلس آینده می تواند محل زورآزمایی این دو طیف مهم سیاست کشور عزیزمان ایران باشد. اصول گرایان تندرو تلاش می کنند از هم اکنون با استفاده از امکانات سخت افزاری که در اختیار آنها قرار دارد، مجلس یازدهم را از حضور اصلاح طلبان خالی یا حداقل کم کنند و احیانا نامزدهای آینده اصلاح طلبان را جهت مجلس یازدهم با چالش های متعددی از جمله رد صلاحیت ها روبه رو سازند تا بتوانند از روی این سکو به سوی صندلی ریاست جمهوری ۱۴۰۰ پرشی موفقیت آمیز داشته باشند.
این تکنیک گرچه در مجلس دهم باعث شد بسیاری از بزرگان اصلاح طلب و خصوصا اشخاص نام آشنا از ورود به مجلس محروم شوند، ولی برنامه ریزی های اصلاح طلبان باعث شد که این تکنیک آنها شکست بخورد و با معرفی بعضی اشخاص جوان و ناآشنا به مجلس، کهنه یاران نامدار طیف اصول گرایان بعد از سال ها از اسب قدرت پایین بیایند و بعد از سال ها وزن اسمی و عددی اصلاح طلبی را در مجلس اوج ببرند.
گرچه در این میان بعضی از نمایندگانی که از نظر تشکیلاتی و دیدگاهی با جریان اصلاح طلبی همدل نبودند و زیاد دل به جناح قدرت و اصول گرایان داشتند، با بهره گیری از سعه صدر اصلاح طلبان، سوار قطار آنها شدند و بعد از فرود در ایستگاه مجلس دهم، راه دیگر زدند و نسبت ظاهری خود را هم با اصلاح طلبان انکار کردند، که البته این عمل، اصلاح طلبان را با یک درس تاریخی خاص روبه رو ساخت و یقینا این جناح در مجلس یازدهم با وجود خطرهای احتمالی و قرائت های متفاوت طیف مخالف شان، با برنامه تر از گذشته و با توجه به تجربیاتی که کسب کردند، نمایندگانی را به مجلس می فرستند که بتوانند اعتبار محکمی جهت جریان اصلاح طلبی و بخصوص انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باشند.
رویاهای ۱۴۰۰
اصلاح طلبان اکنون با چالش های مختلفی روبه رو هستند. گرچه جهت روحانی در هر دوره چک سفید نفرستادند و اکنون ضمن حمایت های همه جانبه از دولت دوازدهم، گاه انتقادهای خود را هم مطرح می کنند، ولی موفقیت یا عدم موفقیت روحانی خواه ناخواه به نام اصلاح طلبان نوشته خواهد شد. ضمن آنکه عملکرد اصلاح طلبان در مجلس، شوراهای شهرهای کشور و خصوصا پایتخت کشور عزیزمان ایران می تواند بر نمره ای که مردم در انتخابات مجلس یازدهم و خصوصا ریاست جمهوری ۱۴۰۰ به آنها می دهند، تاثیرگذار باشد.
بی تردید بااهمیت ترین مهم که می توان روی آن تکیه کرد و نگذاشت فضا چندان علیه اصلاح طلبان رقم بخورد، عملکرد نمایندگان اصلاح طلب در تمامی عرصه های وکالتی و مدیریتی در سطح کشور هست. این که افکار عمومی صورت هایی مثل محمود صادقی یا علی مطهری را امروز می پسندند، تصویر العمل هایی درست آنها به کسانی است که به هر طریقی تلاش می کنند، با قرائت قانون به نفع خود، حقوق گروه ها، احزاب، یا اقشار دیگر را نادیده بگیرند.
عادل دنیا آرای-اصلاح طلبان به دلایل گوناگون و در عین حال ناخواسته، به مدت ۸ سال، خصوصا بعد از رخدادهای انتخابات ۸۸ از سپهر سیاسی کشور عزیزمان ایران و ارکان اجر
امروزه وجود فساد سیستمی در کشور و رانت های نیرومند اقتصادی یقینا بیش از همه پاشنه آشیل کسانی خواهد بود که با شعار قانونمداری آرای مردم را جلب کردند و اگر آنها نتوانند در برابر این روند بایستند، چه بسا باعث رویگردانی مردم از خود خواهند شد و رویاهای ۱۴۰۰ را باید از دست رفته ببینند.
اصلاح طلبان گرچه شاید نخواهند که فضای سیاسی یا اجتماعی کشور دچار تنش شوند، ولی مماشات یا گاه چشم پوشی از بعضی کوتاهی ها، بیش از همه باعث فربه تر شدن رانت های نیرومند اقتصادی و سیاسی خواهد شد و نمایندگان مردم در پارلمان های شهری و مجلس و دولت دوازدهم باید امکانات ایجاد فشار روی خود را کم کنند. طبیعی است که رقبای اصلاح طلبان نیز رویای ۱۴۰۰ را در سر خود می پرورانند و جهت رسیدن به آن از هیچ ابزاری که بتواند اصلاح طلبان را از بزرگراه موفقیت خارج کند، دریغ نخواهند کرد.
رویاهای ۱۴۰۰
آنها حتی دوباره تلاش می کنند ترکش های سال ۸۸ را به بدنه اصلاح طلبی شلیک کنند و اصلاح طلبان را عامل زیاد کردن بیکاری، گرانی یا حتی پرسشها احتمالی سیاسی کشور عزیزمان ایران در عرصه های خارجی بدانند. شکی نیست که اردوگاه اصلاح طلبان به جای تفرقه و ایجاد ایراد به همدیگر باید مانع ترکش هایی شوند که رقیب به سوی آنها شلیک می کند. اگر قرار است نوار موفقیت اصلاح طلبی همچنان ادامه داشته باشد، باید روح اصلاح طلبی به صورت مستمر و مداوم در میان مردم جریان یابد تا تمامیت خواهان نتوانند با پراکندن تخم یاس و ناامیدی دوباره عرصه اجرایی کشور را از دست اصلاح طلبان بربایند.
اخبار سیاسی – همدلی
واژه های کلیدی: ایران | سیاسی | موفقیت | انتخابات | اصلاح طلب | اصلاح طلبان | اصول گرایان | انتخابات مجلس | انتخابات شوراها | انتخابات ریاست جمهوری
