«محسن هاشمی‌رفسنجانی» که حالا با بیش از یک میلیون و هفتصد‌هزار رأی نفر نخست لیست اصلاح‌طلبان شورا هست، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد ولی خیلی از این حرف‌ها همیش
محسن هاشمی رفسنجانی : مچ گیری و سیاه نمایی مشکلی از شهر حل نمی کند
عبارات مهم : ایران
شاید به همین دلیل است که بعد از گذشت یک ماه از درخواست مصاحبه «شهروند» درنهایت با رد مصاحبه حضوری، به یک گفت وگوی مکتوب رضایت می دهد. نفر اول لیست امید که به گفته خودش اشتیاقی برای گرفتن مسئولیت ندارد و این خصلت را از مرحوم پدر وام گرفته ولی به حوزه اجرایی علاقه دارد و همیشه سعی می کند میانه رو باشد.
مچ گیری و سیاه نمایی مشکلی از شهر حل نمی کند / محسن هاشمی رفسنجانی
با توجه به سابقه چندین ساله اش در مدیریت متروی پایتخت کشور عزیزمان ایران به نظر می رسد که برای ریاست کمیسیون عمران و حمل ونقل شورای شهر مناسب است و برای آن تمایل هم دارد. او در جلسه ای غیررسانه ای به اعضای شورای شهر هم گفته که این حوزه را دگرگون خواهد کرد. محسن هاشمی رفسنجانی چهارشنبه هفته گذشته پیش از آنکه جلسه شورای منتخب شروع شود، از اعضا درخواست کرد تا برای حفظ انسجام شورا نامش را به عنوان گزینه شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران مطرح نکنند؛ اگرچه هنوز هم این احتمال وجود دارد به ویژه با احتمال انصراف برخی از گزینه های لیست ٧نفره برای شهرداری تهران.
محسن هاشمی رفسنجانی در این گفت وگو با «شهروند» به سوالات زیادی راجع به وضع شورای شهر و مدیریت شهری کنونی پاسخ داد. او اعتقاد است که جایگاه شورای چهارم در این دوره تنزل یافته هست، شورای بعدی نباید در تخلفات شهرداری سهیم باشد و بعضی پرسشها مانند امنیت خط ٧ مترو در شورای آینده قابل پیگیری جدی هست. او می گوید که برای جلوگیری از ادامه تخریب باغات پایتخت کشور عزیزمان ایران و قطع درخت باید خط قرمز مدیریت شهری شود و منافع میلیاردی ساخت وساز به واسطه تخریب باغ از بین برود.
«محسن هاشمی‌رفسنجانی» که حالا با بیش از یک میلیون و هفتصد‌هزار رأی نفر نخست لیست اصلاح‌طلبان شورا هست، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد ولی خیلی از این حرف‌ها همیش
از همان وقت که بحث شهردارشدنتان مطرح شد، تمایلی به صحبت در این باره نداشتید. علت این میل به نداشتن چیست؟
شاید یکی از علل آن مربوط به خصوصیات فردی باشد که بنده براساس آن اساسا طالب و مشتاق گرفتن مسئولیتی نبوده ام و شاید ناخودآگاه این خصلت را از آیت الله هاشمی رفسنجانی وام گرفته ام، عضویت در انتخابات شورا نیز بر اساس توصیه موکد بعضی بزرگان اعتدال و اصلاحات صورت گرفت؛ این که فرد خود در تکاپوی تصاحب مقام و پست نباشد آموزه ای اسلامی است و البته زمانی که مسئولیتی به او محول و یا جهت انجام خدمتی گزینش شد، باید با همه توان در ایفای مسئولیت خود بکوشد.
خیلی از کسانی که موافق شهردارشدن شما نیستند، معتقدند اگر شما شهردار شوید این احتمال وجود دارد که تندروها سر راه شهرداری سنگ اندازی کنند؛ این عقیده تا چه میزان درست است؟
اصولا بنده صورت ای سیاسی نبوده و به حوزه پرسشها اجرایی علاقه دارم، از نظر گرایشات سیاسی فردی هم موافق موضع گیری افراطی در دو جناح سیاسی نیستم و اعتقاد دارم تندروی در هر دو جناح، به کشور آسیب می زند، از این رو حساسیت خاصی را در مجموعه نظام نسبت به خودم احساس نمی کنم و اعتقاد به تعامل با دولت، مجلس و سایر بخش های حاکمیت جهت حل پرسشها مردم هستم.
