مغولستان هنوز هم وجود دارد، ولی مغول هایی که آنجا زندگی می کنند همان کسانی نیستند که در کتاب های تاریخ می خوانیم. اجداد آن ها با اسب در دشت ها پرسه می زدند، غار
حقایق جالب راجع به مغول ها /تصاویر
عبارات مهم : استفاده
مغولستان هنوز هم وجود دارد، ولی مغول هایی که آنجا زندگی می کنند همان کسانی نیستند که در کتاب های تاریخ می خوانیم. اجداد آن ها با اسب در دشت ها پرسه می زدند، غارتگری می کردند و با وحشیگری پیروز می شدند. آن ها جنگجویان ترسناکی بودند، ولی مردم بافرهنگ و پیشرفته ای هم بودند. در این مقاله زیاد با آن ها آشنا می شوید.
زنان مغول
مورخان مایلند مردان مغول را ترسناک و فاتح به تصویر بکشند، ولی اغلب زنان را نادیده می گیرند. این کاملا غیرمنصفانه هست، لیکن تمدن مغول واقعا زنان فرمانروا و قدرتمندی داشته هست. زنان مغول اقتصاد را در جریان نگه می داشتند و بعضی از بالاترین پست های مذهب شمنیسم را داشتند؛ بنابراین زنان مغول چنان موقعیت قدرتمندی داشتند که زنان اروپای آرزوی آن را داشتند. ولی زنان تنها کسب و کار و مذهب را اداره نمی کردند، بلکه مغول ها چندین حکمران زن هم داشتند.بعد از فوت چنگیز خان، دختران و عروسانش درگیر جنگ هایی بر سر قدرت شدند.
یکی از قدرتمندترین ملکه های مغول ماندوهای (Mandhuhai)، یک جنگجوی توانا با ذهنی باهوش و تاکتیکی بود. او مثل چنگیز جهت متحد کردن پادشاهی مغول جنگید و بر دشمن های یکی بعد از دیگری پیروز می شد. هنگامی که در سی سالگی بود، به این فکر افتاد که باید نام خانوادگی خود را حفظ کند، ولی هنوز مشغول جنگ هایش بود. او این مسئله را با ازدواج با یک شاهزاده ۱۷ ساله که به غنیمت گرفته بود و به دنیا آوردن هشت فرزند حل کرد، در حالی که هنوز فعالانه در جنگ ها شرکت می کرد.
تصاویر ، حقایق جالب راجع به مغول‌ها
سیستم پستی
مغول ها در محیط زیست منزل به دوش بودند، بنابراین ارتباط کارآمد بین رهبران و افسران، هم حیاتی و هم مسئله بود. آن ها این مسئله را با اختراع یک سیستم پستی بسیار کارآمد به نام «یام» حل کردند. بسیاری از مسافران خارجی از جمله مارکو پولو از اندازه و قابل اطمینان بودن یام شگفت زده شدند.
یام مجموعه ای گسترده از ایستگاه های پستی با قاصدهای اختصاصی بود که نامه، گزارش های اطلاعاتی و اخبار مهم را ایستگاه به ایستگاه انتقال یافته می کردند. این ایستگاه ها حدود ۲۴ – ۶۴ کیلومتر باهم فاصله داشتند و کارمندان دائمی داشتند. زمانی حداقل ۱۴۰۰ ایستگاه در تنها چین وجود داشت و قاصد ها ۵۰۰۰۰ اسب تازه نفس در اختیار داشتند.
مغولستان هنوز هم وجود دارد، ولی مغول هایی که آنجا زندگی می کنند همان کسانی نیستند که در کتاب های تاریخ می خوانیم. اجداد آن ها با اسب در دشت ها پرسه می زدند، غار
تاکتیک
مغول ها با تاکتیک های جنگی موثر و وحشتناکشان آشنا می شدند و مهارت خود را با جنگ های زیاد تقویت می کردند. حتی ژنرال های کوچکتر مغول هم به اندازه فرماندهان مشهور تاریخی، مثل اسکندر کبیر و هانیبال بارسا، موفق بودند و دستاوردهای زیادی کسب می کردند. مغول ها به شدت به تاکتیک های ناگهانی متکی بودند.
عقب نشینی ساختگی، حملات ناگهانی، جنگ های روانی و حتی گروگان گیری و سپر انسانی از حرکات کلاسیک مغول هاست. آن ها دوست داشتند جنگ را با پرتاب بارانی از کمان بر سر دشمن و به دنبال آن حمله وحشیانه سواره نظام ها شروع کنند. اغلب دشمن را با یک کماندار مخفی که وانمود به فرار می کرد فریب می دادند.
