پزشکان بیمارستان صحرایی سرپل ذهاب نگرانند، دلواپس روحیه مردم و دلواپس شیوع بیماری‌های عفونی مخصوصا جهت زنان.
بیمارستان سرپل ذهاب؛ ۱۰دقیقه اول زلزله، از مرده ها پوشیده شد
عبارات مهم : زلزله
سرمای کرمانشاه، تاریکی شب، بیمارستان سرپل ذهاب. حتی تمام شهر که در سکوت فرو رفته باشد، اینجا از سکوت و سکون، خبری نیست. یکی می رود و دیگری می آید. مردی که فرزند اش را با سر شکسته بغل گرفته و زنی که سرم به دست، از بیمارستان خارج می شود. بیمارستانی که حالا زلزله خرابش کرده و مثل تمام شهر که به جای ساختمان، چادر به چشم می خورد، اینجا هم همینطور هست، شبیه فیلم های سینمایی، اور‍‍‍ژانس و دندانپزشکی و زایشگاه و حتی اتاق عمل، همه سقف و دیوارهایی از چادر دارند. درست مثل شرایط جنگی.
۱۰دقیقه‌اول زلزله، از مرده‌ها پوشیده‌شد , بیمارستان سرپل‌ذهاب
دکترها از نبودن امکانات شکایتی ندارند، کارشان را می کنند، می گویند دارو هست، زیاد هم هست، ولی نگرانی ارزش چیز دیگری هست، آینده؛ آینده نزدیکی که ممکن است خطرناک باشد. دکتر گلاره حسینی، متخصص زنان و وضع حمل است که می گوید باید هرچه سریعتر فکری به حال امکانات بهداشتی روستاها کرد: کانکس های سرویس بهداشتی و حمام، از مهمترین چیزهایی است که حالا باید به آن توجه شود. مردم زلزله زده در چادر زندگی می کنند و از همان روز حمام نرفته اند، سرویس های بهداشتی هم به خیلی مناطق و روستاها نرسیده، جایی هم که باشد با این همه جمعیت، تمیز نمی ماند. این همه آلودگی احتمال بیماری های عفونی را زیاد می کند، مخصوصا جهت زنان و بویژه زنان باردار.
او که سه سال است در کرمانشاه زندگی و طبابت می کند، راجع به اوضاع بیمارستان سرپل ذهاب می گوید: همان مهندسی که اینجا را ساخته و حالا به این روز افتاده، می گوید برگردید داخل ساختمان، امن هست، ولی به این حرف نمی شود اعتماد کرد. فعلا که در چادرها هستیم ولی باید سریعتر ساختمان را تعمیر و تجهیز کنند. هم این که امکانات بیشتری داشته باشیم، هم این که اگر یک زلزله کوچک دیگر بیاید، همین ساختمان نیمه خراب، آوار نشود روی سر بقیه. مثل شب اول که ده دقیقه اول آمدم اینجا و تمام حیاط را مرده ها پوشانده بودند.
پزشکان بیمارستان صحرایی سرپل ذهاب نگرانند، دلواپس روحیه مردم و دلواپس شیوع بیماری‌های عفونی مخصوصا جهت زنان.
دکتر حسینی همان شب اول هم اینجا بوده، همان شبی که می گوید «از این سر تا آن سر، مرده گذاشته بودند»: همینطور با نیسان مرده می آوردند. من همان ده دقیقه اول زیاد از پانزده جسد معاینه کردم. همین حوالی بیمارستان جانشان را از دست داده و آنها را سریعا اینجا رسانده بودند. نمی دانم آمار کشته ها را چطور چهارصد نفر اعلام کردند. این چیزها شاخص های بهداشتی دارد، کاملا مشخص است که خیلی زیاد از این تعداد مرده اند. حرف خود روستایی ها هم همین است.