مچ گیری و سیاه نمایی مشکلی از شهر حل نمی کند / محسن هاشمی رفسنجانی
بعد از جلسه روز چهارشنبه شورای منتخب شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران که لیست ٧ نفره شورا مشخص شد و بعد هم عنوان انصراف گزینه ها، بحث شهردارشدن شما هم یک بار دیگر مطرح شد و حتی خود شما هم راجع به آن حرف زدید. این بحث ها تا چه میزان جدی است؟
گمانه زنی های رسانه ای هر لحظه می تواند طرح شود؛ ولی همان گونه که گفتم در جلسه روز چهارشنبه شورای منتخب، به احترام تصمیم قبلی اکثریت شورا مبنی بر طرح گزینه های شهرداری از بیرون شورا، از دوستان خواستم نام بنده را به عنوان کاندیدای شهرداری ننویسند.
واقعا دست های پنهان و لابی های پشت پرده در گزینش شهردار آینده پایتخت کشور عزیزمان ایران وجود دارد؟
«محسن هاشمی‌رفسنجانی» که حالا با بیش از یک میلیون و هفتصد‌هزار رأی نفر نخست لیست اصلاح‌طلبان شورا هست، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد ولی خیلی از این حرف‌ها همیش
در هر نهاد دموکراتیکی مانند پارلمان یا شورا که مبتنی بر آرای اعضا می شود، لابی یعنی مشورت بین اعضا وجود دارد و شورای پایتخت کشور عزیزمان ایران هم از این عنوان مستثنی نیست، ولی تاکنون بنده دست پنهانی را در شورا مشاهده نکرد ه ام.
دوره چهارم شورا که جهت شهرداری کاندیدا بودید، برنامه جامعی جهت پایتخت کشور عزیزمان ایران داشتید؛ آن برنامه چه محورهایی داشت؟
آن برنامه در همان وقت منتشر شد و در دسترس هست؛ محور مهم آن برنامه حل پرسشها بنیادین شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران به خصوص آلودگی هوا و ترافیک از طریق توسعه حمل ونقل عمومی در کنار سایر معضلات مانند بافت های فرسوده، محیط زیست و توسعه فرهنگی و اجتماعی شهر بود.
مچ گیری و سیاه نمایی مشکلی از شهر حل نمی کند / محسن هاشمی رفسنجانی
آمادگی دارید آن برنامه را به شهردار آینده پیشنهاد دهید؟
قطعا این رویکرد و راهکارها باید در برنامه ریزی مدیریت شهری آینده پایتخت کشور عزیزمان ایران مورد استفاده قرار گیرد؛ آیا که مطالعات کارشناسی نشان می دهد که راهی غیر از زیاد کردن ظرفیت سیستم حمل ونقل عمومی انبوه نمی تواند بر کم کردن ترافیک و آلودگی هوا اثر جدی بگذارد.
بعضی می گویند شما در کسوت ریاست کمیسیون حمل ونقل و عمران شورا بسیار تاثیرگذار و موفق خواهید بود. نظرتان چیست؟
این گفته منتسب به بنده در شورای شهر است نه بعضی افراد دیگر که گفته ام این حوزه را متحول خواهم کرد.
نهاد شورا تاکنون توانسته به جایگاه اصلی خود در نظارت پذیر کردن شهرداری برسد تا جایی که همواره گفته شده است شورای شهر، شورای شهرداری هست. شما به عنوان کسی که بیشترین رأی مردم پایتخت کشور عزیزمان ایران را برای شورا جذب کردید، فکر می کنید شورای آینده چه شورایی خواهد بود؟
تلاش بنده و همکارانم در شورای پنجم این است که رویکرد تخصصی و کارشناسی را در مدیریت شهری حاکم کنیم و از سوگیری های سیاسی و سوءاستفاده از جایگاه شورا جلوگیری کنیم، اگر شورای پنجم بتواند در حیطه مسأله شناسی و تشخیص و طبقه بندی اولویت معضلات شهر دقیق عمل و با رویکردی علمی جهت حل پرسشها شهر با توجه به منابع و امکانات موجود برنامه ریزی کند و به این برنامه در اجرا پایبند باشد، می توان شاهد موفقیت بود.
