مصطفی میرسلیم رقیب بی آزار حسن روحانی یک روز بعد از دعوت اصول گرایان جوان به شورش علیه رهبران این جریان سیاسی از سوی محمد باقر قالیباف، دست به افشاگری زده و در
گره در کار اصولگرایی
عبارات مهم : سیاسی
مصطفی میرسلیم رقیب بی آزار حسن روحانی یک روز بعد از دعوت اصول گرایان جوان به شورش علیه رهبران این جریان سیاسی از سوی محمد باقر قالیباف، دست به افشاگری زده و در گفت وگو با رسانه دولت به اصول گرایان تاخته و ناگفته هایی از انتخابات را گفته و با اعلام اینکه ۵۰ نفر از خبرگان رهبری، ابراهیم رئیسی را برای ورود به انتخابات ترغیب کردند، پرده از فساد مالی قالیباف هم برداشته است! بیانات تند میرسلیم علیه اصول گرایان در کنار نامه نگاری قالیباف به خودی خود آشفتگی سیاسی در اردوگاه محافظه کاران را به تصویر می کشد؛ اردوگاهی که چشم به آینده نیز دارد ولی در این رهگذر از اقلیت پایگاه مردمی در زحمت هست. شاید بتوان در تعریفی خوش بینانه «حرکت از اصول گرایی به نواصول گرایی» را در محتوای نامه قالیباف جست وجو کرد! ولی اعلام عمومی فساد قالیباف که از امیدهای اصول گرایان – اگرچه تمامی انتخابات گذشته را باخته است- محسوب می شود از سوی میرسلیم، با لحاظ همه اشتباهات سیاسی ای که به این اظهارنظر وارد هست، در صورت بندی آینده سیاسی اصول گرایان چه معنی ای می تواند داشته باشد؟
گره در کار اصولگرایی
قالیباف که بعد از شکست در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم سکوت معناداری برگزیده بود آخرین روز تیر، آخرین تیر ترکش خود را برای ماندن در گرمای قدرت به سمت جریانی پرتاب کرد که در تمام این سال ها خود را به آن منتسب دانسته و به عنوان نماینده آن در چند انتخابات اخیر نیز شرکت کرده بود. او روز شنبه نامه ای انتشار داده است و از باور خود در «تغییرِ اساسی در نحوه کنشِ جریانِ اصول گرایی» گفت و تأکید کرد حرکت در راستای «نو اصول گرایی» باید هرچه سریع تر شروع شود. حمله اصول گرایان به جریان سیاسی برخاسته از آن تنها منحصر به قالیباف نبود.
انشقاق در میان اصول گرایان
نسخه پیچی برای اصول گرایان و افشاگری ها از پشت صحنه این جریان در انتخابات ریاست جمهوری؛ از سوی دو کاندیدای آن در انتخابات با گذشت تنها دو ماه از انتخابات، فقط یک نامه یا گلایه معمولی نیست. این کارها از داستانی حکایت می کند که از چهار سال پیش شروع شده است است.
مصطفی میرسلیم رقیب بی آزار حسن روحانی یک روز بعد از دعوت اصول گرایان جوان به شورش علیه رهبران این جریان سیاسی از سوی محمد باقر قالیباف، دست به افشاگری زده و در
شکست های سریالی اصول گرایان که از سال ۹۲ شروع شده است و تلاش می شد در طول این سال ها روی آن سرپوش بگذارند بعد از آخرین شکست و سنگین ترین آن در انتخابات اخیر ریاست جمهوری بیش ازپیش نمایان شده؛ تا آنجا که برخی را از رؤیای اتحاد بیرون آورده و به تغییر منش این جریان کشانده هست. صدای تغییر در اصول گرایی را که قالیباف اعتقاد است هر چه سریع تر باید شروع شود پیش ازاین برخی دیگر از اصول گرایان نیز بر آن تأکید کرده بودند. گذر از اصول گرایی با نسخه جدید قالیباف و نواصول گرا شدن ولی دغدغه شهردار فعلی پایتخت کشور عزیزمان ایران نیست بلکه آن طور که محمود صادقی، عضو هیأت رئیسه فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی در تحلیلی به ایرنا گفته «معطوف به قدرت و عمل گرایانه است و نشان می دهد که اصول گرایان امروز از نظر تئوریک دچار خلأ، جمود و ایستایی شده است اند.»
