بهزاد نبوی:دولت روحانی بیش از دولت اصلاحات تحت فشار است

عبارات مهم : سیاسی

بهزاد نبوی نامی است که در تاریخ سیاست کشور عزیزمان ایران با واژه شرافت پیوندی ناگسستنی دارد. شرافتی که در مقاطع متفاوت با بیانات و کارها وی به همگان ثابت شده است است.

دولت روحانی بیش از دولت اصلاحات تحت فشار است / بهزاد نبوی

نبوی جهت بسیاری از اصلاح طلبان الگویی جهت شیوه واکنش‌ها سیاسی است و حتی کسانی که با او موافق نیستند هم نظرات وی را محترم می شمارند. چریک پیر اخیرا مواضعی بسیار معتدل از خود نشان می دهد و گویی راه حل را در ایجاد شرایط ثبات می بیند. نبوی دغدغه ای جز اصلاح شرایط کشور عزیزمان ایران و هموار شدن مسیر اصلاح طلبی ندارد و حمایت از روحانی را متغیری مهم جهت نیل به این نشانه می داند. از همین رو به روحانی جهت چیدن چنین کابینه ای حق می دهد و موافق همکاری نیرومند با اصولگرایان است.

در مورد شرایط امروز سیاست کشور عزیزمان ایران و دغدغه های اصلاح طلبی بهزاد نبوی با «آرمان» گفت وگو کرده که در ادامه آن را از نظر می گذرانید.

بهزاد نبوی نامی است که در تاریخ سیاست کشور عزیزمان ایران با واژه شرافت پیوندی ناگسستنی دارد. شرافتی که در مقاطع متفاوت با بیانات و کارها وی به همگان ثابت شده ا

در شرایط فعلی و با توجه به نارضایتی هایی که وجود دارد، شما به چه روش سیاسی ای جهت ایجاد عوض کردن و اصلاح شرایط معتقدید؟

همان گونه که بارها در گفت وگو با جمع دوستان متفاوت گفته ام جهت عوض کردن وضع موجود به مطلوب در کشور ما مثل همه دنیا ۳ راه وجود دارد. یکی انقلاب است که از نظر من مردود و غیر قابل قبول هست. راه دوم راهی است که جرج بوش در عراق پی گرفت، یعنی دخالت خارجی. امروز کمتر کسی است که دخالت خارجی جهت عوض کردن آینده کشورها را قبول داشته باشد. هیچ جای دنیا این شیوه به نتیجه مطلوب نرسیده و نمونه های آن در سوریه، عراق، افغانستان و یمن پیش روی ماست. راه سوم اصلاحات است.

اصلاحات یعنی پذیرش اصل نظام و تلاش به منظور ایجاد تغییرات تدریجی، قانونی و مسالمت آمیز به منظور عوض کردن وضع موجود به مطلوب. این راهی است که به رغم ظاهر آن دشوارتر از راه های دیگر هست. در دوره اصلاحات خود من از کسانی بودم که اعتقاد بودم نباید در بعضی موارد کوتاه آمد، ولی بعدها متوجه شدم مدیر دولت اصلاحات عاقلانه عمل کرد. به علت همان مواضع عاقلانه است که امروز هنگامی که می گوید «تکرار می کنم» مردم هوشمندانه حمایت می کنند. مردم پی برده اند که وی اصلاح طلب، مدافع حقوق آنان و در عین حال شخصیتی معتدل و عاقل است.

دولت روحانی بیش از دولت اصلاحات تحت فشار است / بهزاد نبوی

در سال های اخیر ارتباط نیروهای اصلاح طلب با اصولگرایان میانه رو جایگاه مهمی در استراتژی سیاسی ارزش دارد. تا چه حد این تعامل و حفظ ارتباط را کمک کننده می دانید؟

اولا باید به یک توصیه مهم توجه داشت که همه طیف ها و جناح های سیاسی که نظر هایی مشابه ما ندارند، الزاما نسبت به منافع ملی و مصالح کشور و ملت بی توجه نیستند. متاسفانه بعضی از طیف ها و جناح های سیاسی اعم از اصولگرا و یا اصلاح طلب، تصور می کنند که مخالفان سیاسی آنها نه تنها به چنین مواردی پایبندی ندارند، بلکه واجد تمام رذایل و مفاسدند.

