«موافق نیستم یک اثر و محصول هنری در قفسه بماند چون نه این دوره، دوره ماندن اثری در قفسه است و نه بازیگران و صورت های معروف این دوره را باید به اینجا رساند.» روز
شکل تازه «توقیف» در سینمای کشور عزیزمان ایران
عبارات مهم : ایران
به گزارش روزنامه اعتماد؛اگرچه بهانه این حرف ها تشکیل شورای بازبینی فیلم های توقیفی و رساندن بعضی آثار به پرده سینماها بود، ولی تجربه مدیریت سینمایی در دولت یازدهم و دوازدهم نوید روزهای روشن تری جهت سینماگران داشت. این روزها با گرفتن رای اعتماد سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از مجلس، انتظار می رود شرکت سینمایی نیز مانند دیگر نهادهای وابسته به این وزارتخانه براق تر عمل کند، خروجی شورای بازبینی فیلم های توقیفی مشخص و وظیفه سینماگرانی که سال هاست چشم انتظار اکران عمومی اند، روشن شود.
شکل تازه «توقیف» در سینمای کشور عزیزمان ایران
اما خبر رد شدن دو فیلمنامه سینمایی در روزهای اخیر نشان می دهد سینمای کشور عزیزمان ایران تا محقق شدن این مطالبات راه زیادی در پیش دارد. «لاتاری» سومین فیلمنامه سینمایی محمدحسین مهدویان در آخرین روزهای مرداد ماه نتوانست از سد شورای پروانه ساخت عبور کند و در کمال ناباوری رد شد. «اعضای شورای پروانه ساخت صلاح ندیدند جوان خوش آتیه ای مثل آقای مهدویان ورود به موضوعی کند که ممکن است حاشیه هایی را به دنبال داشته باشد.» جمال شورجه به عنوان یکی از اعضای این شورا بدون ارایه توضیحاتی این حرف ها را عنوان کرد. مهدویان هم ترجیح داد از خیر ساخت این فیلمنامه بگذرد و با همه زحماتی که تا اینجا جهت «لاتاری» کشیده، پرونده فیلمنامه بعدی خود را به جریان بیندازد.
اما این آخر ماجرای مخالفت اعضای شورای پروانه نمایش با ادامه راه فیلمسازان جوان نبود. بعد از توقف «لاتاری» خبر رد فیلمنامه «متری شش ونیم» سعید روستایی این شایبه را تقویت کرد که شرکت سینمایی در عوض کردن استراتژی خود و جهت خلاصی از بند «توقیف»، ممیزی ها را یک قدم به عقب رانده باشد. با این تفاسیر از این بعد بیم آن می رود تا بسیاری از فیلمنامه های سینمایی وقت گرفتن مجوز با مسئله روبه رو شوند. اگرچه این تکنیک از هدر رفت سرمایه و انرژی بسیاری از سینماگران جلوگیری می کند ولی به همان اندازه می تواند انگیزه فیلمسازان جوان را، همان هایی که در چهار سال اخیر عرصه جهت حضور و ظهورشان گسترش یافت، از بین ببرد.
«موافق نیستم یک اثر و محصول هنری در قفسه بماند چون نه این دوره، دوره ماندن اثری در قفسه است و نه بازیگران و صورت های معروف این دوره را باید به اینجا رساند.» روز
روستایی و مهدویان همان فیلمسازانی هستند که با «ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» گروه تحریریه سایت های جشنواره سی وچهارم فیلم فجر را از آن خود کردند و اکران آثارشان اقتصاد سینمای کشور عزیزمان ایران را رونق داد. کشف این استعدادها بدون در نظر گرفتن برخوردهای سلیقه ای، حتما جهت سینمای کشور عزیزمان ایران هزینه داشته هست. این دو جوان در کنار بسیاری از فیلم اولی ها که در سال های اخیر گل کردند، باید در ادامه به نسل جوان سینماگران سر و شکل دهند. جمشید و نوید محمودی برادرانی که با «چند متر مکعب عشق» پدیده جشنواره فیلم فجر شدند، صفی یزدانیان که با فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» تصویری تکرار نشدنی از سینما جهت مان ترسیم کرد، حمیدرضا قربانی که با «خانه ای در خیابان چهل و یکم» به سینمای اجتماعی سمت و سوی دیگری داد، جمال حاتمی با «لاک قرمز»، احسان بیگلری با «برادرم خسرو» و همه جوان های علاقه مند به سینما نباید تنها به موفقیت فیلم های اول ارزش دلخوش بمانند. همان طور که شرکت سینمایی نباید جهت محو کردن واژه «توقیف» از فرهنگ لغت سینمای ایران، جای ممیزی و سانسور را عوض کردن دهد. رد کردن فیلمنامه های سینمایی بدون علت روشن و منطقی هم می تواند مصداقی از «توقیف» در سینما باشد.
واژه های کلیدی: ایران | سینمای | سینمایی | فیلمنامه | سینماگران | اخبار فرهنگی و هنری