اصول گرایی که پیش ازاین تلاش شد با نسخه شماری از اصول گرایان چون مهدی چمران، سیدرضا تقوی، حمیدرضا حاجی بابایی، سیدمحمد حسینی و غلامعلی حداد عادل به نام جبهه مردمی نیروهای انقلاب یا همان جمنا دوباره جان بگیرد با کنارگذاشتن قالیباف و جلیلـــی به نفع سیدابراهیم رئیسی در انتخابات نه تنها جان نگرفته بلکه در برخی موارد خود نیز مایه اختلافات و زخم های بیشتر شد؛ زخم هایی که با شکست نامزد نهایی این جریان در دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری دوباره سر باز کرد.
گفته های سید مصطفی میرسلیم، عضو حزب مؤتلفه که از احزاب قدیمی جریان اصول گرا و به اصطلاح استخوان محکم این جریان سیاسی هست، نشان می دهد. او در گفت وگوی اخیر خود، در میان ناگفته های خویش از انتخابات اخیر ریاست جمهوری علاوه بر اینکه از سازوکار جمنا انتقاد کرده به قالیباف دیگر کاندیدای این جریان در انتخابات هم تاخته هست. میرسلیم راجع به ادعای موفقیت تشکیلات جمنا در انتخابات و ادامه کار این جبهه در عرصه سیاسی کشور گفته است: «ما از مبنا با این نوع اقدام تشکیلاتی موافق نیستیم.
گره در کار اصولگرایی
تکلیف یک تشکیلات باید به شکل قانونی مشخص باشد. وقتی ما می گوییم حزب مؤتلفه اسلامی قانون آن را تعریف کرده هست، وقتی می گوییم جبهه پیروان خط امام باز این متشکل از احزاب است ولی جبهه ای به نام «جمنا» ایجاد شده است که نه متشکل از احزاب است و نه هنوز تکلیف ثبت قانونی آن مشخص هست. باید بنشینند و خیلی موارد را درست کنند تا به قول خودشان این تجربه موفق، موفق تر شود. من بنا را به نتیجه (۱۶ میلیون رأی) نمی گذارم. اصلا اعتقاد ندارم تعداد رأی ملاک حق هست. حق چیز دیگری است.»
هر چند میرسلیم در این مصاحبه از سکوت خود در ایام انتخابات راجع به عملکرد و فساد مالی قالیباف در شهرداری ابراز پشیمانی کرده ولی جملات بعدی او راجع به این عنوان از بی اخلاقی رایج در بخشی از جریان اصول گرایی پرده برمی دارد، آنجا که برد در انتخابات را نشانه دانسته و بی اخلاقی را توجیه می کند؛ «آقای قالیباف دو بار شکست خورده بود و اعتبار حزبی هم نداشت.
مصطفی میرسلیم رقیب بی آزار حسن روحانی یک روز بعد از دعوت اصول گرایان جوان به شورش علیه رهبران این جریان سیاسی از سوی محمد باقر قالیباف، دست به افشاگری زده و در
فقط خودش بود و یارانش. من گفتم در مورد عملکرد شهرداری که در رأس آن آقای قالیباف هست، خلاف هایی وجود دارد که باید رسیدگی شود. برخی دوستان، هم نظر بودند ولی تصمیم گیری جمع این شد که وقتی در یک جبهه کار می کنیم، نباید تفرق ایجاد کنیم. شما الان رقیب اصلی دارید که باید به آن بپردازید و اذهان عمومی را متوجه او کنید. حزب تصمیم گرفت که به پرسشها به ترتیب اهمیت برسد و مهم تر را فدای مهم نکند. من همیشه موضع خود را کتبا و شفاها نسبت به عملکرد شهرداری و شخص شهردار اعلام کرده ام.