ارزیابی شما در مورد عملکرد شورای چهارم چیست؟
شورای چهارم مانند هر مجموعه دیگری در طول دوره فعالیت خود نقاط مثبت و منفی در کارنامه دارد که نباید نسبت به عملکرد آن سیاه نمایی یا سفید نمایی شود؛ بلکه با رویکرد کارشناسی نقد و بررسی صورت گیرد. ولی به صورت اجمالی می توان گفت با وجود این که شورای چهارم از نظر ورود به حسابرسی و بعضی نظارت رو به جلو حرکت کرد ولی عملا در مورد کنترل مدیریت شهری آنطور که باید موثر نبود و جایگاه شورا در نظر شهروندان تنزل پیدا کرد و شاید یکی از دلایل همکاری بی سابقه و پرشور شهروندان تهرانی در انتخابات این دوره شورا، بازگرداندن جایگاه واقعی شورا و ایجاد یک نهاد ناظر وسیاستگذار قدرتمند در حوزه مدیریت شهر بود.
مهمترین مشکل پایتخت کشور عزیزمان ایران چیست و چه اولویت هایی در آینده دارد؟
تهران پرسشها و معضلات زیادی دارد که طبیعی است نمی توان همه آنها را در اولویت قرار داد؛ بافت های فرسوده، معضلات فرهنگی – اجتماعی، تمرکز منفی، کمبود فضای سبز، ضعف زیرساخت های فرهنگی. ولی شاید مهمترین مسأله پایتخت کشور عزیزمان ایران و دغدغه مهم شهروندان مسأله ترافیک و آلودگی هوا باشد که هر دو معلول ضعف و نقصان در سیستم حمل ونقل عمومی هست، یعنی اگر سیستم حمل ونقل عمومی پایتخت کشور عزیزمان ایران تقویت و تکمیل شود و بتواند تعهد ١۵ میلیون سفری که در برنامه ریزی و استاندارد شهری بر دوشش گذاشته شده است است را انجام بدهد، بخش عمده آلودگی هوا ناشی از تردد خودروهای شخصی و ترافیک پایتخت کشور عزیزمان ایران مرتفع می شود. البته لازمه آن انجام حداقل ١٠ میلیون سفر با سیستم ریلی انبوه بر است.
چه برنامه ای برای نظارت پذیرتر کردن شهرداری آینده که زیر نظر شوراست، وجود دارد؟
شورای شهر از ابزارها و مکانیزم های کافی جهت نظارت بر عملکرد شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران برخوردار نیست ولی همین ابزارها هم می تواند تاثیرگذار باشد. به طور کلی می توان گفت که تخلف در شهرداری را با تأخیر و بعد از اتمام مسأله متوجه می شود و نباید شورای شهر در آن سهیم باشد یعنی یا قاصر باشد یا مقصر، بلکه شورا باید با قدرت مانع تخلفات شود.
شورای شهر بودجه شهرداری را تصویب می کند یعنی همه درآمدها و هزینه های شهر باید به تصویب شورا برسد، بنابراین اگر وقت تدوین لایحه بودجه و وقت اجرای آن با دقت نظر در شورا صورت بگیرد بخش مهمی از دغدغه های شورا در برطرف بی انضباطی مالی، جلوگیری از فروش بی رویه تراکم و کم کردن هزینه های شهر صورت می گیرد. در مراجع تصمیم گیری حساس مانند کمیسیون ماده ۵ و کمیسیون ماده ١٠٠ که بیشترین انحرافات از طرح تفصیلی و برخورد نکردن با تخلفات صورت می گیرد هم شورا نماینده دارد، بنابراین بدون اطلاع و موافقت حداقل بخشی از شورا نمی توان تصمیمی گرفت و در کنار آن استفاده از ابزارهایی نظیر تفریغ بودجه و نظارت بر عملکرد مناطق، کمیسیون باغات و… می تواند از تخلفات در شهرداری جلوگیری کند و اگر شورا برنامه محور باشد شهردار و تیم او نمی توانند از برنامه ها عدول کنند.
