این آگهی در یکی از مجلات سینمایی درج شده: «بازیگری تضمینی، جلوی افراد سودجو گرفته شد، از افراد با استعداد و علاقه‌مند به بازیگری در عرصه سینما تضمینی و با ع
به گزارش گروه وبگردی گروه تحریریه سایت جوان، خب، اگر کسی از علاقه‌مندان به بازیگری باشد (و البته کمی هم ساده‌اندیش)، با دیدن چنین آگهی‌های فریبنده‌ای چقدر جهت شرکت در این کلاس‌ها ترغیب می‌شود؟ البته جدای از این آموزشگاه‌های بی‌نام و نشان، راه‌های عجیب و غریب‌تری هم جهت رسیدن به بازیگری وجود دارد که بعضی‌ها هم از آن راه‌ها وارد می‌شوند.
مثلا چی؟ به عنوان نمونه این‌که پول می‌دهند و بعضی نقش‌های سینمایی را می‌خرند، بدون این‌که تحصیلات، تجربه و استعدادی در این زمینه داشته باشند. این دوستان جهت رسیدن به هدفشان به جای راه درست و اصولی قدم در بیراهه می‌گذارند و جهت گرفتن یک نقش در فیلم پول می‌دهند و این‌طور می‌شود که لقب «بازیگر اسپانسری» به خود می‌گیرند.
بازیگر اسپانسری یعنی کسی که به یک تهیه‌کننده (البته نه تهیه‌کننده‌های معتبر و کاربلد) مراجعه می‌کند و نقشی را خریداری کند، نتیجه‌‌اش هم می‌شود این‌که هم خودش به مراد دلش می‌رسد و هم تهیه‌کننده را به پول بیشتری می‌رساند.
چند می‌گیری نقش بدی؟!…
حالا خودتان ببینید چنین روابطی چه تبعاتی جهت بازیگران حرفه‌ای و اصلا کل تناوب سینما به دنبال دارد. در شرایطی که بازیگران کارآمدسینمای ما از کم‌کاری و بیکاری گله دارند، حضور این افراد که صرفا براساس ظاهر و پول جذب این حوزه می‌شوند چه معنایی دارد؟ حالا اینها به جای خود، از آن طرف همه ما می‌دانیم که در این سال‌ها بعضی‌ها به علت سطح پایین فیلم‌ها، بازی‌های خام و ابتدایی، کارگردانی‌هایی آماتور و… رفتن به سینما را از سبد نیازهای فرهنگی‌شان از بین بردن کردند.
شما فکر نمی‌کنید بیشترین علت از دست رفتن مخاطبان سینما همین مناسبات پشت پرده است؟ البته از آنجا که دوام در عرصه تصویر سخت است شاید ماندن پر‌زرق و برق این شیفتگان شهرت حتی به ۱۰ سال هم نرسد، ولی همین وقت جهت کسانی که زحمتی جهت رسیدن به آن نکشیده‌اند و یک شبه ره صد ساله را رفته‌اند کافی است تا هم شهرتی جهت خود جمع و جور کنند و هم با حضور پیاپی در چند فیلم سینمایی درآمد خوبی (حتی جهت یک عمرشان) کسب کنند.
در این بین شاید تنها راه جلوگیری از معضلی که مدت‌هاست گریبانگیر این حوزه شده است آگاهی دادن به افرادی است که سودای بازیگری در سر می‌پرورانند.
آنها باید بدانند که هنر با پول خریدنی نیست و اگر هم چیزی با این عنوان براحتی فروخته می‌شود، هنر نیست؛ بلکه تجارتی است که در نهایت خودشان را متضرر خواهد خورد، چون هم پولشان را بر باد می‌دهد و هم عمرشان را.
این آگهی در یکی از مجلات سینمایی درج شده: «بازیگری تضمینی، جلوی افراد سودجو گرفته شد، از افراد با استعداد و علاقه‌مند به بازیگری در عرصه سینما تضمینی و با ع
حالا ببینید اهالی سینما راجع به نقش‌فروشی در این عرصه چه می‌گویند.
