به گزارش گروه وبگردی گروه تحریریه سایت جوان، کیمیا علیزاده در حالی روز گذشته پای به بیست سالگی گذاشت که این روزها از شرایط معنوی و روانی خوبی برخوردار نیست و بعد از بازگشت از مسابقه های جهانی کره جنوبی بلافاصله در بیمارستان خوابیدن هست. او در واقع با کسب مدال برنز در المپیک ریو تاریخ ساز شد و به عنوان نخستین بانوی ایرانی توانست در المپیک مدال آوری کند، کیمیا این بار در مسابقه های جهانی تکواندو با تمام شرایط بدی که از لحاظ معنوی و روانی و جسمی داشت، به مدال نقره دست یافت، ولی حالا در تخت بیمارستان با بیماری به نام ویروس “سندروم گیلن باره” مبارزه می‌کند. بدون شک یکی از عوامل مهم تمام بیماری‌ها استرس و فشار معنوی و روانی است.

او حالا جهت مبارزه با این ویروس نادر به آرامش معنوی و روانی و حمایت مسئولان ورزش کشور عزیزمان ایران نیاز دارد. حتی اگر نیاز باشد باید مسئولان وزارت ورزش و جوانان جهت اصلاح هرچه سریعتر او عالی ترین پزشکان متخصص را در نظر بگیرند. کیمیای تکواندو، دین خود را به ورزش کشور عزیزمان ایران ادا کرده است و حال وقت آن فرا رسیده که مسئولان ورزش با درمیان گذاشتن مسئله کیمیای تکواندوی کشور عزیزمان ایران با عالی ترین متخصصان مسئله او را هرچه سریعتر حل کنند. متاسفانه طی چند روز گذشته مباحث بسیار زیادی در مورد نوع ویروس نادر که این قهرمان با آن درگیر شده است مطرح هست، ما جهت روشن شدن اذهان عمومی و آسوده خاطر شدن حامیان این قهرمان و خانواده علیزاده به سراغ مهدی احمدی دکتر ورزشی رفتیم تا در مورد این ویروس با او گفت‌وگویی‌ داشته باشیم.

مهدی احمدی در مورد بیماری “سندرم گیلن باره”، اظهار داشت: در این بیماری سیستم ایمنی بدن به اعصاب حمله می‌کند که باعث ضعف بدن و پرسشها حسی می‌شود. سوزش و حالت خواب رفتگی ناگهانی در پا و انتقال این حس در نقاط متفاوت بدن یکی از علایم بارز این بیماری است که ممکن است با حسی در پا و همراه با ضعف عضلانی بدن رخ دهد. این بیماری زیاد در سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی دیده شده است هست، ولی ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.این بیماری مزمن نیست و با یک دوره دارویی قابل درمان است که در صورت درمان نشدن به موقع ممکن است مسئله تنفسی ایجاد کرده و بدن را بسیار ضعیف کند.

نظر یک دکتر ورزشی راجع به بیماری کیمیای تکواندوی کشور عزیزمان ایران

احمدی در مورد علت به وجود آمدن “ویروس گیلن باره” گفت: علت این بیماری هنوز به روشنی مشخص نیست، ولی معمولا بعد از یک عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی و یا آنفلوانزا اتفاق می‌افتد. دلیلش می‌تواند این باشد که سیستم ایمنی بدن جهت مبارزه با عفونت به شدت تلاش می‌کند و ممکن است که در این میان به صورت اشتباهی به سلول‌های عصبی خودی حمله کند. همچنین بعد از عفونت یک باکتری به نام “کامپیلوباکتر”هم ممکن است بیماری بروز نماید. عفونت با “کامپیلوباکتر” ممکن است بعد از خوردن آب آلوده یا غذای نپخته (مخصوصا مرغ و ماهی و…) رخ دهد.

احمدی در مورد اینکه در بعضی موارد ممکن است علایم گیلن باره بعد از اعمال جراحی رخ دهد، عنوان کرد: گاهی هم هیچ گونه عامل آشنا شده است ای وجود ندارد، ولی در همه موارد ذکر شده است به طور حتم اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن وجود دارد. گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که بیمار اصلا قادر به راه رفتن نیست و همچنین ممکن است به فلجی کامل بدن منجر شود.

وی در مورد علایم گیلن باره، اظهار داشت: نشانه های “گیلن باره” معمولا با بی حسی و ضعف در پاها شروع می شود(ممکن است شما احساس گزگز شدن داشته باشید. نشانه ها اغلب در عرض مدت کمی حدود چند روز یا چند هفته به قسمت های بالایی بدن کشیده می شود و بازوها و اندام فوقانی ضعیف و بی حس می‌شوند). گاهی اوقات ضعف آن قدر شدید است که بیمار اصلا قادر به راه رفتن نیست و همچنین ممکن است به فلجی کامل بدن منجر شود. همچنین ممکن است بیمار در نفس کشیدن دچار مسئله شود.

