در دوره اوباما وقت را از دست دادیم/ صحبت های تند به نفع ترامپ و اسرائیل است

عبارات مهم : ایران

شش ماه بعد از این صحبت کوبنده او، پرونده هسته ای از شورای حکام به شورای امنیت شرکت ملل متحد احاله شد و قطع نامه های پی در پی، تحریم های منتج از آن، شکل گیری اجماع بین المللی، تحمیل انزوای بین المللی، محدودشدن صادرات نفت، مسدود شدن انتقال پول، سقوط آزاد اوضاع اقتصادی و… خود را نشان داد. از یاد نبرده ایم همان مدیر دولت، قطع نامه هایی را که گلوی کشور را می فشرد و معیشت مردم را دچار مضیقه کرده بود، «ورق پاره» نامید و تا شعار «آن قدر قطع نامه بدهید که قطع نامه دان تان پاره شود» پیش برد.

تا اینکه با تدبیر مقام معظم رهبری در روش «نرمش قهرمانانه» و متعاقب آن روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و اقبال دنیا به این عوض کردن در سپهر سیاسی ایران، جایگزینی سیاست «تعامل با جهان» در عرصه روابط خارجی کشور به جای سیاست ستیزه جویی و نهایتا کلید خوردن مذاکرات هسته ای و آخر خوش آن با توافق کاملا قابل دفاع «برجام» از این عقبه نفس گیر عبور و شرایط به نفع کشورمان عوض کردن کرده و وارد دوره جدیدی در مناسبات با منطقه و دنیا شد. حال سؤال این است؛

در شرایط کنونی که آمریکا با همراهی اسرائیل و عربستان در صدد برباد دادن دستاورد سترگ هسته ای، بازگرداندن شرایط دنیا علیه کشور عزیزمان ایران و وادار کردن کشورمان به پذیرش مذاکره مجدد، الحاقیه بر توافق قبلی و تحمیل محدودیت های زیاد در حوزه هسته ای، موشکی و وادار کردن کشور عزیزمان ایران به عقب نشینی و دست شستن از دستاوردهای منطقه ای هست، چه باید کرد؟ باید با چه زبان و ادبیاتی سخن گفت و چگونه محور حامیان برجام را تقویت و مخالفان آن را خلع سلاح کرد؟ متأسفانه تعارضات جناح های داخل در کشور و استمرار کارها دلواپسان با کارها عملی، به سرعت شرایط «بردن کشور عزیزمان ایران در توافق هسته ای را در وهله اول خنثی و در مرحله بعد با اوج گیری مناقشه عربستان با کشور عزیزمان ایران به خاص در بحران یمن و سپس روی کار آمدن ترامپ در آمریکا و شکل گیری اتحاد سه جانبه و نامیمون «آمریکا، اسرائیل و عربستان» شرایط را به نحوی تصور نکردنی به ضرر کشور عزیزمان ایران عوض کردن داد.

بی تردید کشور عزیزمان ایران وقت های گران قدری را از وقت توافق و اجرای آن و به خاص یک سال و نیم باقی مانده از دوره اوباما بعد از دستیابی به توافق در عنوان هسته ای و همچنین بازسازی و اصلاح روابط با عربستان را از دست داد. به ندای اوباما جهت حل پرسشها روابط «تا حدی که ممکن» هست، پاسخ منفی داد، به بهانه اعدام نابخردانه «شیخ نمر» به دست جریاناتی در عربستان سعودی، سفارت عربستان در کشور عزیزمان ایران به آتش کشیده شد که احتمالا با نشانه ویران کردن آخرین پل های روابط بین دو کشور صورت گرفت.

نبود تدبیر در «نقد کردن پیروزی ها در عراق، سوریه و حتی یمن به دستاورد سیاسی» و اصرار بر ضربه فنی کردن حریفی که در خاک نشسته بود و سوق دادن اروپا به سمت آمریکا با غفلت از «مذاکره» در حوزه هایی که آنها جهت نجات برجام از خیز بلند ترامپ جهت باطل کردن آن، همه از کارها ناصوابی بود که وقت های ذی قیمتی را از بین برد. اکنون در شرایطی که کمتر از یک هفته به اعلام نظر آمریکا باقی مانده و دنیا در التهاب تصمیم یک فرد در دغدغه به سر می برد، ادبیات «معجزه هزاره سوم» با اندک تغییری در الفاظ دولت مردان کنونی و غافل از بازتاب و تأثیرات مخرب آن در بین کشورهای دنیا در حال احیا شدن است.

شعار خروج از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (ان پی تی) را که نظام در سخت ترین شرایط دوره قبل وارد این حیطه نشد، سر دادن برخی شعارهای دیگر بازگشت به همان سیاست احمدی نژاد و البته در شرایط شاید به مراتب سخت تر هست.

هنوز و حتی در صورت خروج آمریکا، برجام خاک ریز قابل اتکایی است که باید از آن جهت پیشبرد اهدافی که در توافق هسته ای داریم، استفاده شود. سر دادن شعار های آن چنانی حتی در قالب ادبیات «توییتر» یا از تریبون صحبت در برابر جمعیت انبوه، غلتیدن در دامی است که اسرائیل، عربستان و ترامپ پهن کرده اند. با زبان لَیّن سخن گفتن توصیه خداوند به موسی و هارون است تا چه رسد به ترامپ و شاهزاده سلمان و نتانیاهو.

سخنرانی‌های تند به نفع ترامپ و اسرائیل است ، در دوره اوباما وقت را از دست دادیم

روزنامه شرق

واژه های کلیدی: ایران | توافق | آمریکا | اوباما | اسرائیل | عربستان | اسرائیل | عربستان | عربستان سعودی