صدرالدین حجازی
شرایطی ایجاد کردند که یکسری از همنسلان من که پایبند به اصولی در حرفه سینما هستیم، خانه‌نشین شوند و امکان کار نداشته باشند! خود من پر از انرژی و آماده جهت کار هستم، ولی متاسفانه فضایی جهت فعالیت وجود ندارد. مافیای عجیب و غریبی در سینما وجود دارند که بی‌سابقه است و زیرکانه هم فعالیت می‌کنند. الان زیاد گزینش بازیگرها در سینما براساس ارتباطات و روابط اتفاق می‌افتد و گزینش بازیگرها جهت نقش‌های مختلف، کمتر بر مبنای شایستگی و تناسب با نقش است.
گیتی معینی
رابطه و باندبازی و خرید و فروش نقش‌ها، سینما را به روز سیاه کشانده هست. من و بازیگران قدیمی خوشنام که می‌خواهیم صادقانه و خالصانه در این فضا کار کنیم و دنبال حاشیه نیستیم این اوضاع را به خدا می‌سپاریم. من از مسئولان فرهنگی و هنری کشور شکایت دارم و انتظار دارم به این اوضاع پیگیری کنند و ببینند آیا بازیگران قدیمی بدون کار و خانه‌نشین شده‌اند.
جمشید مشایخی
چند می‌گیری نقش بدی؟!…
از نمونه‌های زیر پا گذاشتن اخلاق، به عده‌ای بر‌می‌گردد که پول می‌گیرند و نقش می‌فروشند، مساله‌ای که کم و بیش دور و اطراف ما وجود دارد. این عنوان واقعا ناراحت‌کننده هست. ما این همه بازیگر داریم و روا نیست که این‌گونه با آنها واکنش‌ها شود. در حال حاضر ما دو انجمن داریم، یکی انجمن بازیگران سینماست و دیگری که من در آن حضور دارم. در آنجا چیزی حدود ۴۰۰ بازیگر عضو هستند و از بین آنها جز یکی ـ دو نفر زیاد در فیلم‌ها بازی ندارند. به خدا این افراد زن و فرزند دارند و این نحوه واکنش‌ها واقعا نادرست است.
رضا بنفشه خواه
به خاطر جذابیت کاذبی که کار ما پیدا کرده همه دوست دارند بازیگر شوند و بعضی پول می‌دهند و نقش می‌خرند تا صورت شوند و همین مساله می‌شود دلیلی جهت حضور کمرنگ بازیگران مطرح در عرصه تصویر.
روناک یونسی
این آگهی در یکی از مجلات سینمایی درج شده: «بازیگری تضمینی، جلوی افراد سودجو گرفته شد، از افراد با استعداد و علاقه‌مند به بازیگری در عرصه سینما تضمینی و با ع
فضای حال حاضر سینما فضای درستی نیست. بازیگران جدیدی که وارد سینما شده‌اند به هر کاری دست می‌زنند تا کار کنند. این افراد قطعا انگیزه بازیگری ندارند و به دنبال پرسشها دیگری هستند و من هم جهت این افراد و همچنین جهت سینمایی که به این شکل بازیگر گزینش می‌کند متاسفم. متاسفانه امروز دیگر ملاک انتخاب، توانایی بازیگر نیست؛ بلکه این مهم است که طرف چقدر جهت حضور در فیلم سرمایه‌گذاری می‌کند!
لاله اسکندری
همیشه عده زیادی از طریق پول و پارتی وارد عرصه بازیگری شده‌اند، ولی دوام آنها در این حوزه کوتاه هست. چون در این زمینه توانمند نیستند. اکثر مردم از این رشته یک تصویر رویایی در ذهنشان دارند، ولی هنگامی که از راهی بجز راه مهم که تحصیل و تمرینات تخصصی است به این عرصه ورود پیدا می‌کنند نمی‌توانند مدت زیادی دوام بیاورند. به نظر من باید از کسانی که چنین اشخاصی را می‌پذیرند گله کرد و به تهیه‌کنندگانی خرده گرفت که مسبب چنین رویدادی هستند. اقدام اساسی در این زمینه مبارزه با این لابی‌هاست. در حال حاضر از این اتفاق گریزی نیست و خیلی سال است که شاهد این امر هستیم و نمی‌توان منکر این واقعیت شد.
