باید دید آینده سیاسی آقای جهانگیری به کدام سو می‌رود؟ آیا به باعث نقش کمرنگ در دولت و فشار و انتقادات دوستان اصلاح‌طلبش جهت بریدن از خوب و بد دولت روحانی به جهت
آینده سیاسی جهانگیری به کدام سو می رود؟
عبارات مهم : سیاسی
به گزارش روزنامه قانون؛«فراز و فرودهای عالم سیاست در کشور عزیزمان ایران گاه چنان سریع و عجیب است که ناظران و عموم مردم را هم به شگفتی وامی دارد. شاید بروزترین سیر سریع عرش تا فرش را در مورد اسحاق جهانگیری بتوان مشاهده کرد. آقای جهانگیری در هشت ماه گذشته از سال ۹۶ از گزینه محتمل ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ تا موضع ضعیف گوشه رینگ کنونی را تجربه می کند. وزیر صنایع و معادن دولت اصلاحات که با حلقه کرمانی های نزدیک به هاشمی فقید و عاملان هم ارتباطات محکمی دارد و از تصمیم سازان این جریانات محسوب می شود، از معدود اصلاح طلبان و غیر اصولگرایانی بود که در توفان های مهیب سال ۸۸ کمترین گردی به او ننشست و توانست در آن سرنوشت مهیب حیات سیاسی خود را استمرار و تضمین کند. البته جهانگیری هرگز در زمره تئوری پردازان جریان اصلاحات چون حجاریان و عبدی یا اشخاص کاریزماتیکی چون نبوی نبوده و بیشتر، مدیری ارشد بدون جهت گیری های حاد سیاسی بود. ولی توفان های سال ۸۸ که بسیاری فعالان سیاسی اصلاح طلب را با خود برد، در اصل مدیران تکنوکراتی چون جهانگیری را وارد عرصه جدیدی از عمر سیاسی – اجرایی خود کرد. بعد از پیروزی ائتلاف روحانی و اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ جهانگیری به عنوان نماد این همکاری موفقیت آمیز پست معاون اولی حسن روحانی را بر عهده گرفت تا هم نمادی از بازگشت اصلاح طلبان به مدیریت ارشد کشور و هم سهمی درخور از کابینه روحانی باشد.
آینده سیاسی جهانگیری به کدام سو می‌رود؟
پایان یک ماه عسل
چهار سال معاون اولی جهانگیری در دولت اول روحانی چندان مناقشه برانگیز نبود و اسحاق همان شیوه مدیریت بی حاشیه گذشته را ادامه می داد ولی از ابتدای سال ۹۶ و با شروع مبارزات انتخابات ریاست جمهوری زندگی سیاسی جهانگیری نیز دگرگون شد. زمانی که روحانی و همراهانش دریافتند عزم رقیب جهت تک دوره ای کردن روحانی جزم است و با تهیه کامل هم به میدان آمده اند، با یک احساس خطر جدی و در اتفاقی کم سابقه، جهت تاثیرگذاری و تقسیم وظایف در مناظره ها جهانگیری هم همراه روحانی در انتخابات عضویت کرد. در مناظره های اول، روحانی در برابر قالیباف کم فروغ ظاهر شد و این جهانگیری بود که از عهده پاسخگویی به قالیباف برآمد و حتی با او به بگومگو پرداخت و از موضع دفاع به حمله عوض کردن اوضاع داد. حضور پررنگ جهانگیری در مناظره ها او را به عنوان گزینه مورد نظر جریان اصلاحات و اعتدال جهت سال ۱۴۰۰ مطرح کرد و این باور را به وجود آورد که همکاری اصلاحات – روحانی به شکل برعکس در آخر دوره حسن روحانی تکرار خواهد شد.