احمدی در مورد تشخیص گیلن باره، گفت: دکتر با دیدن علائمی مثل ضعف یا مورمور شدن پاها به بیماری گیلن باره شک می‌کند. بعد از آن آزمایشاتی مانند گرفتن مایع مغزی- نخاعی از قسمت پشت انجام خواهد داد. دو آزمایش دیگر هم انجام می‌شود که مشمول بر بررسی الکترونیکی عضله و آزمایش سرعت هدایت عصب هست. این آزمایش‌ها جهت بررسی نحوه ارسال پیغام از طریق اعصاب به دست‌ها و پاها انجام می‌شوند.

احمدی، دکتر ورزشی گفت: معمولا افراد مبتلا به “سندرم گیلن باره” اصلاح می‌یابند، ولی ممکن است وقت زیادی طول بکشد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا بیماری گیلن باره درمان دارد یا خیر، گفت: گلین باره درمان قطعی ندارد، ولی راه هایی وجود دارد که علائم را اصلاح می بخشد. یکی از این راه ها “ایمنوگلوبولین” درمانی هست. این دارو از جنس پروتئین است و از سیستم ایمنی در برابر حملات آنتی بادی های مهاجم محافظت می‌کند. نوع دیگر درمان پلاسما “فرزیس” هست. دستگاهی به بدن شما وصل می‌شود که خون به درون آن کشیده می شود و آنتی “بادی های” حمله کننده به اعصاب بدینوسیله از خون جدا می شوند. این آنتی “بادی ها”، پروتئین هایی هستند که در خون وجود دارند و باعث حمله به سیستم ایمنی بدن می شوند. بیمار مبتلا به “سندروم گیلن باره” نیاز دارد که چند روز تا چند هفته در بیمارستان بماند. وقت خوابیدن ماندن در بیمارستان به شدت بیماری و مقدار مراقبت‌هایی که بیمار نیاز دارد، بستگی دارد. در موارد پیشرفته بیماری ممکن است فرد قادر به خوردن از راه دهان نباشد که جهت او لوله بینی – معدی می گذارند و از طریق لوله به او غذا داده می شود. رژیم غذایی بیمار باید پرکالری و پر پروتئین باشد تا قدرت عضلاتی او حفظ و بازسازی شود. ممکن است غذا با حجم کم و در دفعات زیاد جهت بیمار تجویز شود.

احمدی در ادامه خاطرنشان کرد: در وقت خوابیدن بودن در بیمارستان، اگر ضعف عضلات تنفسی موجب اختلال تنفس در فرد شود، ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا کند. ممکن است جهت کمک به حفظ قدرت و انعطاف پذیری عضلات، فیزیوتراپی جهت فرد انجام شود. فیزیوتراپی می‌تواند در نیرومند شدن عضلات و یادگیری دوباره راه رفتن و حرکت دادن ماهیچه‌های بدن به بیمار کمک کند. این بیماری مثل همه بیماری‌ها سه دوره حاد، نقاهت و بهبودی دارد. معمولا افراد مبتلا به “گیلن باره” اصلاح می‌یابند، ولی ممکن است وقت زیادی طول بکشد. در اکثر افراد، ضعف در طی ۲ تا ۳ هفته بدتر شده است و سپس شروع به بهتر شدن می کند و بعد از مدتی به طور کامل از بین می رود. اگر چه بهبودی کامل ممکن است تا دو سال طول بکشد. بعضی افراد تا ماه ها ضعف دارند و در موارد کمی، این ضعف تا سال‌ها باقی می‌ماند، بعضی دیگر هم هرگز قدرت عضلاتشان بر نمی‌گردد. گاهی اوقات این بیماری بعد از نخستین حمله دوباره عود می‌کند.

وی در آخر صحبت‌های خود، عنوان کرد: بعضی وقت‌ها بیمار نیاز دارد که مدتی با صندلی چرخ‌دار یا با کمک عصا راه برود تا این که دوباره عضلاتش نیرومند شده است و بتواند به آسانی و بدون نیاز به کمک، قدم بردارد. فیزیوتراپی می‌تواند در نیرومند شدن عضلات و یادگیری دوباره راه رفتن و حرکت دادن ماهیچه‌های بدن به بیمار کمک کند. فیزیوتراپیست برنامه‌ای جهت تمرین و ورزش به شخص بیمار آموزش می‌دهد تا در به دست آوردن دوباره سلامتی به او کمک کند. کودکی که دوره درمان سندروم گیلن باره را می‌گذراند، ممکن است احساس غمگینی، عصبانیت، بیهودگی یا همه این‌ها را داشته باشد. مشورت با یک درمانگر یا مشاور می‌تواند در کنترل احساسات و خشم‌های معنوی به کودک کمک کند. خانواده و دوستان هم می‌توانند با حمایت و درک کودک بیمار به او کمک کرده و اسباب خوشحالی او را فراهم کنند تا این که به بهبودی کامل برسد.

منبع: فارس

انتهای پیام/

واژه های کلیدی: ایمنی | سیستم | ویروس | درمانی | بیماری | بیمارستان | بیمارستان | کیمیا علیزاده