الشرق: قطب نمای عربستان، پایتخت کشور عزیزمان ایران را نشان می دهد؟

عبارات مهم : ایران

به گزارش انتخاب،به این ترتیب زنجیره شگفتی ها کامل و نوعی ابراز دوستی و علاقه فزاینده به شخصیت های عراقی، در کنار سرعت قابل ملاحظه گشایش به سوی این کشور زخم خورده دیده می شود. این ماجرا نشان می دهد اتفاقاتی در پشت پرده جریان دارد و جهت اعلام آن مقدمه چینی می شود. از نظر من این گام ها را نمی توان تفسیر کرد مگر این که چند نقطه را به یکدیگر متصل کنیم.

قطب نمای عربستان، پایتخت کشور عزیزمان ایران را نشان می‌دهد؟ / الشرق

نخستین عاملی که موجب شگفتی و پرسش راجع به کارها غیرمنتظره شخصیت های عراقی می شود، درز کردن ایمیل های سفیر ابوظبی در واشنگتن است که به شکل تدریجی و بخش به بخش منتشر شد تا نشان دهد گام هایی که چهار کشور بحران زده عربی به خاص عربستان و امارات بر می دارند نشان دهنده سرخوردگی و بحران شدیدی است که گرفتار آن شده است اند.

روشن است که رویکردی سریع به سمت عراق شروع شده است است که اطلاعات درز کرده اخیر از ایمیل های العتیبه آن را تأیید می کند. بخشی از این ایمیل ها راجع به ولی عهد عربستان سعودی و تماس او با شخصیت های سیاسی آمریکایی به منظور بررسی راه حل هایی با نشانه خارج شدن از پرتگاه یمن به هر شکلی هست. این ایمیل ها نشان می دهد عربستان سعودی مشکلی با راه حل های دیپلماتیک، و در صورت لزوم همکاری و تفاهم با کشور عزیزمان ایران ندارد حتی اگر این تفاهم زیر نظر آمریکایی ها به دست آید!

الشرق چاپ قطر نوشت: بدون مقدمه باید گفت شخصیت های سیاسی شیعه عراقی در اقدامی غیرمنتظره یکی‌ بعد از دیگری راهی عربستان سعودی می‌شوند که عجیب بودن این اقدام کمتر

اما به نظر می رسد آمریکا در این زمینه عجله ای ندارد برعکس بن سلمان که به عجول بودن در بسیاری از پرسشها معروف هست. بن سلمان از آمریکایی ها می خواهد هرچه سریع تر مسئله جنگ در یمن را حل کنند که موجب تحلیل رفتن بودجه عربستان شده است و پیامدهای منفی آن، بسیاری از افتخاراتی را که ولی عهد عربستان سعودی به دنبال آن بود خدشه دار کرده هست. بن سلمان می خواست از این جنگ پیروز خارج شود تا به عنوان قهرمانی ملی مورد استقبال و ستایش در سطح داخلی و منطقه ای قرار گیرد و ساده تر بر تخت پادشاهی بنشیند، ولی جنگ یمن آسیب زیادی به وجهه او در داخل و خارج از عربستان وارد کرد.

وقت کشی یا این دست و آن دست کردن آمریکایی ها در برآورده کردن خواسته ولیعهد عربستان سعودی، نوعی گوشمالی دادن طرفی که تصمیم به شروع جنگ گرفته است به نظر می رسد و تا حدی با خط مشی آمریکا در تعامل با پرسشها منطقه از جمله جنگ یمن تفاوت دارد. علاوه بر این، آمریکایی ها راجع به نحوه نجات دادن کشوری در حد و اندازه عربستان سعودی از باتلاق یمن، سرگردان هستند به این صورت که نجات دادن عربستان به شکلی آبرومندانه نیازمند وقت و آماده کردن مناسب افکار عمومی چه در کشورهای عربی چه در سطح جهانی است.

پایان دادن ناگهانی جنگ در یمن بدون مقدمات و توجیهات منطقی از سوی عربستان سعودی، این کشور و متحدانش را شکست خورده نشان خواهد داد و موجب ارتقاء شأن و جایگاه حوثی ها خواهد شد که به زیان عربستان سعودی به عنوان کشوری با ارتش بزرگ و امکانات عظیم است که حمله به یمن را شروع کرد. از این رو آمریکایی ها معتقدند خارج شدن عربستان از جنگ و نجات آن از پرسشها آن با سرعتی که محمد بن سلمان می خواهد، این کشور را شکست خورده جلوه خواهد داد و این مسئله بدون شک بر وجهه عربستان به عنوان کشوری بزرگ تأثیر خواهد گذاشت که مدت هاست به عنوان کشوری مهم و قدرتی تأثیرگذار در حفظ امنیت و ثبات منطقه ای تلقی می شود. آمریکا نمی خواهد قدرتمندترین متحدش در منطقه چنین آخر ناخوشایندی داشته باشد و شاید به همین علت آمریکایی ها در حمایت از خواسته بن سلمان این دست و آن دست می کنند.

قطب نمای عربستان، پایتخت کشور عزیزمان ایران را نشان می‌دهد؟ / الشرق

اما محمد بن سلمان به عجول و بی پروا بودن و حرکت ناآگاهانه و بررسی نشده معروف هست، گویا او به نوعی بیماری مبتلا است که در روانپزشکی به آن «اختلال کنترل رفتار» (IDC (Impulse disorder control می گویند. کسی که به این اختلال مبتلا است به عواقب واکنش‌ها و کارهایش فکر نمی کند و به این ترتیب به خودش و دیگران آسیب می رساند… از آنجا که بن سلمان به این اختلال دچار است نتوانست در برابر درنگ آمریکا در مسئله آخر دادن به جنگ در یمن صبر کند به همین علت ناگهان تصمیم گرفت به شیعیان عراق روی آورد با این تصور که زیر پای کشور عزیزمان ایران را در آنچه به شیعیان عراق مربوط می شود خالی کند. ولی اندکی بعد مشخص شد چنین کاری شدنی نیست.

