تمام عالم در یک قاب کوچک

عبارات مهم : تصویر

به گزارش خبرآنلاین، در مرکز این تصویر، خورشید جای گرفته و رو به بیرون، به ترتیب شاهد سیارات داخلی و خارجی، کمربند کوییپر، ابر اورت، منظومه سه ستاره ای آلفا قنطورس (نزدیک ترین همسایه خورشید)، بازوی مارپیچی برساووش، کهکشان راه شیری، کهکشان آندرومدا و دیگر کهکشان های همسایه، شبکه کیهانی، تابش ریزموج زمینه کیهانی و درنهایت، پلاسمایی نامرئی خواهیم بود که بعد از مهبانگ (انفجار بزرگ)، عالم را فرا گرفته بود.

تمام عالم در یک قاب کوچک

عالم مشاهده پذیر، کره ای به مرکز زمین (با کمی اغماض، منظومه شمسی) است که نور اجرام درون آن طی ۱۳٫۸ میلیارد سالی که از عمر عالم می گذرد، وقت داشته تا به ما برسد و به ما امکان دهد تا آن ها را ببینیم. به علت انبساط عالم، شعاع عالم مشاهده پذیر امروزه ۴۶٫۵ میلیارد سال نوری (قطر ۹۳ میلیارد سال نوری) است.

این تصویر را موسیقی دان و هنرمندی خوش ذوق به نام «پابلو کارلوس بوداسی» طراحی کرده هست. او با استفاده از نقشه های لگاریتمی عالم که پژوهشگران دانشگاه پرینستون آن را استخراج کرده اند و تصاویری که تلسکوپ های فضایی ناسا از اجرام دور و نزدیک ثبت کرده اند، این نقشه را آماده کرده هست. پژوهشگران دانشگاه پرینستون جهت استخراج نقشه های لگاریتمی عالم از داده های گردآوری شده است در «پروژه اسلون جهت نقشه برداری دیجیتالی از آسمان» یا به اختصار «SDSS» بهره جسته اند.

موسیقی‌دانی خوش‌ذوق، ساختارهای شناخته‌شده عالم را با مقیاس لگاریتمی در تصویری واحد جا داده هست. این نما، عالم مشاهده‌پذیر را نشان می‌دهد که کره‌ای به مرکز زمین

پروژه SDSS بیش از ۱۵ سال است که با استفاده از تلسکوپی ۲٫۵ متری در نیومکزیکو، دقیق ترین نقشه های سه بعدی را از عالم تهیه کرده و هم اکنون طیف بیش از ۳ میلیون جرم نجومی را گردآوری کرده است.

نقشه های لگاریتمی، عالی ترین روش جهت به تصویر کشیدن ساختار عظیمی مانند دنیا مشاهده پذیر هستند؛ لیکن هر واحد روی محور متناظر با زیاد کردن ۱۰ برابری فاصله اجرام هست. البته نقشه های لگاریتمی موجود مانند آنچه پژوهشگران دانشگاه پرینستون در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴) استخراج کردند، جلوه بصری چندانی ندارند. به همین علت بود که بوداسی تصمیم گرفت نقشه ای قشنگ و هیجان انگیز را رسم کند.

واژه های کلیدی: تصویر | تصویری | مشاهده | دانشگاه | اخبار علمی و آموزشی