همیشه اعتقاد داشتم باید با تخلف از ریشه برخورد کرد. اگر من شخصا نامزد شده است بودم در اعلان موضع آزاد بودم ولی وقتی نامزد یک حزبم، باید مراعات نظر اکثریت را بکنم. عقل جمعی بهتر از عقل فردی هست. در تبلیغات انتخاباتی ما می دانستیم آقای قالیباف رأی آورنده نیست. آیا باید همتمان را روی از بین بردن فردی بگذاریم که رأی نمی آورد؟ فرض کنید انتخابات به دور دوم می رفت و مسابقه بین من و آقای قالیباف بود. در آن شرایط البته آنچه را مورد نیاز بود می گفتم. در صورت رأی آوردن قالیباف من قطعا خودم را سرزنش می کردم. رئیسی ناشناس بود ولی جامعه قالیباف را می شناخت. ممکن بود نفر دوم شود و به دور دوم برود. در آن صورت باید می دیدیم بین آقای قالیباف و روحانی کدام کمتر ضرر دارد. آقای قالیباف دیگر نمی ماند، تمام شد ولی هر جا باشد باید مواظب او بود که خلافی نکند. اینها برای جامعه ما بسیار مضر است.»
گره در کار اصولگرایی
اصول گرایان و پایان راه
به باور بسیاری از فعالان و کارشناسان سیاسی، نامه قالیباف برای جوانان اصول گرا و شتاب به منظور گذر از اصول گرایی و نیز افشاگری های میرسلیم از پشت پرده اصول گرایان در انتخابات اخیر نشان از یک عنوان دارد؛ انشقاق در جریان اصول گرایی؛ جریانی که اگرچه از اواسط دهه ۷۰ به خط پایان رسیده بود ولی با روی کار آوردن محمود احمدی نژاد هشت سال خود را فریب داد تا دیرتر این عنوان عیان شود؛ مسئله ای که خود زخم کاری بر پیکر این جریان سیاسی شد.
هر چند در انتخابات اخیر و با کناره گیری کاندیداها به نفع یکدیگر تلاش شد اصول گرایان بار دیگر به اتحاد دست یابند ولی شکست آن چنان تأثیر گذاشت که تنها با گذشت دو ماه از انتخابات زخم قدیمی دوباره سر باز کرد. رفتارهای کاندیداهای اصول گرا در عیان کردن اختلاف در اردوگاه اصول گرایان مسئله ای بوده که موجب انتقاد فعالان سیاسی اصول گرا شده است است.
حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصول گرا در گفت وگو با «وقایع اتفاقیه» با انتقاد از انتشار عمومی این نامه آن را ناشی از وادادگی سیاسی شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران می داند و می گوید: «متأسفانه فضای سیاسی کشور همچنان فضای مسابقه انتخاباتی هست. درحال حاضر رئیس جمهوری گزینش شده است و به زودی کابینه را معرفی می کند و ادامه این روند درست نیست. ما باید به سمتی برویم که در درون جریان اصول گرایی اگر بازسازی و اصلاحی هست، صورت بگیرد، نه اینکه در افکار عمومی مسائلی را مطرح کنیم که ناشی از وادادگی سیاسی باشد. قالیباف در بحث سیاسی در جایگاهی نیست که بخواهد روی جریان اصول گرایی اثرگذاری ای داشته باشد.»
ضعف در سیاست ورزی
در نامه قالیباف و نیز حرف های میرسلیم ضعف در سیاست ورزی مسئله اصلی و عامل بنیادین شکست های اصول گرایان معرفی شده است هست؛ موضوعی که کنعانی مقدم هم به آن اشاره می کند. او با اشاره به این توصیه که اصولا جریان های سیاسی بعد از انتخابات ریزش ها و رویش هایی دارند، ادامه می دهد: «به نظر می رسد قالیباف طرحی را برای افکار عمومی ارائه کرده که خام هست. چنین دیدگاهی در جمع اصول گرایان وجود ندارد. طرح های این چنینی معنی و مفهوم خودش را دارد و قاعدتا کسانی می توانند آن را بیان کنند که تئوری اش را تبیین و نخبگان آن را جمع کرده باشند و حرکتی از سمت پایین به اوج ترتیب دهند، نه اینکه به این شیوه عمل شود.»
اخبار سیاسی – وقایع اتفاقیه
واژه های کلیدی: سیاسی | انتخابات | اخبار سیاسی و اجتماعی