مخالفان سیاسی خود را فاسد، دزد، خائن، وابسته به بیگانه و… معرفی می کنند و اگر در مراکز قدرت باشند، آنان را با چنین اتهاماتی از صحنه و خصوصا مراکز قدرت خارج می کنند. من اصولگرایان معتدل و میانه رو و حتی تندروهای آنان را اعتقاد به منافع ملی و مصالح کشور و ملت می دانم؛ گرچه تندروهای این جریان به گفته امام راحل به علت سوء ادراک، بعضا به منافع ملی و مصالح کشور و حتی نظام بی توجهی می کنند. ثانیا به اعتقاد من اصولگرایان معتدل و میانه رو خصوصا بعد از حوادث سال ۸۸، صف خود را از تندروها جدا کرده و در دوره آقای روحانی حداقل در زمینه سیاست خارجی و اقتصاد، از دولت حمایت می کنند. در زمینه سیاست داخلی هم اشتراکات زیادی با دولت و اصلاح طلبان دارند. موضع گیری های مجلس شورای اسلامی با تعداد قابل توجهی اصولگرای میانه رو و معتدل در قبال انتخابات شورا و گزینش اعضای کمیسیون ماده ۱۰ احزاب و کمیسیون شوراها و هیات نظارت بر مطبوعات موید این اشتراکات هست. به این ترتیب من امکان تعامل مستمر اصلاح طلبان با این طیف را ممکن و بافایده می دانم.

بهزاد نبوی نامی است که در تاریخ سیاست کشور عزیزمان ایران با واژه شرافت پیوندی ناگسستنی دارد. شرافتی که در مقاطع متفاوت با بیانات و کارها وی به همگان ثابت شده ا

از سوی اصلاح طلبان انتقادات زیادی به دولت تازه روحانی وارد شد. از سویی بعضی به فشارهای موجود بر وی اشاره می کنند. مگر در دوره اصلاحات با آن تغییرات ملموس چنین فشارهایی وجود نداشت؟

در انتخابات اخیر بعضی از نهادها علنا در برابر آقای روحانی صف آرایی کردند و بعضی حاشیه های ایجاد شده است قبل از انتخابات تا دورافتاده ترین روستاها به شکل شرکت یافته کشیده شد. به فعالیت های اقتصادی دولت و… حمله های بسیاری صورت گرفت. حتی در دوره اصلاحات هم این گونه کارها به این روشنی به وسیله بعضی مراکز قدرت از جناح مخالف حمایت نمی شد. شرایط امروز و فشار بر آقای روحانی با فشارها بر مدیر دولت اصلاحات متفاوت هست. در آن دوره هر ۹ روز یک بحران جهت دولت ساخته می شد، ولی امروز به نظر می رسد جهت دولت روحانی هر ۹ ساعت یک بحران ساخته می شود.

دولت روحانی بیش از دولت اصلاحات تحت فشار است / بهزاد نبوی

مشکل جدیدی که در دولت اصلاحات وجود نداشت، این است که در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد ثروت کشور در اختیار ۳ یا ۴ نهاد هست. این نهادها نه قابل کنترل و نظارت هستند و نه مالیات می دهند. تمام اقتصاد کشور، به نوعی تحت کنترل آنهاست. دیوان محاسبات و مجلس هم حق ندارند از چنین نهادهایی حساب کشی کنند. این در حالی است که دولت بخش کوچکی از ثروت ملی یا تولید ناخالص ملی را در اختیار دارد و از این محل باید حقوق همه کارکنان خود، یارانه مردم و سایر هزینه های گوناگونش را تامین کند. تاپیش از امضای برجام فروش نفت محدود و آن هم به چند کشوری که حق نداشتند در قبال نفت به ما پول بدهند بود، و روابط اقتصادی خارجی کشور هم به طور کامل تعطیل بود و امکان هیچ نوع سرمایه گذاری خارجی در کشور عزیزمان ایران وجود نداشت، که البته مورد اخیر به علت بعضی عملکردها حتی بعد از برجام هم تقریبا حل نشده هست. به جرات می توانم بگویم فشارهای کنونی بر دولت روحانی به مراتب بیش از گرفتاری های دولت اصلاحات هست. گرچه در دوره اصلاحات، قوه قضائیه، نیروهای مسلح و صدا و سیما همراه و هماهنگ با دولت نبودند، ولی امروز علاوه بر همه اینها بحران اقتصادی موجود نیز بیشترین فشارها را بر دولت وارد می کند.

برخی انتقادات به عوض کردن رویکرد مدیر جمهور بعد از انتخابات هست. روحانی شعارهایی اصلاح طلبانه سر می داد ولی بعد از گزینش رویکرد دیگری پیش گرفت. به نظر شما چقدر این نقد وارد است؟

در انتقادات باید به واقعیت ها توجه کرد و امیدهای بیش از حد بسته نشود. به طور مثال اشاره می شود که آقای روحانی قبل از انتخابات گفته اگر به من رای زیاد بدهید تلاش می کنم عنوان حصر را حل کنم.

