دولت دوازدهم در حالی پایان همین هفته پا به هشتاد روزگی خودش می گذارد که حسن روحانی با چالش تازه ای در ارتباط با بدنه رای جوان ش مواجه شده است هست. بدنه رایی که
آیا روحانی به اصلاح طلبان پشت کرده و به سمت اصولگرایان چرخیده؟
عبارات مهم : سیاسی
دولت دوازدهم در حالی پایان همین هفته پا به هشتاد روزگی خودش می گذارد که حسن روحانی با چالش تازه ای در ارتباط با بدنه رای جوان ش مواجه شده است هست. بدنه رایی که دست کم در بخش هایی اعتقاد است روحانی در دومین دولت خودش و در شرایطی که دیگر به رای جوانان و اصلاح طلبان نیاز ندارد راهش را از آنها جدا کرده و دیگر از آن روحانی ایام انتخابات خبری نیست.
آیا روحانی به اصلاح‌طلبان پشت کرده و به سمت اصولگرایان چرخیده؟
انتقادات بدنه رای روحانی به او از ایام چینش کابینه شروع شد و در جریان معرفی وزیر علوم به اوج خودش رسید. در آن ایام خیلی ها گفتند روحانی در انتخابات راهنمای چپ زده ولی بعد از گزینش به سمت راست چرخیده هست. معیار آنها مقایسه شعارهای تند و تیز روحانی در سفرهای انتخاباتی اش به ویژه در هفته آخر تبلیغات ریاست جمهوری با نحوه چینش کابینه بود.
روحانی که در سفرهای انتخاباتی اش با صدای بلند به حصر ایران، به تنگ نظری ها، به مداخله نهادهای نظامی در اقتصاد و به قاچاق و ساز و کارهای غیرشفاف اقتصادی، به تحریم های بین المللی و به مخالفان برجام غریده بود و با سوت و کف و تشویق حامیانش بدرقه شده است بود حالا در مقام رییس جمهور مستقر کابینه ای چیده بود که به زعم حامیانش با آن حرف ها فاصله داشت. در ایام چینش کابینه بازار لابی ها و رایزنی ها داغ بود و هر گروهی تلاش می کرد تا لیست وزرای مورد نظرش را به دست روحانی برساند. روحانی هم با گروه های متفاوت سیاسی و حتی با سه فراکسیون سیاسی مجلس دیدارهای جداگانه ای داشت. اصلاح طلبان ولی در دو قالب هیات رییسه فراکسیون امید و هیات رییسه شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان با رییس جمهور دیدار داشتند و گفتنی ها را راجع به کابینه با او در میان گذاشته بودند. آنچه برای بدنه رای روحانی مهم بود نتایج دیدارهای اصلاح طلبان با او بود که پالس های مثبتی از آنها به گوش نمی رسید. همان وقت محمود صادقی که در هر دو دیدار حاضر بود به «اعتماد» گفته بود اصلاح طلبان «برداشت امیدوارکننده ای» نسبت به ترکیب کابینه دوم حسن روحانی ندارند و اصلاح طلبان دیگری هم از «بالا نرفتن عیار اصلاح طلبی» در کابینه دوم روحانی ناراضی بودند.
دولت دوازدهم در حالی پایان همین هفته پا به هشتاد روزگی خودش می گذارد که حسن روحانی با چالش تازه ای در ارتباط با بدنه رای جوان ش مواجه شده است هست. بدنه رایی که
بنا به گفته صادقی و به نقل از رییس جمهور، روحانی برای کابینه دولت دوازدهم سه فهرست از سوی ستاد انتخاباتی اش با محوریت مرتضی بانک و محمد شریعتمداری، اصولگرایان میانه رو و همینطور اصلاح طلبان و با محوریت اسحاق جهانگیری به دستش رسیده بود و دفتر ریاست جمهوری که آن وقت مسوولیتش با محمد نهاوندیان بود آنها را جمع بندی کرده بود. حاصل آن هم کابینه ١۶ نفره ای بود که نه از زنان در آن خبری بود و نه اهل سنت و اقلیت های مذهبی. کابینه ای که وزیر علوم آن مشخص نبود و راجع به وزیر ارتباطاتش هم حرف و حدیث های زیادی و از جمله داشتن سابقه امنیتی وجود داشت. امیدی هایی که در رایزنی های ارزش به دنبال از بین بردن ۶ وزیر دولت یازدهم در لیست وزرای دولت دوازدهم بودند حالا تلاش می کردند تا دست کم شاید این یک وزیر ارتباطات رای نیاورد. هرچند او با رای حداقلی وارد کابینه دوازدهم شد و روحانی در جلسه دفاع از او با صدایی رسا به حامیانش اطمینان داد که قرار نیست فضای مجازی محدود شود و دولت دوازدهم به استمرار فضای غیرامنیتی مصر است تا شاید خیال منتقدانش را راحت کند.