وقتی به نشانه های بزرگی مثل شهر ها حمله می کردند میل به داشتند در جبهه بسیار وسیعی بجنگند و در این مدت با سیستم یام با هم ارتباط برقرار می کردند. هم چنین آن ها مهارت زیادی در محاصره داشتند و با کسانی که تسلیم حکومت آن ها نمی شدند بی رحم بودند. این ترکیب تاکتیکی آن ها را برترین نیروی جنگی وقت خودشان می کرد.
جاده ابریشم
یکی از بی رحمانه و در عین حال کارآمدترین بخش های سلطنت چنگیزخان تسخیر وحشیانه بزرگراه ابریشم، بزرگراه تجاری مهم بین آسیا و اروپا و یکی از بزرگترین منابع درآمدی امپراتوری مغول بود. او که متوجه شد حتی ارتش عظیمش نمی توانند کاملا این بزرگراه ۶۴۳۷ کیلومتری را تسخیر کنند و نگه دارند یک استراتژی ثانویه اتخاذ کرد. او شروع به از بین بردن همه سکونتگاه های عربی و ترکی در این بزرگراه کرد تا زمانی که همه شهر ها و واحه هایی که در این مسیر وجود داشتند ویران شدند یا به زانو درآمدند. این کار وقت زیادی طول کشید و چنگیز نتوانست زنده بماند تا نتیجه کارش را ببیند، ولی آخر مغول ها کنترل بزرگراه را در دست گرفتند و بزرگراه ابریشم در قرن ۱۴ و ۱۵ را تحت کنترل آن ها بود. جالب است که آن ها با تاجران به خوبی واکنش‌ها می کردند و نه تنها مشوق آن ها بودند بلکه واقعا تجارت بین مدیترانه و چین را تقویت می کردند. ولی عبور از بزرگراه ابریشم در دوران مغول ارزان نبود: زیاد درآمد تجارت آن ها مستقیما از راه عوارض و مالیات های متفاوت وارد جیب مغول ها می شد.
صلح مغولی (Pax Mongolica)
گاهی، نتیجه نهایی جنگ های سخت صلح هست. صلح مغولی نام دوره ای صلح آمیز است که به دنبال پیروزی های مغول در قرن های ۱۳ و ۱۴ پیش آمد. در آن وقت مغول ها در اوج قدرت بودند. امپراتوری آن ها حدود ۱۵ میلیون کیلومتر مربع وسعت داشت و مشمول بر بیش از ۱۰۰ میلیون نفر جمعیت می شد. می توانید آن را با ایالات متحده مقایسه کنید که ۹۰۸۳ کیلومتر مربع وسعت دارد! از آنجا که این قلمروی وسیع تحت یک حکومت یکسان قرار داشت و با وجود سیستم ارتباطی کارآمد و رونق تجارت بین المللی، امپراتوری مغول رشد کرد و همه خوشحال بودند. در واقع مغول ها یکی از صلح آمیزترین دوره های تاریخی را مدیریت کردند.
تصاویر ، حقایق جالب راجع به مغول‌ها
اردوی طلایی (Golden Horde)
یکی از قدرتمندترین امپراتوری های مغول، اردوی طلایی بود، یک پادشاهی بزرگ که به وسیله باتو خان، نوه چنگیزخان در سال ۱۲۵۱ تاسیس شد و در واقع یک کشور قدرتمند با زیربنای کامل و شهرهای سنگی بسیار مدرن به خاص در سرای باتو بود. اردوی طلایی تاثیر زیادی هم روی فرهنگ آن ها داشت. آن ها بر بخش هایی از روسیه امروزی، اوکراین، قزاقستان، مولدووا و قفقاز حکومت می کردند و با مردم روس و مسلمان در ارتباط بودند و در نهایت رهبران مغول از اسلام استقبال کردند و این دین را پذیرفتند.
مغولستان هنوز هم وجود دارد، ولی مغول هایی که آنجا زندگی می کنند همان کسانی نیستند که در کتاب های تاریخ می خوانیم. اجداد آن ها با اسب در دشت ها پرسه می زدند، غار
سلاح ها
مغول ها هرجا که می توانستند سوار بر اسب می جنگیدند. قدرت اسب خودش یک سلاح در نظر گرفته می شد.طبیعتا سلاح های مغولی بسیاری جهت سواری طراحی شده است بودند. شمشیرهای آن ها منحنی بود و استفاده از آن هم سوار بر اسب و هم پیاده ساده بود. نیزه، گرز و قمه هم استفاده می شد. بعضی از مغول ها از باروت به عنوان بمب های انفجاری و نارنجک استفاده می کردند.