پرواضح است که برطرف این عنوان در اختیار روحانی نیست و صرف ریاست ایشان بر شورای عالی امنیت ملی، در شرایطی که اکثریت آرا را همراه خود ندارد، جهت حل مساله کافی نیست. با وجود محافظت نیروهای وزارت اطلاعات از محل زندگی محصوران، تاکنون فقط وزیر بهداشت به دلایل درمانی می تواند از آنان دیدار کند. در چنین شرایطی هرچند آقای روحانی چنین شعاری داده باشد، ولی نمی توان انتظار داشت جز از طریق تعامل با مسئولان ذیربط بتواند چنین وعده ای را عملی کند. برطرف این مسئله مطالبه ای مهم است و خود آقای روحانی هم مطمئنا موافق این اتفاق است.

یعنی رای مردم کمک خاصی به وی نمی کند؟

در دوره اصلاحات هم این انتظار مطرح می شد که با اعتبار ۲۰ میلیون رای تمام مطالبات به سرعت پاسخ داده شود. در شروع دوره ریاست جمهوری مدیر دولت اصلاحات طی مصاحبه ای با روزنامه سلام به طور مستدل اعلام کردم چنین انتظاراتی غیر معقول است و طبق قانون اساسی مدیر جمهور در شرایطی که سایر نهادها و قوا نیز در برابر وی نباشند، درصد کمی از اختیارات اداره کشور را به عهده دارد، چه رسد به اینکه بعضی از قوا و نهادها در برابر او باشند. در این شرایط باید با تعامل کشورداری کرد.

برخی مطرح می کنند که در گزینش وزرا به مطالبات اصلاح طلبان بی توجهی شده است و اصولگرایان نقش بیشتری دارند. به طور مثال جایگاه زنان در کابینه کمرنگ تر شده است و بسیاری انتظارات پاسخ داده نشد. دولت در این مورد نمی توانست عملکرد بهتری نشان دهد؟

در دولت اصلاحات ۹ وزیری که به آقای ناطق نوری رای داده بودند، حضور داشتند. این گزینش بدون کوچک ترین فشار از سوی مرجع یا نهاد خاص و صرفا با توصیه هیاتی که در این زمینه به مدیر دولت اصلاحات مشورت می دادند، گزینش شدند. جالب است بدانید در آن هیات اصلاح طلبان آشنا شده است ای حضور داشتند. من هم چون عضو هیات بودم از نزدیک بر فرایند این تصمیم گیری نظارت داشتم. در کابینه دفاع مقدس هم که خود من عضو بودم، یک فراکسیون غیر رسمی وزرای چپ و یک فراکسیون وزرای راست داشتیم که تعداد وزرای راست زیاد از وزرای چپ بود.

جای تعجب است که امروز انتظار داریم آقای روحانی کابینه ای یکدست اصلاح طلب معرفی کند؟ ضمن اینکه آقای روحانی هیچ گاه نگفته من اصلاح طلبم و از اول تاکید داشت من معتدل و میانه رو هستم. یعنی حدی بین اصلاح طلب و اصولگرا. آیا توقع داریم همه وزرای او اصلاح طلبانی باشند که به عنوان نمونه به تازگی از زندان آزاد شده است اند؟ تا آنجا که من اطلاع دارم حتی ائتلافی با آقای روحانی صورت نگرفته که ایشان نسبت به مفادش عهدشکنی کرده باشد. علت رای اصلاح طلبان به آقای روحانی، صرفا به علت مصالح کشور و نظام بوده هست. در مورد ترکیب کابینه من اعتقاد دارم این کابینه از کابینه اول بهتر هست. نه اینکه ایده آل باشد ولی به طور نسبی بهتر شده است است.

در حال حاضر فشار به جای چند وزیر روی کل کابینه هست. روحانی می توانست هرکسی را معرفی کند و شاید حتی او از مجلس هم رای اعتماد بگیرد، ولی این وزیر باید در کشور وزارت کند. در شرایط فعلی دولت باید طوری عمل کند که هم بتواند به اهداف خود (حتی به صورت حداقلی) جامه عمل بپوشاند و هم دچار درگیری با نهادهای متفاوت نشود. یکی از انتقادات وارده به آقای روحانی در مورد کم شدن حضور زنان در دولت عوض کردن زن ابتکار با آقای کلانتری است.