این ولی تنها مواجهه انتقادی روحانی و بدنه رای خودش نبود. چه آنکه در ماجرای معرفی وزیر علوم انتقادات از قبل هم بیشتر شد. ماجرای کشدار معرفی وزیر علوم در بیست و یکمین قسمت خودش به نام منصور غلامی رقم خورد که با کمپین اعتراضی وسیعی در میان دانشجویان و برخی اساتید دانشگاه همراه شد.
دانشجویان به ایجاد محدودیت ها و برخوردها با دانشجویان اصلاح طلب در دانشگاه همدان استناد می کردند و نمایندگان مخالف او رزومه محدود به مدیریت یک دانشگاه درجه دوم در کشور را بهانه مخالفت کردند؛ ولی صورت های آشنا شده است اصلاح طلب از جمله خانیکی و فرجی دانا از او حمایت کردند و روحانی باز هم در جلسه دفاع از او با صدایی بلند گفت که برای گزینش غلامی معامله نکرده است و همان راهی که از سال ٩٢ و حضور فرجی دانا در دانشگاه ها شروع شده است بود در سال ٩۶ و با حضور غلامی هم ادامه خواهد یافت. با این حال این سخنان از حجم انتقادات از روحانی در میان بدنه رای جوانش کم نکرد. حتی در این بین دیدار رییس جمهور با هم صنفان قدیمی اش و ٧ تن از اعضای جامعه روحانیت مبارز و وعده او برای شرکت در جلسات جامعه روحانیت آن هم بعد از این همه سال غیبت، این گمانه زنی را پررنگ تر کرد که روحانی قرار است به جریان راست نزدیک شود.
آیا روحانی به اصلاح‌طلبان پشت کرده و به سمت اصولگرایان چرخیده؟
روحانی و چالش عملیاتی کردن وعده ها
اما آیا روحانی به اصلاح طلبان پشت کرده و به سمت رقبای اصولگرایش چرخیده است؟ آن هم رقبایی که روزی حتی پروژه رد صلاحیت او در انتخابات را دنبال می کردند و آرزوی یک دوره ای شدن ریاست جمهوری اش را در سر می پروراندند. اگر یادمان برود که روحانی بلافاصله بعد از پیروزی اش در انتخابات در چه شرایطی کابینه اش را چید بعید نیست دچار این خطای تحلیلی بشویم. او در شرایطی دست به کار چینش کابینه اش شده است بود که برادرش حسین فریدون دستگیر و زندانی شد. نزدیک ترین فرد به حسن روحانی هم محسوب می شود؛ مشابه اتفاقی که در مورد اسحاق جهانگیری و آن هم درست در شش و بش گزینش وزیر علوم رخ داد. مهدی جهانگیری، برادر معاون اول رییس جمهور در همان ایام رایزنی ها برای گزینش وزیر علوم دستگیر شد؛ دستگیری ای که با این واکنش کنایی جهانگیری همراه بود که «امیدوارم دستگیری برادرم سوءاستفاده سیاسی نباشد و عدالت، مبارزه با فساد و حاکمیت قانون برای همه یکسان اجرا شود.» همان موقع گزینش وزیر زن و اهل تسنن هم در هزارتوی رایزنی با برخی نهادها بی آخر ماند. حسن روحانی ولی در این شرایط زیرک تر و با تجربه تر از آنی بود که بخواهد باب گفت وگو با سایر ارکان نظام را ببندد. او آنچنان که خودش در جلسه رای اعتماد به وزیر علوم گفت در این میان «نه معامله» بلکه «تعامل» کرده هست. این درست همان نقطه ای است که عمده اصلاح طلبان حامی روحانی با بدنه رای عمدتا جوان او را از یکدیگر جدا می کند.
دولت دوازدهم در حالی پایان همین هفته پا به هشتاد روزگی خودش می گذارد که حسن روحانی با چالش تازه ای در ارتباط با بدنه رای جوان ش مواجه شده است هست. بدنه رایی که
اصلاح طلبان چه می گویند؟
اصلاح طلبان سالخورده تری که هر ٩ روز یک بحران دولت اصلاحات را از سر گذرانده اند خوب می دانند روحانی و کشور چالش های بزرگ تری دارند که برخی از وعده های او به نفع حل آن چالش ها ممکن است محقق نشود. یا برخی از وعده های دیگر روحانی هزینه تحقق وعده های دیگرش شود.