قبل از انتخابات و آن جریانات مربوط به لیست امید، نگرانی خیلی ها ورود برخی افراد به شورا با کارنامه ناموفق بود. انتخابات برگزار شد و لیست امید رأی آورد ولی حالا نگرانی ها راجع به یکدست بودن شوراست. به هرحال شورای یکدست ممکن است خطراتی هم داشته باشد. نظر شما در این باره چیست؟
به نظر می رسد که به علت بعضی حساسیت های سیاسی و حاشیه سازی های رسانه ای، پرسشها فرعی به جای معضلات مهم مورد توجه قرار گرفته هست. مسأله مهم این است که شورا تصور درست و دقیقی از پرسشها شهر، ابعاد مدیریت شهری تهران، اولویت بندی پرسشها و بحران ها داشته باشد و بتواند برنامه ای منسجم و دقیق تدوین کند که جهت کوتاه مدت، میان مدت و درازمدت، فرآیند توسعه پایدار را در شهر راهبری کرده و کیفیت زیست شهری را اصلاح ببخشد. اگر این مهم صورت نگیرد، شورا چه یکدست باشد و چه نباشد، در عمل شکست خورده هست. به نظر بنده رسانه ها و افکار عمومی باید شورای پنجم را در تبیین و تحقق مطالبات مهم شهروندان کمک و با ورود کارشناسی به مسائل، فضای گفت وگوی سازنده و نقد و تعامل را فراهم کنند.
در سال های گذشته بارها اعلام شده است که ذخایر زیستی پایتخت کشور عزیزمان ایران به تاراج رفته و پایتخت کشور عزیزمان ایران با درآمدهای ناپایدار اداره شده است هست. برخی هم گفته اند که شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران شهرفروشی کرده و حالا به نظر می رسد که شهردار آینده در تنگنای بدی باشد. آیا شورای آینده برنامه بهتری برای کسب درآمد شهرداری دارد؟
توسعه پایدار شهر از دل ایجاد منابع مالی پایدار برمی خیزد. یکی از پرسشها مهم مدیریت شهری دهه های گذشته پایتخت کشور عزیزمان ایران آن است که بخش عمده درآمد شهرداری از طریق فروش تراکم غیراصولی به وجود می آمد که اولا هم درآمد ناپایدار محسوب می شد و هم ساخت وساز منفی ناشی از فروش این تراکم موجب شدت یافتن ترافیک و ازدحام می شد و بر کیفیت زیست شهری اثر نامطلوب داشت. امروزه بحث استفاده از درآمد پایدار در مدیریت شهری زیاد شهرهای توسعه یافته دنیا به تثبیت رسیده است.
درآمد پایدار به درآمدی گفته می شود که قابل استمرار بوده و تابع متغیرهای نوسان گر نیست و همچنین پیامد منفی جهت زیست انسانی در شهر ندارد. طبیعی است که شهری مانند پایتخت کشور عزیزمان ایران که بخش عمده تصمیمات و مبادلات اقتصادی کشور در آن رخ می دهد و ظرفیت و جذابیت های گردشگری، تفریحی و فرهنگی فراوان دارد، می تواند به اندازه هزینه اداره خود تولید درآمد کند. جذب و هزینه کرد درست عوارض کسب وکار و ارزش افزوده در کنار هوشمندسازی تولید عوارض می تواند بخش قابل توجهی از درآمد پایدار شهر را تأمین کند.
فراملی یا بین المللی کردن پایتخت کشور عزیزمان ایران می تواند سرمایه و درآمد گردشگری و کسب وکار را به پایتخت کشور عزیزمان ایران جذب کند و با وصول بخشی از عوارض مالیاتی که هم اکنون دولت دریافت می کند و جلوگیری از فرار مالیاتی بخش دیگر منابع مورد نیاز را تأمین کند. امروز نسبتی میان استفاده از خدمات شهری از پل و بزرگراه و تونل تا جمع آوری زباله و تأمین زیرساخت ها با پرداخت عوارض وجود ندارد؛ به بیان دیگر شهروندی که بیشترین بار را بر سیستم مدیریت شهری می گذارد و از آن استفاده می کند با شهروندی که کمترین هزینه را در شهر تولید می کند، یکسان عوارض می پردازند که این عنوان هم منصفانه نیست و هم نمی تواند درآمد پایدار شهر را تأمین کند. باید استفاده از خودرو، بزرگراه ها، معابر شهری و تولید زباله به صورت هوشمند جهت مردم هزینه داشته باشد که شهروندان از آن پرهیز کنند و در صورت انجام، هزینه آن را بپردازند.