تا جایی که من اطلاع دارم آقای کلانتری در مورد محیط زیست و حوزه آب تجربیات و مطالعات خوبی دارد و علت گزینش او ضرورت مقابله با بحران خشکسالی بوده هست. مورد نیاز به ذکر است که نه در دولت اصلاحات با ۲۰ میلیون رای و نه قبل از آن هم وزیر زن نداشتیم. فقط آقای احمدی نژاد یک وزیر زن داشت و هیچ دولتی هم وزیر از بین اقلیت ها نداشت. آیا باید از آقای روحانی که تحت فشارهای همه جانبه است توقع داشته باشیم که از میان زن ها و اقلیت ها وزیر تعیین کند؟ توقعی که هیچ دولتی بعد از انقلاب نتوانسته برآورده کند؟

به طور مثال در مورد بعضی وزرا مانند وزیر ارتباطات به سابقه او ایراد گرفته می شود یا آقای رحمانی فضلی نیرویی تماما اصولگرا شمرده می شود که دغدغه های اصلاح طلبانه را در وزارت کشور دنبال نمی کند. شما در این مورد چه نگاهی دارید؟

در مورد سابقه وزیر ارتباطات شبهاتی مطرح است و من هم بعضی از آنها را شنیده ام که احتمال صحت آنها هم وجود دارد. مع الوصف ایشان در دوره آقای واعظی معاون او بود و عملکرد بسیار موفقی (به گفته کسانی که با او کار کرده اند) داشته هست. شاید کسی مانند ایشان بتواند بهتر در برابر فشارهایی که از سوی بعضی نهادها جهت ایجاد محدودیت های زیاد در اینترنت وارد می شود، ایستادگی کند. قرار نیست هرکسی که سابقه اطلاعاتی یا امنیتی داشته علیه جامعه باشد. سعید حجاریان به عنوان جانباز اصلاحات پیش تر معاون وزیر اطلاعات بوده و خیلی از دوستان اصلاح طلب دیگر ما هم اطلاعاتی بوده اند. ما اصلاح طلبیم و برانداز نیستیم که به علت همکاری فردی با دستگاه اطلاعاتی در نظام جمهوری اسلامی به طور کل او را زیر پرسش ببریم. در دو انتخابات اخیر از این اینترنت که وزیر فعلی هم از مسئولان رده بالای آن بوده استفاده های بسیاری کرده ایم. اگر وزیر فعلی بتواند در برابر فشارها مقاومت کرده و این فضا را حفظ کند، بزرگ ترین خدمت را به مردم کرده است.

در مورد وزیر کشور بعضی از دوستان به دنبال عوض کردن ایشان بودند، ولی من مخالف و اعتقاد بودم در شرایط فعلی، وزیر کشور باید یک اصولگرای عاقل و معتدل باشد تا بتواند هم با مراکز و نهادهای قدرت تعاملی مناسب داشته باشد و هم اهداف دولت را در زمینه سیاست داخلی پیش ببرد. به نظر من آقای رحمانی فضلی واجد این شرایط هست. در تعامل با مراکز و نهادهای قدرت موفق بوده و در سیاست داخلی هم برخورد مناسبی داشته هست. مواضع وزارت کشور در انتخابات، در رابطه با احزاب و گروه ها و در کمیسیون ماده ۱۰ احزاب و… مواضع قابل قبولی بوده هست. حتی یک استاندار وابسته به جناح های تندرو منصوب نشده و تعداد قابل ملاحظه ای از استانداران، استانداران دوره اصلاحات بوده اند. همچنین در دوره دوم وزارت ایشان، شاهد تغییرات مثبتی هم در حوزه معاونت ها بوده ایم.

با این تفاسیر به نظر شما پاسخ به کسانی که جهت روی کار آمدن روحانی زحمت کشیده اند چه خواهد بود؟

برخی از دوستان مطرح می کنند که ما زحمت کشیده ایم و پست و مقام به سایرین رسید. من از این برخوردها شرمنده می شوم و چنین اظهاراتی را وهن اصلاح طلبان می دانم. چنین اظهاراتی این تصور را ایجاد می کند که اصلاح طلبان به نشانه گرفتن مزد زحمت کشیده اند، حال آنکه مجموعه جریان اصلاحات چون گزینش آقای روحانی را در جهت منافع ملی و مصالح کشور و ملت می دانست، جهت انتخابش تلاش کرد، نه به خاطر گرفتن پست و مقام. این قبیل بیانات در واقع ضایع کردن اجر اصلاح طلبان است.

اخبار سیاسی – آرزوی بزرگ

واژه های کلیدی: سیاسی | انتخابات | اصلاح طلب | اصلاح طلبان | دولت روحانی | انتخابات شورا | اخبار سیاسی و اجتماعی