فرهاد آئیش
چند می‌گیری نقش بدی؟!…
شاید بخشی از فیلم‌های سینمای کشور عزیزمان ایران با پول نقش‌فروشی تولید شوند. یعنی تهیه‌کننده حس می‌کند از روی اجبار باید فیلم بسازد و به همین علت از افراد متفاوت پول می‌گیرد و به آنها نقش می‌فروشد! البته من دوست ندارم این اتفاق را به چشم ببینم، آیا که هر مقوله‌ای باید اول سالم باشد بعد زیبا. البته حس می‌کنم این عنوان در سینمای کشور عزیزمان ایران خیلی زیاد نیست.
بیوک میرزایی
الان جوان‌ها فکر می‌کنند، می‌توانند با پول به همه جا برسند و حتی نقش‌های خوبی در تئاتر، سینما و تلویزیون را بخرند و هنگامی که جلوی دوربین می‌آیند متوجه می‌شوی، هیچی بلد نیستند. چون زحمت نکشیده و اصول بازیگری را نمی‌دانند. نشانه جوانان امروز فقط رسیدن به پله آخر است بدون هیچ زحمت و تلاشی. تا چند سال قبل اگر کسی از من می‌پرسید چطور بازیگر شوم؟ برایش توضیح می‌دادم که باید دوره آموزشی طی کند، دانشگاه برود و… ولی الان می‌گویم اگر پول داری برو نقش بخر! همه چیز به هم ریخته و هیچ چیز سرجایش نیست.
امیر جعفری
ظاهرا سینمای ما نیاز به بازیگر ندارد؛ کافی است تنها چهره‌ات قشنگ باشد یا پول و پارتی داشته باشی؛ چنین ویژگی‌هایی کفایت می‌کند. این بدان معناست که شما استعداد بازیگری هم نداشته باشید، چندان مهم نیست. فرهنگ جامعه به گونه‌ای راجع به بازیگری جاافتاده و ارج و قرب بازیگری به حدی پایین آمده است که بعضی افراد در خیابان به سراغ من می‌آیند و می‌گویند فرزند من سه ماه تابستان بدون کار هست، می‌تواند بیاید بازی کند! با چنین دیدگاهی بازیگری شغل نیست و اگر شغل نباشد، استعداد هم نمی‌خواهد؛ استعداد هم که نخواهد، در باز است و هر‌کسی می‌تواند وارد آن شود. اتفاقا خیلی از کسانی که به واسطه پول و پارتی وارد عرصه تصویر شدند در آن باقی مانده‌اند و خیلی از این افراد حتی الان تز بازیگری می‌دهند و راجع به متدهای متفاوت بازیگری در دنیا صحبت می‌کنند و هیچ مشکلی هم ندارند.
روشنک عجمیان
افراد زیادی به نام بازیگر وارد این عرصه شده‌اند که اصلا معلوم نیست از کجا آمده‌اند و در واقع براساس روابطی که دارند در کارها حضور پیدا می‌کنند و البته به همان زودی هم ناپدید می‌شوند. این روزها خیلی به این عنوان فکر می‌کنم که آیا باید بعضی بازیگران با‌تجربه در منزل بمانند و به جایشان با گریم، سن بازیگر دیگری را ۱۵، ۲۰ سال اوج ببرند تا نقشی را ایفا کند که نه از عهده‌اش برمی‌آید و نه مخاطب او را می‌پذیرد؟ علت این اتفاق مگر غیر از این است که انتخاب‌ها از روی معیار درستی انجام نمی‌شود؟! درچند ساله اخیر همه چیز بر مبنای پول و پارتی پیش می‌رود و رابطه جایگزین ضوابط کاری شده است است.
منبع:جام جم
انتهای پیام/
واژه های کلیدی: سینما | بازیگر | سینمای | بازیگری | سینمایی | بازیگران | بازیگران سینما | بازیگران قدیمی
