ارسال ماهواره مکعبی جهت شناسایی جو سیاره زهره

عبارات مهم : سیاره

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، زمانی که از فضا به سیاره زهره نگریسته می شود، یک کره بزرگ و مات دیده می شود که این به خاطر جو متراکم این سیاره است که عمدتا از دی اکسید کربن و نیتروژن تشکیل شده است است.

ارسال ماهواره مکعبی جهت شناسایی جو سیاره زهره

تا قرن بیستم مشاهده سطح سیاره زهره با استفاده از ابزارهای معمول امکان پذیر نبود و با پیشرفت و توسعه ابزارهای طیف سنجی و شناسایی اشعه ماوراء بنفش امکان مشاهده سطح آن تا حدودی فراهم شد.

در اوایل دهه ۱۹۶۰ محققان راداری را به سوی زهره نشانه روی کردند که سیگنال های آن از ابرهای این سیاره عبور کرده و بعد از برخورد با سطح جامد سیاره، منعکس شد. جهت نخستین بار دانشمندان اطلاعات جالبی را راجع به سطح ناهید به دست آوردند که نشان می داد ناهید دارای حرکت چرخشی در جهت معکوس هست. چرخش آن از شرق به غرب است و آفتاب از مغرب طلوع و در مشرق غروب می کند.

“سازمان فضایی آمریکا”(ناسا) تصمیم گرفته است تا یک ماهواره مکعبی را جهت آشنایی زیاد جو سیاره زهره به سمت این سیاره بفرستد.

نکته قابل توجه راجع به زهره این است که هنگامی که با طول موج های ماوراءبنفش رصد می شود، به صورت راه راه تاریک و روشن دیده می شود که دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که به علت وجود بعضی مواد در ابرهای این سیاره، بعضی طول موج ها جذب می شوند و باعث بوجود آمدن این منظره می شوند.

ناسا جهت رمزگشایی از این پدیده تصمیم گرفته از یک ماهواره مکعبی کوچک استفاده کند که با گردش در جو این سیاره و استفاده از تجهیزات مختص پرتوهای ماوراء بنفش و یک آینه جذب نور که از نانولوله های کربنی ساخته شده، اطلاعات کامل تری از دومین سیاره نزدیک به خورشید بدست آورد.

این ماموریت به تازگی بودجه های مورد نیاز خود را از “مرکز مطالعات فضایی با استفاده از ماهواره های کوچک” که در مرکز “گودارد”(Goddard) ناسا واقع شده، دریافت کرده و با عنوان “آزمایش های ماهواره مکعبی پرتو یو-وی” آشنا خواهد شد.

ارسال ماهواره مکعبی جهت شناسایی جو سیاره زهره

در ماه مارس امسال میلادی طرح این ماموریت از بین ۱۰ طرح دیگر برگزیده شد که همگی آنها بر پایه استفاده از ماهواره های مکعبی کوچک، برنامه ریزی شده است اند.

“والریا کوتینی”( Valeria Cottini) استاد و محقق دانشگاه مریلند آمریکا مسئولیت این پروژه را بر عهده دارد.

“سازمان فضایی آمریکا”(ناسا) تصمیم گرفته است تا یک ماهواره مکعبی را جهت آشنایی زیاد جو سیاره زهره به سمت این سیاره بفرستد.

سیاره زهره یکی از اهداف جالب جهت دانشمندان محسوب می شود و یک جو اسرارآمیز و خاص دارد که با وجود تلاش ناسا و دیگر شرکت های فضایی در دنیا بسیاری از شاخصه های آن ناشناخته باقی مانده است.

ارسال ماهواره مکعبی جهت شناسایی جو سیاره زهره

زهره نزدیک ترین سیاره به زمین است و بعد از ماه، درخشان ترین جرم آسمانی طبیعی است که به هنگام شب در آسمان زمین دیده می شود.

زهره، بدون قمر است و در مدار تقریباً دایره واری به دور خورشید می گردد. زهره از بسیاری دیدگاهها ازجمله اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین شباهت دارد و به خاطر همین نزدیکی ها آن را سیاره «خواهر زمین» نیز خوانده اند.

این سیاره دارای هواکره هست. جو ضخیم و غلیظ آن موجب می شود که دیدن سطح آن از طریق رصد، سخت باشد. زیاد هواکره آن را کربن دی اکسید تشکیل داده و در ابرهای فوقانی آن قطرات ریز سولفوریک اسید وجود دارد. وجود کربن دی اکسید در جو این سیاره که گرما را در سیاره نگه می دارد دمای آن را به مقدار بسیار چشم گیری(۴۸۰ درجه سانتیگراد نزدیک سطح سیاره) زیاد کردن داده است.

این سیاره یکی از سیاره های سنگی و فشرده و دارای آتشفشان های فعال، زمین لرزه و رشته کوه هست. وقت مورد نیاز جهت یک بار گردش این سیاره به دور خورشید ۲۲۵ روز زمینی است.

زهره در سنجش با زیاد سیاره ها در سامانه خورشیدی از جمله زمین، کروی تر است و به علت چرخش بسیار آهسته دور محوری آن، پدیده تورفتگی یا مسطح شدن قطب ها و برآمدگی یا تورم نواحی استوایی در آن، کمتر از دیگر سیارات رخ می دهد. طول یک شبانه روز زهره از یک سال این سیاره کمی بلندتر است یعنی بعد از گردش کامل به دور خورشید هنوز چرخش آن به دور خودش کامل نشده است.

مشاهدات نشان می دهد حدود نیمی از انرژی دریافت شده است از خورشید در طول موج ماوراء بنفش به وسیله لایه بالایی جو این سیاره که احتمالا پوشیده از سولفوریک اسید است به صورت کامل جذب می شود.

طول موج های دیگر در سطح این سیاره پخش شده است و یا دوباره به فضا بازگرانده می شوند که باعث زردرنگ دیده شدن زهره می شود.

کوتینی در کنفرانس خبری اعلام این ماموریت گفت: از آنجا که بیشترین میزان جذب انرژی در زهره در طول موج ماوراء بنفش رخ می دهد، تعیین ماهیت مواد موجود در جو، تعیین نقاط تمرکز آنها و اوضاع پراکندگی آنها اهمیت خاص ای دارد.

ماهواره های مکعبی که با نام ماهواره های مینیاتوری نیز از آنها یاد می شود می توانند با هزینه بسیار کمتر از ماهواره های معمول به انجام ماموریت بپردازند و چالش های کمتری نیز داشته باشند.

برای مثال ماهواره مورد استفاده در این پروژه از آینه ای متشکل از نانولوله های کربنی استفاده می کند که بخشی از یک تلسکوپ کوچک است.

این آینه با ریختن مخلوطی از نانولوله های اپوکسی و کربن در یک قالب ساخته شده است و سطح آن با دی اکسید آلومینیوم و سیلیکون پوشش داده شده است است.

پایدار بودن ساختار این آینه با وجود سبک وزن بودن در کنار ساده بودن تولید آن باعث شده است که بسیار مورد توجه محققان قرار بگیرد.

قرار است این ماموریت تا چند سال اینده عملیاتی شود. تخمین زده می شود این ماهواره یک سال و نیم در راه رسیدن به زهره باشد و به مدت شش ماه سرویس دهد.

واژه های کلیدی: سیاره | خورشید | خورشید | استفاده | ماهواره | دی اکسید کربن | اخبار علمی و آموزشی

ارسال ماهواره مکعبی جهت شناسایی جو سیاره زهره