شاید خیلی ها هنوز ندانند که «ضرورت اصلاحات ساختاری اقتصادی»، «بحران تامین آب» و «بیکاری» سه چالش نخست کشور در سال ٩۶ هستند. اینها تازه فقط سه مورد از لیست ١٠٠ چالش مهم ایران در آخرین بررسی ها در ٩۶ (بر اساس مطالعه موسسه آینده پژوهی آینده بان با همراهی مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری) هست. ایران تا اطلاع ثانوی با چالش تامین آب مواجه خواهد بود که حالا رنگ و بوی امنیتی به خودش گرفته هست. در کنار آن مشکلات مهم اقتصادی و اجتماعی دولت با جیب خالی را دچار دردسرهای مهمی کرده هست. کمتر از سه ماه قبل بود که دولت نتوانست حقوق کامل نیروهای مسلح را بپردازد و این بحران پرداخت حقوق انعکاس بین المللی هم داشت. و چه کسی منکر حل این پرسشها بدون داشتن نگاه ملی است.
آیا روحانی به اصلاح‌طلبان پشت کرده و به سمت اصولگرایان چرخیده؟
اوضاع چقدر به نفع اصلاح طلبان پیش رفته است؟
اما گذشته از همه این مشکلات آیا باید کارنامه روحانی را فقط در چینش کابینه و وزرایش سنجید؟ آیا نباید به رویکردها و عملکرد دولت او در این ارزیابی توجه کرد؟ با دولت روحانی برجام به نتیجه رسید و با اصلاح جایگاه بین المللی ایران از خیلی از موانع اقتصادی هم گره گشایی شد.
احزاب اصلاح طلبی همچون حزب اتحاد ملت و توسعه ملی و مجمع ایثارگران اصلاح طلب در دولت روحانی مجال راه اندازی و فعالیت یافتند و احزاب تعطیل شده است دیگر هم با تبدیل فضای امنیتی به سیاسی حالا آزادانه فعالیت ها و جلسات خودشان را دارند. چه کسی باور می کرد که در شورای شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران ۴ عضو با سابقه زندان سیاسی حضور داشته باشند. درست است که نظارت بر انتخابات شوراها بر عهده مجلس است ولی نقش نهادهای استعلامی مانند وزارت اطلاعات و دادگستری یا اعلام نظر هیات های اجرایی راجع به صلاحیت کاندیداها را هم نباید نادیده گرفت.
همین هم موجب می شود تا محسن هاشمی که در انتخابات قبل و در وقت حیات آیت الله هاشمی رد صلاحیت شده است بود این بار نه تنها تایید صلاحیت که رییس شورای شهر شود. مهم تر از اینها اتفاقی است که در دولت روحانی به سود توسعه دموکراسی رخ داده و آن، گسترش وسایل ارتباط جمعی و فضای مجازی هست؛ فضایی که تک صدایی به عنوان مهم ترین پایه انسداد سیاسی را ناممکن کرده و قدرت نفوذ و اثربخشی آن از رسانه ملی ده ها بار بیشتر هست. این نقطه مزیتی برای اصلاح طلبان و تحول خواهان است که حسن روحانی تا اینجا تمام قد پای آن ایستاده هست. حالا گیریم وزیری (جهرمی) به صندلی وزارت ارتباطات تکیه زده که سوابقش امنیتی است و اصلاح طلبان هم نمی درخواست کردند او رای بیاورد ولی آیا کسی نمی گوید که از درون وزارت اطلاعات، وزیری آمده که می گوید آزادی فضای مجازی را تضمین می کنم.
چه اشکالی دارد که به گفته مصطفی تاجزاده وزرا از اصولگراترین اصولگرایان تشکیل شده است باشند. مهم این است که آنها به وعده های انتخاباتی روحانی وفادار باشند و محدودیت ها را بیشتر نکنند که تا اینجا هم اینچنین نکرده اند. در کنار همه اینها نباید به سادگی از کنار گشایش هایی که این روزها در شرایط محصورین ایجاد شده است عبور کرد. میرحسین موسوی همین دو روز قبل با خواهرانش دیدار کرد و چندی قبل هم اسماعیل دوستی از اعضای حزب اعتماد ملی به دیدار مهدی کروبی رفت و خبرهای امیدوار کننده ای از تسهیل شرایط حصر و برداشته شدن آن از زبان صورت هایی همچون علی مطهری به گوش می رسد. اینها بخشی از کارنامه رییس جمهوری با تجربه دیپلماتیک است که به مذاکره و تعامل پایبند است و اگر یک امتیاز بدهد دو امتیاز می گیرد.
اخبار سیاسی – اغتماد
واژه های کلیدی: سیاسی | انتخابات | اصلاح طلب | رییس جمهور | اصلاح طلبان | ستاد انتخابات | انتخابات شوراها | اخبار سیاسی و اجتماعی