جهانگیری در آخر انتخابات ریاست جمهوری اوج محبوبیت سیاسی خود را سپری می کرد. ولی با شروع زمزمه های تشکیل کابینه و ترکیب آن در کوتاه زمانی سیاست ایرانی روی افول خود را به جهانگیری نشان داد؛ جایی که روحانی محور کابینه را به واعظی و حلقه اعتدال و توسعه واگذار کرد و نقش جهانگیری در چینش ترکیب کابینه کمرنگ شد و رفقای اصلاح طلب او هم در حاشیه دولت تازه قرار گرفتند. روحانی فهمیده بود بدون تعامل و جلب نظر نهادهای حکومتی امکان تاثیرگذاری اش چه در قالب رییس دولت و چه در دوران بعد از پاستور خدشه دار خواهد شد و از آنجا که مناسبات درون ساختار سیاسی را به خوبی می شناخت، جهت مهم کابینه را به سمت غیر اصلاح طلبانی هدایت کرد که طرف برابر روی آنان حساسیت نداشته باشد و دیگر کمتر سراغ شعارهای اصلاح طلبانه دوران تبلیغات رفت. ولی فرود جهانگیری همچنان ادامه داشت. بازداشت مهدی جهانگیری، برادر او با اتهامات مالی، خود جهانگیری را در معرض اتهاماتی قرار داد که بارها دولت احمدی نژاد را با آن۰ مورد حمله قرار داده بود.
باید دید آینده سیاسی آقای جهانگیری به کدام سو می‌رود؟ آیا به باعث نقش کمرنگ در دولت و فشار و انتقادات دوستان اصلاح‌طلبش جهت بریدن از خوب و بد دولت روحانی به جهت
زلزله ای سیاسی
اما زلزله غم انگیز وهولناک اخیر شاید نقطه عطفی در سال سیاسی عجیب جهانگیری باشد؛ جایی که او با انتقادات تند نسبت به مسکن مهر در دولت احمدی نژاد بخش عظیمی از تلفات و خرابی های زلزله را ناشی از واحدهای مسکن مهر دانست. این سخنان جهانگیری با تصویر العمل تند وحید حقانیان مواجه شد. آقای حقانیان، سخنان جهانگیری را نادرست خواند و به باعث مطرح کردن این بحث، لعنت خداوند را جهت آقای جهانگیری طلب کرد.
اتمام حکم؛ پستی نامشخص
حال باید دید چگونه جهانگیری که به نوعی پل ارتباطی اصلاح طلبان با بدنه قدرت خوانده می شد، این گونه مورد عتاب وحید حقانیان قرار می گیرد؟ آیا به راستی کسی که مورد لعنت قرار می گیرد، در زمره اصلاح طلبان معتمد نظام قرار می گیرد؟ و دیگر آیا رویای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ که در بهار سال ۹۶ جهت آقای جهانگیری جوانه زد، به زمستان نرسیده و در پاییز ۹۶ به خزان پژمردگی رسیده است؟ باید دید آینده سیاسی آقای جهانگیری به کدام سو می رود؟ آیا به باعث نقش کمرنگ در دولت و فشار و انتقادات دوستان اصلاح طلبش جهت بریدن از خوب و بد دولت روحانی به جهت حضور مستقل در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری فارغ از بر عهده گرفتن کاستی های دولت مستقر، استعفا داده و از دولت خارج خواهد شد یا به سیاق گذشته، مدیریت بی حاشیه و خنثی از نظر سیاسی را ادامه خواهد داد و عمر سیاسی را با معاونت اولی رییس جمهور به آخر خواهد برد؟ هر چه باشد این روزها، روزهای محاق اسحاق است ولی سیاست ایرانی نشان داده فراز و فرودها بسیار سریع است! بعد باید منتظر ماند و آینده سیاسی یکی از آخرین اصلاح طلبان کارگزار را به نظاره نشست.»
آینده سیاسی جهانگیری به کدام سو می‌رود؟
واژه های کلیدی: سیاسی | انتخابات | جهانگیری | اصلاح طلب | حسن روحانی | اصلاح طلبان | دولت روحانی | ریاست جمهوری | انتخابات مجلس | انتخابات ریاست جمهوری
