انتقاد جوان از مهران مدیری، رضا گلزار، احسان علیخانی و دیگران/ بادیگاردهای عضلانی مراقب چه هستند؟

عبارات مهم : ایران

در عوض هم افراد هنگامی که جلوی دوربین تلویزیون قرار می گیرند، قربان صدقه همان مردمی می روند که جهت دور ماندن از آنها بادیگارد استخدام کرده اند! پارادوکس مردمی بودن در شعار و محافظ شخصی داشتن جهت دور شدن از عامه مردم مسئله ای است که اشخاص به اصطلاح هنرمند با آن درگیر هستند.

بادیگاردهای عضلانی مراقب چه هستند؟ ، انتقاد جوان از مهران مدیری، رضا گلزار، احسان علیخانی و دیگران

محافظ شخصی یا همان بادیگارد، قدمتی طولانی در تاریخ بشر دارد. وب سایت شرکت مشاوره امنیتی IMG در این باره می نویسد، «برای صدها سال شخصیت های برجسته جهت محافظت در برابر تروریست های خارجی، شورشیان داخلی و افراد متخلف، نیازمند محافظ بوده اند. پادشاهان، رؤسای جمهور، پاپ ها و همچنین ثروتمندان و قدرتمندان محافظان خاص را جهت اطمینان از ایمنی در اختیار دارند.» IMG می افزاید: «در سال های اولیه بادیگاردها از سربازانی گزینش و استخدام می شدند که تجربه رزمی ارزش به اثبات رسیده بود. با این حال توانایی مبارزه تنها عامل مهم نبود، در عهد قدیم، وفادارای شخصی بادیگارد به مدیرش بااهمیت ترین بخش کیفیت کار بود».

گارد جاویدان هخامنشی، واحد نظامی «Hetairoi»، سامورایی های ژاپنی و محافظان سوئیسی پاپ، نمونه هایی از نیرو های محافظ در تاریخ هستند که شهرت فراوانی دارند. ولی سال ها است که دیگر محافظ داشتن از انحصار مقامات دولتی خارج شده است و بخش دیگری از جامعه نیز این نیاز را در خود احساس کرده است که باید بادیگارد داشت.

روزنامه جوان نوشت: انتشار تصویرهای متعدد از افرادی مانند احسان علیخانی، محمدرضا گلزار و مهران مدیری یا بعضی خواننده‌های زیر‌زمینی با مردان نیرومند هیکلی که وظیف

شاید فردی مثل آنجلینا جولی حق داشته باشد در برابر باندهای تبهکاری که ممکن است فرزندانش را بربایند، قهرمان حرفه ای بوکس را به عنوان بادیگارد استخدام کند. یا خانواده ثروتمند دیوید بکهام، فوتبالیست سابق تیم ملی انگلستان جهت اینکه خانواده پر جمعیتش از شر پاپاراتزی ها و مزاحم های خیابانی در لندن در امان باشد، سراغ بادیگاردی رزمی کار با قد ۲ متر قد برود که تنها تماشای صورت اش دلهره آور هست. ولی در برابر هنگامی که یک صورت نا آشنا و تازه ظهور کرده در فضای موسیقی زیر زمینی کشور عزیزمان ایران با بادیگارد در محافل عمومی ظاهر می شود، این به چه معنا است؟ آیا قرار است مافیای روسی شهر نیویورک برنامه ای جهت اخاذی از یک خواننده زیر زمینی در پایتخت کشور عزیزمان ایران داشته باشد یا پاپاراتزی ها برایشان مهم است که صورت نا آشنایی که در گوشه ای از یک مراسم ختم نشسته، کیست و عکس های شخصی وی را منتشر کنند؟

تقریباً هیچ کدام از این موارد در کشور عزیزمان ایران وجود ندارد، حتی در بعد بین المللی هنگامی که به وب سایت های شرکت های امنیتی مراجعه می کنیم به مشتریانشان توصیه می کنند که جهت سفر به مناطق نا امنی چون سوریه، محافظ امنیتی استفاده کنند، ولی ما در کشور عزیزمان ایران جهت ایجاد امنیت در سوریه نیروی داوطلب اعزام می کنیم. تفاوت معنای امنیت در کشور عزیزمان ایران و غرب آنقدر گسترده است که استفاده از محافظ جهت اشخاص غیرحاکمیتی را که الزامات و ملاحظات امنیتی برایشان اضطراری هست، بی معنا می کند.

اینکه اکنون مؤسساتی در کشور عزیزمان ایران اقدام به آموزش محافظ شخصی می کنند و جهت مشتریان داخلی محافظ در نظر می گیرند، کاری است که حتماً توجیهی دارد، ولی اینکه اشخاص هنرمند در رأس مشتریان این محافظان قرار می گیرند، جای تعجب دارد. مسئله هنگامی که جالب می شود که اغلب کسانی که با بادیگارد در محافل عمومی ظاهر می شوند جزو بازیگران و صورت های معروف ریشه دار و مردمی نیستند و در عوض اشخاص سوپر استار و ستاره های یک شبه سینما سراغ این گونه واکنش‌ها های لاکچری مآبانه می روند. این روزها مردم تصویر حضور مهران مدیری در مشهد را با محافظ و اسکورت نگاه می کنند و آن را با عبور و مرور راحت دولتمردان بعضی کشورهای خارجی مقایسه می کنند و در نهایت به جوگیر بودن بعضی از ما در مواجهه با بازیگران و صورت های معروف می خندند!

بادیگاردهای عضلانی مراقب چه هستند؟ ، انتقاد جوان از مهران مدیری، رضا گلزار، احسان علیخانی و دیگران

واژه های کلیدی: ایران | علیخانی | بادیگارد | مهران مدیری | احسان علیخانی | اخبار فرهنگی و هنری