مراسم های دفاع روسای جمهور از کابینه هر لحظه با حاشیه هایی همراه بوده هست؛ حاشیه هایی که اغلب بعد از آن جلسه فراموش، یا اگر حامل مشکلی باشد برطرف خواهد شد، ولی
پشت پرده عدم معرفی وزیر زن!
عبارات مهم : سیاسی
مراسم های دفاع روسای جمهور از کابینه هر لحظه با حاشیه هایی همراه بوده هست؛ حاشیه هایی که اغلب بعد از آن جلسه فراموش، یا اگر حامل مشکلی باشد برطرف خواهد شد، ولی بعضی اوقات بعضی بیانات روسای جمهور هستند که اذهان را جهت مدت طولانی درگیر خود می کنند، به گونه ای که گمانه زنی در مسیر تحلیل بخشی از صحبت یک مدیر جمهور امری عادی و حتی یک «حق» تصور می شود؛ مانند سه شنبه که دکتر حسن روحانی در مراسم معرفی کابینه خود به مجلس چنین اظهار داشت: «خیلی دلم می خواست حداقل سه وزیر زن داشته باشیم و گزینه های آن نیز گزینش شده است بودند، ولی نشد.»
پشت‌پرده عدم معرفی وزیر زن!
وقتی این بیانات روحانی در کنار بخش دیگری از صحبت او مبنی بر اینکه «در معرفی کابینه دوازدهم تحت تاثیر و فشار از سوی هیچ حزب و جریانی نبوده ام» قرار داده می شود، تناقض عیانی شکل می گیرد که باید به تحلیل آن پرداخت، آیا که روحانی شخصیتی با هوش بالاست و این دو اظهارنظر که هر یک ناقض دیگری هست، نمی تواند بدون برنامه و ناگهانی از سوی مدیر جمهور مطرح شده است باشد.
وعده نامحقق!
مراسم های دفاع روسای جمهور از کابینه هر لحظه با حاشیه هایی همراه بوده هست؛ حاشیه هایی که اغلب بعد از آن جلسه فراموش، یا اگر حامل مشکلی باشد برطرف خواهد شد، ولی
آخرین روزهای فروردین ۹۶ بود که شهیندخت مولاوردی، معاون سابق مدیر جمهور در امور زنان به ایسنا گفت: «روحانی حق داشت در اوایل تشکیل کابینه از وزیر زن استفاده نکند. به اعتقاد او در اوضاع بحرانی ماه های نخست عالی ترین تصمیم این بود که از افراد باتجربه استفاده شود تا دوران گذار از بحران طی شود، ولی در برابر این حرف اعتقاد است در دولت بعدی شرایط جهت استفاده از وزرای زن به طور کامل فراهم است.» این بیانات مولاوردی چراغ امیدی در دل زنان لایق روشن کرد، چنان که تصور کردند اگر احمدی نژاد توانست جهت وزیر زن از مجلس رأی اعتماد بگیرد، بعد روحانی هم مشکلی جهت این کار نخواهد داشت که البته چند ماه بعد، یعنی در مرداد ۹۶ مشخص شد که این تصور اشتباه است و هیچ زنی به عنوان وزیر در لیست کابینه حضور ندارد. در تیرماه، یعنی ۴ ماه بعد، مولاوردی دوباره در مورد حضور زنان در کابینه سخن گفت، ولی این بار لحن او متفاوت بود.