بحث استخدام های شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران و سرریز نیروهای شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران در این مدت خیلی مطرح شده است هست. گزارش شرکت بازرسی از استخدام ها در مترو هم حاکی از استخدام نزدیک به دو هزار نفر است که خارج از ضابطه به این شرکت وارد شده است اند. شورای آینده برای نیروی انسانی در شهرداری چه برنامه ای دارد، آن هم در شرایطی که شهردار آینده در پرداخت به این افراد مشکل خواهد داشت؟
واقعیت این است که مدیریت شهری تهران، پیکره فربهی پیدا کرده است که این پیکره هم هزینه سنگینی دارد و هم چابکی خود را از دست داده هست. چابک سازی مدیریت شهری البته نباید به ایجاد فضای ناامنی شغلی در بدنه شهرداری منجر شود، آیا که نیروهای متخصص و باتجربه بزرگترین سرمایه یک شرکت هستند و نباید این سرمایه را در خطر انداخت، ولی می توان با مهندسی مجدد، توزیع نیروی انسانی و تعریف فعالیت های مولد و حوزه های تازه از رکود و انباشت نیروی انسانی در مدیریت شهر جلوگیری کرد تا نیروی انسانی نیز پویایی و خلاقیت خود را ارتقا بخشد.
آقای هاشمی باغات پایتخت کشور عزیزمان ایران به وضع بدی دچار شده است اند. بخشی از آن را مردم تبدیل به برج می کنند و بخشی دیگر هم که در اختیار نهادی های غیردولتی و حاکمیتی است از طریق آنها به فروش می رسد، آن هم با قیمت های بسیار پایین و در مزایده. البته شورا یک طرح حفاظت از باغات پایتخت کشور عزیزمان ایران داشت که برای ساخت وساز در باغات پایتخت کشور عزیزمان ایران بسیار محدودکننده بود ولی بعد از دو سال هنوز هم به تصویب نرسیده هست. احتمالا شورای بعدی باید راجع به آن تصمیم بگیرد، ولی راهکار شما برای حفاظت از باغات پایتخت کشور عزیزمان ایران چیست؟
ریشه مهم نابودی باغات پایتخت کشور عزیزمان ایران را باید در روند نادرست عوض کردن کاربری فضای سبز جست وجو کرد. هنگامی که ما اجازه ساخت وساز در باغات را می دهیم، منافعی میلیاردی جهت افرادی تولید می کنیم که درختان و فضای سبز را از بین ببرند و جای آن را با برج بگیرند و طبیعی است در این شرایط فساد و تخلف هم به صورت طبیعی ایجاد می شود. نتیجه این روند گرایش سرمایه جهت ساخت وساز و نوسازی بافت های فرسوده به ساختن برج در باغات شمال پایتخت کشور عزیزمان ایران بوده هست. اگر قطع درخت به خط قرمز شهرداری تبدیل شود و نتوان آن را با پول و لابی کردن با یک کمیسیون و شورا به دست آورد، به صورت طبیعی روند ساخت وساز در شهر به جای مناسب خود یعنی بارگذاری و نوسازی بافت فرسوده و ساخت وساز در نواحی مثبت آینده نگری شده است در طرح تفصیلی میل به پیدا می کند.
شما تجربه زیادی در مدیریت مترو دارید. تا پایان این دوره شهرداری احتمالا حدود ٢٧٠ تا ٣٠٠ کیلومتر مترو را افتتاح کرده که البته با استانداردهای مترو همخوانی ندارد. تعداد واگن های مترو بسیار کم است و در این زمینه شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران از برنامه ۵ساله خود عقب ماندگی زیادی دارد. البته خیلی ها دلیل این عقب ماندگی ها را اوضاع بد اقتصادی می دانند که در نهایت گریبان شهرداری را هم گرفته هست. به نظر شما این عقب ماندگی در استانداردسازی مترو چطور جبران خواهد شد؟
فرآیند توسعه مترو پایتخت کشور عزیزمان ایران در چند سال اخیر در بخش حفر تونل، ساخت هسته ایستگاه ها و زیرساخت، با استفاده از دستگاه های حفار و سازنده تونل پیشرفته ای که در دهه قبل خریداری شد، پیشرفت خوبی داشته هست، ولی باید توجه کرد که احداث این سازه ها، تنها بخشی از عملیات احداث مترو است و فعالیت های فراوان دیگری نظیر تأمین تجهیزات ثابت و متحرک، ارتباطی و نیرورسانی، تأمین واگن و کشنده، احداث ایستگاه ها و هواکش ها، احداث پایانه ها و اتصال آن به خطوط هم جهت راه اندازی مترو مهم است و بدون آنها با وجود افتتاح، ظرفیت حمل مسافر مترو زیاد کردن چندانی نمی یابد. همان طور که درحال حاضر میزان جابه جایی مسافر در مترو پایتخت کشور عزیزمان ایران دو ونیم میلیون سفر در روز است و این رقم پنج سال قبل هم در همین حدود بوده هست. اگر توسعه مترو به صورت کامل در حد چهار برابر یا سه برابر شده است بود، باید رقم جابه جایی مسافر هم به حدود هفت تا ١٠ میلیون سفر در روز می رسید.