مرضیه اسکندری هم ماماست، جلوی در زایشگاه ایستاده، از این می گوید که باید تجهیزات اتاق های عمل زیاد شود، منظورش از اتاق عمل، همین تخت و چند وسیله ایست که با چندینه پرده نازک، از بقیه فضا جدا شده. ولی زیاد از این، او هم مثل دکتر حسینی، دلواپس شیوع عفونت در روزهای آینده است: مردم در پارک و خیابان می خوابند، کنار زباله هایی که کنارشان هست، اینها همه خطرناک هست. معلوم نیست این اوضاع چند روز ادامه پیدا می کند، باید فکر اساسی جهت جمع آوری زباله ها کرد. می ترسم چند روز دیگر وبا شیوع پیدا کند.
۱۰دقیقه‌اول زلزله، از مرده‌ها پوشیده‌شد , بیمارستان سرپل‌ذهاب
او از مراجعه چندین نفر به علت بیماری های واژینال هم خبر می دهد: از صبح چند نفر زن و دختر جوان آمده اند و داروهای واژینال گرفته اند. نبودن امکانات بهداشتی، سرویس های بهداشتی تمیز و حمام باعث شده است بعضی به بیماری های عفونی مبتلا شوند. اینها شاید در لحظه اول به چشم نیاید ولی عواقب خطرناکی جهت زنان منطقه دارد. آب و غذا به قدر کافی رسیده، آنها را کمک های مردمی هم تامین می کند، بهتر است مسئولان به فکر بهداشت منطقه باشند و کانکس هایی جهت حمام به روستاها بفرستند.
این بیمارستان صحرایی، دندانپزشکی هم دارد، رادیولو‍ژی هم دارد. متخصص اعصاب و روان هم. جایی که دکتر نرگس خداخانی، صبورانه نشسته و به حرف آنها که دردشان سنگینتر از آن است که با قرص و شربت درمان شود گوش می دهد.
پزشکان بیمارستان صحرایی سرپل ذهاب نگرانند، دلواپس روحیه مردم و دلواپس شیوع بیماری‌های عفونی مخصوصا جهت زنان.
این روانشناس بالینی که به میل خود از طرف هلال احمر به مناطق زلزله زده آمده، راجع به وحشت مردم می گوید: شدت زلزله و تبعاتش آنقدر زیاد بوده که حتی بعد از گذشت چند روز از این اتفاق، مردم هنوز از تکرار آن واهمه دارند. این هم طبیعی هست، عجیب نیست. بلاتکلیفی اذیتشان می کند. کاری که باید کرد این است که اجازه بدهیم حرف بزنند و به حرف هایشان گوش کنیم. باید این وقت را داشته باشند که وحشت ، خشم یا غصه ارزش را بیرون بریزند، باید تخلیه هیجانی شوند که این احساس حالا که تازه است از بین برود و در بقیه عمرشان با آنها نماند.
۱۰دقیقه‌اول زلزله، از مرده‌ها پوشیده‌شد , بیمارستان سرپل‌ذهاب
دکتر خداخانی، دفتری که مشخصات مراجعه کننده ها نوشته شده است را ورق می زند و در بین تعداد زیادی «استرس»، از خودکشی هم خبر می دهد: دختر جوانی که تحمل این شرایط برایش سخت بوده، دارو خورده و به اینجا ارجاعش داده اند. اوضاع زندگی مردم طوری است که اگر به روحیه ارزش توجه نشود، ممکن است در آینده تعداد بیشتری خودکشی هم داشته باشیم. زندگی چندنفره بدون هیچ امکاناتی در یک چادر، بدون این که آینده روشنی پیش رویشان باشد، ممکن است استرس و فشارهای عصبی را زیاد کند و آنها در یک لحظه تصمیم به چنین کاری بگیرند. جهت همین هم ما اینجا آمده ایم ولی فکر می کنم نباید خدمات روانشناسی فقط در بیمارستان باشد، باید دِه به دِه برویم و با مردم حرف بزنیم. آنها در مرحله شوک هستند و باید فضایی جهت مواجهه با شرایط و فرایند سوگواری برایشان فراهم شود که در این مرحله نمانند. اگر مشکلات معنوی در این مرحله درمان نشود، تبدیل به اختلالات بعد از سانحه و اضطراب های مزمن می شوند که عبور از آن سخت است.
خبرآنلاین
واژه های کلیدی: زلزله | زندگی | بیماری | بهداشتی | ساختمان | بیمارستان | بیمارستان | سرویس بهداشتی و حمام