دور بردترین سلاح آن ها، کمان کمپوزیت بود، یک سلاح کوچک، ولی نیرومند که برد آن دو برابر کمان انگیسی بود. آن ها باتوجه به موقعیت از چندین نوع تیر جهت کمان هایشان استفاده می کردند. بعضی جهت سوراخ کردن مناسب بودند و بعضی سر آهنی داشتند و می توانستند فواصل طولانی پرواز کنند.
یکی از معروف ترین تیرهای آنها، تیر سوتی بود، یک تیر توخالی که هنگام پرتاب صدای بلندی تولید می کرد. از این تیر جهت ترساندن دشمن استفاده می شد، ولی جهت علامت دهی هم بود: سپاه مغول عظیم و پر سر و صدا بود و دستورات به مشکل شنیده می شد بنابراین فرماندهان از این تیر جهت علامت دادن به سربازان استفاده می کردند.
تیرهای آتشین نیز استفاده می شدند که زخم های وحشتناکی در دشمن ایجاد می کردند. زره تا آخرین مراحل دوران مغول استفاده نمی شد. به جای زره های زنجیری، مغول ها از زره های سبک چرمی استفاده می کردند که از خواباندن پوست اسب در ادرار ساخته می شد. آن ها اسب ها را هم زره پوش می کردند.
تصاویر ، حقایق جالب راجع به مغول‌ها
پذیرش
مغول ها خیلی سریع فهمیدند که جهت فتح یک امپراتوری بزرگ باید عادات مردم سرزمین هایی که فتح کرده بودند را بپذیرند. آن ها از اینکه مردم دین و عادات فرهنگی مهمشان را حفظ کنند خوشحال می شدند و فعالانه با چیزهایی مثل کم کردن مالیات این عنوان را تشویق می کردند. از آنجا که مغولان خودشان نگرش باز و راحتی نسبت به مذهب داشتند، تقریبا هیچ هزینه ای صرف آن نمی شد و ابزار ارشمندی جهت حفظ محتوای ملت های تسخیر شده است فراهم شد.
تاتار ها
بسیاری از مردم مغول ها را به نام تاتار ها می شناختند. این نام در اصل از تاتا گرفته شده است بود، نامی که مغول ها خودشان را می نامند. با این حال هنگامی که مردم متوجه شدند این کلمه شبیه کلمه تارتاروس رومیان به معنای جهنم است آن ها را تارتار یا تاتار نامیدند به معنای مردم تارتاروس یا شیطان های جهنمی. نام تاتار هنوز هم استفاده می شود هرچند دیگر تهدیدآمیز نیست. امروزه، تاتار به مردم ترکی اشاره دارد که در روسیه، قزاقستان و سیبری زندگی می کنند.
سبتای (Subutai)
سبتای یکی از بزرگترین دلایلی بود که چنگیزخان توانست امپراتوری مغول را تشکیل دهد. او یکی از چهار سگ جنگی چنگیز و استراتژیست مهم مغول بود. سبتای یکی از باهوش ترین متخصصصان فنون جنگی در تاریخ و ماهرترین ژنرال ارتشی پر از رهبران ماهر و شجاع بود. سبتای در استفاده از تسلیحات محاصره و هوش نظامی سرآمد بود. او هر لحظه قبل از اینکه تاکتیک خودش را طراحی کند متوجه می شد که دشمن از چه تاکتیک هایی استفاده می کند و بنابراین موثرترین ضد حمله را گزینش می کرد. او دائما در حال یادگیری چیزهای تازه از مهندسین و متخصصان بود.
وقتی چنگیزخان حین فتح چین مرد و پسرش اوگه دئی جانشین او شد، سبتای به خدمت ادامه داد. توجه اوگه دئی و سبتای به اروپا جلب شد. آن ها چند ارتش را شکست دادند و می درخواست کردند به اروپای مرکزی حمله کنند که اوگه دئی در سال ۱۲۴۱ درگذشت. در یک خوش شانسی بزرگ جهت اروپا، جانشین او، گایو خان، سبتای را از جبهه اروپا به دلایل سیاسی برکنار کرد و او را به چین فرستاد. سبتای در آن وقت ۷۰ ساله بود و یک سال در چین جنگید و قبل از برگشت به منزل در اثر کهولت سن در گذشت.
برترین ها
واژه های کلیدی: استفاده | ایستگاه | بزرگراه | اخبار گوناگون