در مورد خط ٧مترو پایتخت کشور عزیزمان ایران آقای حافظی، مدیر کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر، مسائلی را راجع به ایمنی مطرح کردند. با در نظرگرفتن این که شما هم قبلا هشدارهایی در این باره داده بودید، حالا نظرتان چیست؟
تصور می کنم بهتر است پیگیری به پرسشها شهر از طریق رسمی انجام شود و از این رو شاید طرح پرسشها به وسیله بنده در رسانه ها درحالی که از چند هفته دیگر از طریق مسئولیت رسمی شورای تازه قابل پیگیری جدی هست، بافایده نخواهد بود.
بحث بدهی های شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران یکی از مهمترین چالش های آینده شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران هست. فکر می کنید چطور می توان آن را مدیریت کرد؟
در حال حاضر شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران چهار نوع تعهد مالی دارد؛ نخست بدهی به پیمانکاران و سایر طلبکاران شهرداری هست. دوم بدهی به بانک هاست که خود مشمول بر دو بخش اصل بدهی و بهره آن می شود. سوم بدهی به دولت یا دستگاه های اجرایی و عمومی است و چهارم اوراق تراکم شناور یا اصطلاحا هولگرام هایی که به جای مطالبات نقدی با درصدی بالاتر به عنوان حاشیه پرداخت شده است هست. نخستین گامی که در مدیریت شهری تازه باید مورد توجه قرار گیرد، حاکم کردن انضباط مالی بر شهرداری هست، البته ما باید به سوی براق کردن فرآیندهای مالی و اداری مدیریت شهری حرکت کنیم و از ایجاد انحصارها و رانت های اطلاعاتی جلوگیری کنیم ولی به این توصیه نیز توجه داشته باشیم که مچ گیری و سیاه نمایی و نزاع و تنش مشکلی از شهر حل نمی کند.
رسیدگی به تخلفات و سوءاستفاده های احتمالی جزو وظایف دستگاه های قضائی، دیوان محاسبات و بازرسی کل کشور است و نباید فضای ناامنی، بدبینی و بدگمانی را در شهرداری و مجموعه مدیریت شهری حاکم کرد. نباید در بین ده ها هزار کارمند و پرسنل شهرداری تهران، بی ثباتی و ناامنی شغلی را دامن زد آیا که همین فضا ممکن است منجر به زیاد کردن بستر تخلفات شود. ایجاد آرامش و کارها زیربنایی و اصولی به سوی شفافیت و مسابقه عالی ترین و مطمئن ترین مسیر جهت اصلاح ساختار مالی مدیریت شهری هست. پیمانکاران و سایر مطالبه گران از شهرداری نیز به میزان واقعی مطالبات خود را در وقت مناسب تسویه خواهند کرد. بدهی به بانک ها و موسسات مالی نیز قابل استمهال، تهاتر و تخفیف در بهره ها و جرایم آنهاست. در رابطه با دستگاه های دولتی و عمومی نیز در کنار بدهی ها، مطالبات زیادی وجود دارد که در قالب یک مدل ساماندهی تعهدات قابل تسویه هست، ولی در عنوان تراکم شناور باید با دقت بررسی شود که موجب پیش فروش شهر در آینده نشده و مطالبات واقعی با روش درست تسویه شود.
واژه های کلیدی: ایران | برنامه | مدیریت | شهرداری | شهرداری | شورای شهر | برنامه ریزی | ترافیک پایتخت