او گفت: «با توجه به تابویی که در دولت قبل در این زمینه شکسته شد و حضور یک زن را جهت نخستین بار بعد از انقلاب در کابینه داشتیم، انتظار این بود که درچارچوب برنامه های انتخاباتی مدیر جمهور و راهبردهای حوزه زنان و خانواده که بارها به حقوق و حضور برابر زنان اشاره شده است بود، این اتفاق بیفتد. بعد هم که نظرات مدیر جمهور که مرتب تکرار شد در مناسبت های متفاوت و نظر بسیاری مثبتی را که بر استفاده از شایستگی ها و توانمندی های زنان در مدیریت ها تاکید داشتند و اینکه حتی در شرایط برابر ترجیح با زنان هست، از مدیر جمهور شنیده ایم و تاکیدی که بر استفاده از زنان به اعضای کابینه دارند و از ما درخواست کردند جهت حضور پررنگ زنان در بدنه اجرایی دولت پیگیر باشیم، ولی عملا این اتفاق هنوز نیفتاده است که وزیر زن داشته باشیم.» البته روحانی از حضور زنان در معاونت ها استفاده کرد، یعنی معصومه ابتکار جانشین مولاوردی در معاونت زنان، لیلا جنیدی جانشین الهام امین زاده در معاونت حقوقی و شهیندخت مولاوردی به عنوان دستیار روحانی در امور حقوق شهروندی معرفی شدند، ولی این احکام نتوانست باعث رضایت زنان شود و آنها به انتقادات خود ادامه می دهند، چنان که فائزه هاشمی، از فعالان سیاسی زنان، گفته بود: «چرا زن نباید وزیر شود؟ روحانی چه پاسخی جهت بانوان دارد؟ احمدی نژاد وزیر زن داشت و جهت انتصاب وزیر زن باید هزینه بدهیم. زنان به روحانی رأی دادند و آن قدر ارزش دارند که به خواسته های خود برسند.»
داستان های ضمنی
مخاطب بیانات فائزه هاشمی مبهم است و اشاره نمی کند که منظور او چه جریاناتی هستند. عنوان زمانی جالب و البته مبهم تر می شود که استاندار پایتخت کشور عزیزمان ایران هم به این عنوان اشاره می کند. سیدحسن هاشمی می گوید: «شاید می شد خانمی هم به عنوان وزیر معرفی شود، ولی هنوز به لحاظ بعضی پرسشها در کشور نسبت به گزینش زنان در وزارتخانه ها نگاه سختگیرانه ای وجود دارد. بنابراین به مصلحت نیست دنبال چالش برویم، ولی در موقعیت هایی که امکانش فراهم هست، باید از زنان استفاده کرد.»
پشت‌پرده عدم معرفی وزیر زن!
استاندار پایتخت کشور عزیزمان ایران یک گره را می گشاید؛ اینکه مخالفان حضور زنان در وزارتخانه ها از دسته دلواپسان هستند. پیداست که روحانی با گذر از دور اول ریاست جمهوری و رسیدن به آرامش در فضای سیاسی علاقه مند نیست که به هیچ وجه آرامش سیاسی از بین برود و فضا پرتنش شود. البته روحانی نشان داده که به آسانی اسیر فضای فشار دلواپسان نمی شود، ولی مصلحت هایی را در نظر دارد که بعضی بی اطلاع از این عنوان معتقدند نیازی به تنظیم برنامه بر اساس آن مصلحت ها نیست. در مروری راحت بر تصویر العمل ها به عدم انتصاب وزیر زن از سوی روحانی می توان درک کرد که فشار از سوی چه جریاناتی به روحانی وارد شده است است.
جهان نیوز، رسانه منتسب به علیرضا زاکانی، نماینده سابق مجلس است که مردم جهت حضور در مجلس دهم به او رأی ندادند. طبیعی است که اندیشه های او قرابتی با اصلاحات و اعتدال ندارد و سایت خبری دنیا نیوز از ناکامی های این دو جریان خرسند می شود؛ مانند ۱۸ مرداد که این سایت نوشت: «اصلاح طلبان در عمل به وعده حضور زنان در کابینه روحانی با شکست مواجه شدند؛ شکستی که یک افتضاح تاریخی جهت آنان به بار آورده است.» البته متن منتشرشده در دنیا نیوز بازنشر مطلبی بود که در سایت مشرق آمده بود که البته آن هم سایتی به شدت دلواپس است! شاید در آینده ای نزدیک روحانی به مباحث دیگری اشاره کند که راه او را جهت معرفی ۳ وزیر زن بسته است.
مراسم های دفاع روسای جمهور از کابینه هر لحظه با حاشیه هایی همراه بوده هست؛ حاشیه هایی که اغلب بعد از آن جلسه فراموش، یا اگر حامل مشکلی باشد برطرف خواهد شد، ولی
اخبار سیاسی – آرمان/مطهره شفیعی
واژه های کلیدی: سیاسی | معرفی | استفاده | حسن روحانی | اعضای کابینه | ریاست جمهوری | اخبار سیاسی و اجتماعی