ساده لوحانه بودن ایده خالی کردن زیرپای کشور عزیزمان ایران به سرعت آشکار شد و به همین علت ایده دیگری با عنوان حرکت به سوی کشور عزیزمان ایران و اقدام مشابه امارات و سپس بحرین و مصر ترویج داده شد تا نوعی فشار بر پایتخت کشور عزیزمان ایران جهت شدت یافتن محاصره قطر ایجاد شود. به این ترتیب پایگاه های ارتباط اجتماعی از این تفکر و سخن مغایر با واقعیت و شرایط، پر شد.

الشرق چاپ قطر نوشت: بدون مقدمه باید گفت شخصیت های سیاسی شیعه عراقی در اقدامی غیرمنتظره یکی‌ بعد از دیگری راهی عربستان سعودی می‌شوند که عجیب بودن این اقدام کمتر

تفسیری که به واقعیت های کنونی راجع به روی آوردن عربستان به سمت کشور عزیزمان ایران نزدیک تر است و بعد از متصل کردن همه نقاط قبلی به یکدیگر به دست می آید این است که عربستان به دنبال استفاده از عراق به عنوان میانجی بین خود و کشور عزیزمان ایران به منظور آرام کردن اوضاع و دستیابی به تفاهم و آسوده خاطر شدن به منظور پرداختن به پرسشها بحرانی بین ریاض و پایتخت کشور عزیزمان ایران در برابر استفاده کشور عزیزمان ایران از نفوذ و تأثیر خود بر بعضی طیف های جامعه یمن به منظور آخر دادن به جنگ هست. آیا که کلید متوقف کردن این جنگ و خارج کردن عربستان از باتلاق یمن در دست پایتخت کشور عزیزمان ایران است نه دیگران هرچند کنترل همه چیز هم در اختیار کشور عزیزمان ایران نیست.

به این صورت که کشور عزیزمان ایران می تواند بر حوثی ها و اطرافیان آنها تأثیر بگذارد ولی نمی تواند به همین میزان بر علی عبدالله صالح و اطرافیانش تأثیر بگذارد. علی عبدالله صالح همچنان مهره مهمی در صحنه یمن است که هنوز ارزش خود را از دست نداده است… صالح به دنبال اعلام توقف جنگ از سوی عربستان با دریافت غرامتی سخاوتمندانه است و بدون شک عربستان هم مدت هاست به همین مسئله فکر می کند. ولی مسئله در کارگردانی مناسب جهت اعلام توقف جنگ و تفاهم با صالح است که کشور عزیزمان ایران در اینجا نفوذ زیادی ندارد. در اینجاست که نقش ابوظبی و توانایی آن جهت آخر دادن به معضل نمایان می شود ولی ابوظبی طبعاً چنین کاری را جهت رضای خدا انجام نمی دهد بلکه به دنبال منافعی راهبری است که بدون شک تفاهم ایجاد شده است بین ریاض و ابوظبی بر سر تقسیم یمن در همین چارچوب قرار می گیرد.

قطب نمای عربستان، پایتخت کشور عزیزمان ایران را نشان می‌دهد؟ / الشرق

خلاصه این که، عربستان از زمانی که روی ایجاد تغییرات در مصر شرط بندی کرد و کمک هایی سخاوتمندانه در اختیار کودتاچیان قرار داد که همچنان هم ادامه دارد، از یک بحران وارد بحران دیگری می شود که به احتمال بحران با همسایه اش قطر، آخرین نخواهد بود. بحران با قطر، بحرانی رسوا کننده بود که نادرست بودن و کودکانه بودن تصمیم گیری ها و عمق شرط بندی روی رویکردهای ابوظبی را نمایان کرد که نتیجه ای جز زیان جهت عربستان نداشت.

ایران خواستار آخر جنگ در یمن نیست و ادامه آن را به نفع طرح راهبردی خود می داند و صرفاً زمانی این جنگ را متوقف خواهد کرد که عربستان که همه قدرت های سنی اطراف خود را از دست داده است دچار فرسایش شود. این قدرت ها مثل عراق و مصر اگر حال و روز مناسبی داشتند و با یکدیگر به عنوان جبهه سنی در برابر جبهه شیعه کشور عزیزمان ایران متحد می شدند، می توانستند امروز به داد عربستان برسند. ولی اکنون عربستان نه تنها عراق و مصر را از دست داده است بلکه با احتمال از دست دادن ترکیه نیز مواجه است مگر این که به سرعت طرحی بیندیشد و روابط راهبردی خود را با این کشور تقویت کند که البته چنین اقدامی به خاص بعد از بحران محاصره کردن قطر، سخت به نظر می رسد.

عربستان در تابستانی داغ، روی صفحه ای داغ واقع شده است است و چالش های این کشور در حال زیاد کردن است نه کاهش. آیا این کشور از عهده چالش ها بر خواهد آمد و به سمت آرام کردن اوضاع اطراف خود و نگاهی عمیق تر به اوضاع خود و دیدگاهی راهبردی بدون نفوذ و تأثیر ابوظبی پیش خواهد رفت؟ امیدوارم این گونه باشد پیش از آن که دیر شود.

واژه های کلیدی: ایران | ابوظبی | عربستان | آمریکایی | عربستان، | عربستان سعودی | اخبار سیاست خارجی