خاک ماه جهت انسان بسیار سمی است

عبارات مهم : خورشید

به گزارش ایسنا به نقل از اسپیس، می گویند در فضا هیچ کس نمی تواند عطسه کند. ولی “هریسون اشمیت”، فضانورد آپولو ۱۷، چندین بار این کار را در ماموریت “چلنجر”( Challenger)، هنگامی که که در سال ۱۹۷۲ به ماه رفت، انجام داد.

خاک ماه جهت انسان بسیار سمی است

وی یک روز بعد از پیاده روی روی ماه، به طور تصادفی مقداری از گرد و غبار فراوان ماه را نفس کشید. جهت یک روز کامل، اشمیت از آنچه به عنوان “التهاب مخاط بینی قمری” توصیف می کرد، زحمت می برد و چشمانش اشک آلود بود، گلویش خشک بود و لرزش داشت و مدام عطسه می کرد.

گویا اشمیت به ماه حساسیت نداشته هست، آیا که دانشمندان ناسا اکنون دریافته اند که اجزایی از گرد و غبار فضای ماه، به خاص کوچکترین و سریعترین ذرات آن، خطرات سلامتی جدی را جهت فضانوردان ایجاد می کنند.

تحقیقات تازه نشان می‌دهد گرد و غبار کره ماه که به لباس موجب فضانوردان می‌نشیند، موجب خطرات سلامتی جدی می‌شود.

یک مطالعه انتشار یافته در شماره آوریل مجله GeoHealth به وسیله محققان دانشگاه “استونی بروک” واقع در نیویورک آمریکا به طور دقیق بررسی کرد که میزان گرد و غبار در سطح سلولی تا چه اندازه می تواند خطرناک باشد و نتیجه های آن وجه تاریکی از ماه را نشان داد.

در چندین آزمایش آزمایشگاهی نشان داده شد که مقداری خاک شبیه سازی شده است ماه جهت کشتن تا ۹۰ درصد از سلول های ریه و مغز به اندازه کافی سمی است.

گرد و غبار در ماه واکنش‌ها نسبتا متفاوتی نسبت به گرد و غبار در زمین دارد. جهت مثال، تیز هست. لیکن در ماه باد نمی آید و گرد و غبار هرگز ساییده نمی شوند و به همین علت در صورت استنساق عمیق به وسیله فضانوردان، به آسانی می تواند به سلول های ریه نفوذ کرده و آنها را تخریب کند.

خاک ماه جهت انسان بسیار سمی است

مهم تر اینکه گرد و غبار ماه می تواند شناور بماند. از آنجایی که هیچ اتمسفری جهت حفاظت از ماه در برابر بمباران های ثابت بادهای(طوفان ) خورشیدی و ذرات بارداری که حمل می کنند، وجود ندارد، خاک ماه می تواند از نظر الکترواستاتیکی شبیه لباس هایی با الکتریسیته ساکن باشد.

بادها یا طوفان های خورشیدی(Solar wind) جریانی از ذرات یونی(پلاسما) انرژی داری هستند که از طرف خورشید در تمام جهات به فضا ساطع می شوند.

تحقیقات تازه نشان می‌دهد گرد و غبار کره ماه که به لباس موجب فضانوردان می‌نشیند، موجب خطرات سلامتی جدی می‌شود.

همین طوفان های خورشیدی هستند که در برخورد با سطوح فوقانی جو زمین باعث ایجاد شفق قطبی و حتی گاهی تداخل جریان های برق و سیستم های ارتباطاتی می شوند.

ذرات بنیادی که به زمین برخورد می کنند، هم از خورشید و هم از بیرون از منظومه شمسی سرچشمه می گیرند. ذرات باردار، عمدتا متشکل از پروتون، الکترون و ذرات آلفا(هسته هلیوم)، به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند.

خاک ماه جهت انسان بسیار سمی است

در فاصله زمین از خورشید، سرعت این باد خورشیدی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتر بر ثانیه هست. ذرات با میدان مغناطیسی خورشید برهمکنش می کنند. شدت میدان مغناطیسی خورشید در فاصله زمین، حدود یک هزارم میدان زمین هست. ذراتی که از بیرون منظومه شمسی می آیند، پرتوهای کیهانی نام دارند.

نویسندگان در این مطالعه نوشتند: این بار الکتریکی می تواند به اندازه ای نیرومند باشد که خاک ماه در واقع در بالای سطح آن قرار داشته باشد.

بنابراین جهت خاک ماه به اندازه کافی ساده است که به قسمت های متفاوت لباس فضانوردان بچسبد و آنها این ذرات خطرناک را با خود به داخل فضاپیما ببرند.

این ذرات می توانند با چسبیدن به تجهیزات حساس، باعث تخریب بدن فضانوردان شوند، چنان که بر سر اشمیت آمد.

یک تیم از محققان دانشگاه “استونی بروک”(Stony Brook) در تحقیق تازه خود می درخواست کردند بدانند که یک نفس عمیق و پر کردن ریه از گرد و غبار ماه چقدر می تواند خطرناک باشد.

از آنجایی که رساندن خاک واقعی ماه به زمین بسیار سخت هست، محققان با استفاده از پنج مدل مشابه در زمین جهت شبیه سازی گرد و غبار ماه در نقاط متفاوت آن استفاده کردند. شبیه سازها مشمول بر خاکستر آتشفشانی از آریزونا، گرد و غبار به جا مانده از یک جریان گدازه در کلرادو و یک پودر آزمایشگاهی ساخته شده است به وسیله آزمایشگاه زمین شناسی ایالات متحده جهت استفاده در مطالعات خاک ماه بودند.

این تیم اثرات گرد و غبار ماه را بر اندام انسان، با مخلوط کردن نمونه های خاک به طور مستقیم با سلول های ریه انسان و سلول های مغز موش اندازه گیری کرد.

دانشمندان هر نمونه خاک را به سه درجه متفاوت از دانه بندی تقسیم کردند که خالص ترین آنها فقط چند میکرومتر عرض داشت (کوچکتر از عرض موی انسان) و به آسانی می توانست به ریه انسان نفوذ کند.

هنگامی که تیم ۲۴ ساعت بعد، سلول ها را بررسی کرد، دریافتند که هر نوع از خاک ها باعث فوت سلول های مغزی و سلول های ریه با درصدهای متفاوت شده است هست. ریزترین نمونه، سلول ها را تا ۹۰ درصد از بین برد.

محققان نوشتند که سلول هایی که به طور کامل از بین نرفته اند، نشانه هایی از آسیب به DNA را نشان می دهند که ممکن است موجب سرطان یا بیماری های از بین برنده شبکه عصبی شوند.

محققان می گویند: واضح است که دوری از استنشاق گرد و غبار ماه جهت کاوشگران آینده مهم و حیاتی خواهد بود.

خوشبختانه ناسا این مسئله را جدی گرفته و در حال توسعه چندین روش فیلتر گرد و غبار هست. یکی از استراتژی های امیدوارکننده، پوشاندن سطوح حساس با یک محافظ الکترودینامیک است.

آزمایشات آزمایشگاهی اولیه نشان داده است که این سپرها به خوبی کار می کنند و بعضی از سپرهای نمونه در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین المللی در حال آزمایش هستند. ولی باید دید که آیا این سپرها می توانند روی لباس های فضانوردی تعبیه شوند؟

واژه های کلیدی: خورشید | محققان | خورشید | اخبار علمی و آموزشی