۳۰ مرداد هاله خورشید به چه شکل خواهد شد؟

عبارات مهم : ستاره

به گزارش ایسنا و به نقل از سیکر، تا خورشیدگرفتگی کاملی که قرار است ۲۱ اوت رخ دهد، تنها چند روز باقی مانده هست. اخترشناسان اعلام کردند که جو خارجی خورشید هنگامی که پشت ماه قرار گرفته، به چه شکل خواهد بود.

۳۰ مرداد هاله خورشید به چه شکل خواهد شد؟

خورشید یکی از ستارگان کهکشان راه شیری و تنها ستاره سامانه خورشیدی است که در مرکز آن جای دارد. می توان گفت خورشید یک کُره کامل است که از پلاسمای داغ ساخته شده است است و در میانه آن میدان مغناطیسی برقرار هست. این ستاره که قطری نزدیک به یک میلیون و ۳۹۲ هزار کیلومتر دارد، سرچشمه مهم نور، انرژی، گرما و زندگی بر روی زمین هست. قطر خورشید نزدیک به ۱۰۹ برابر قطر زمین و جرم آن ۳۳۰ هزار برابر جرم زمین هست. به این ترتیب ۹۹٫۸۶ درصد جرم کل سامانه خورشیدی متعلق خورشید است.

انفجار نهایی یک ستاره سنگین را “ابرنواختر” می نامند ولی خورشید ما هیچ گاه انفجاری این چنین را تجربه نخواهد کرد آیا که کمترین جرم مورد نیاز جهت رخداد یک “ابرنواختر”، هشت برابر جرم خورشید ما هست. از نظر شیمیایی سه چهارم جرم خورشید را هیدروژن و باقی مانده آن را زیاد هلیم می سازد. بعد از هیدروژن و هلیم، عنصرهای سنگین از سازندگان دیگر خورشید اند که عبارتند از: اکسیژن، کربن، نئون، آهن و… . این عنصرها، سازندهٔ ۱٫۶۹ درصد از جرم خورشید هستند که خود این مقدار ۵۶۲۵ برابر جرم زمین است.

انتظار می‌رود با توجه به کامل بودن خورشیدگرفتگی بیست و یکم اوت، “شفق‌های قطبی خورشید” و “شراره‌های خورشیدی” قابل رویت باشند.

خورشیدگرفتگی ۲۱ اوت در سراسر قاره آمریکا قابل مشاهده است و از “اورگان” تا “کارولینای شمالی” در امتداد و عرض ۱۱۳ کیلومتری به صورت کامل قابل رویت خواهد بود. رویت کنندگان در این مسیر قادر به تماشای کامل کسوف خواهند بود؛ زمانیکه ماه به طور کامل جلوی خورشید قرار می گیرد و سایه ای بزرگ روی زمین می اندازد.

کسانی که خارج از این مسیر ۱۱۳ کیلومتری قرار دارند تنها شاهد یک خورشیدگرفتگی جزئی خواهند بود.

در طول این کسوف کامل، رصدکنندگان این شانس را دارند که جو خارجی درخشان خورشید که به “CORONA” (هاله) معروف است و به علت وجود میدان مغناطیسی فعال در خورشید پدید آمده را ببینند. فواره ها و جریان های در حال وقوع در خورشید، در هاله خورشید نمایان می شوند، آیا که ماه بسیاری از نورهایی که از سطح خورشید ساطع می شود، می بلعد.

۳۰ مرداد هاله خورشید به چه شکل خواهد شد؟

خورشید ستاره ای فعال از نظر مغناطیسی هست. یک میدان مغناطیسی توانایی دارد که جهتش سال به سال اندکی عوض کردن می کند تا اینکه هر یازده سال وارونه می شود. میدان مغناطیسی خورشید دارای اثرهای بسیاری است که به مجموعه آنها فعالیت خورشیدی گفته می شود. از جمله آنها، لکه های خورشیدی بر سطح آن، “شراره های خورشیدی” و تحولات در بادهای خورشیدی است که باعث جابجایی ماده درون سامانه خورشید هست. فعالیت های خورشید بر زمین هم اثر می گذارد. جهت نمونه می توان به “شفق قطبی زمین” که در ناحیه های نزدیک به قطب دیده می شود و یا دیدن شکست یا خرابی در موج های رادیویی و توان الکتریکی اشاره کرد. گمان آن می رود که میدان مغناطیسی خورشید نقش مهمی در ساخت و کامل شدن سامانه خورشیدی داشته باشد. همچنین این فعالیت های خورشیدی، ساختار بخش بیرونی هوای کره زمین را هم عوض کردن می دهند.

“کرونا ” بیش از یک هاله درخشان نور است و به نحوه باورنکردنی داغ هست. به طوری که می تواند به دمای ۳٫۴۹ میلیون درجه سلسیوس برسد و ساختار پیچیده ای دارد که به وسیله خطوط میدان مغناطیسی خورشید ایجاد شده است است.

انتظار می‌رود با توجه به کامل بودن خورشیدگرفتگی بیست و یکم اوت، “شفق‌های قطبی خورشید” و “شراره‌های خورشیدی” قابل رویت باشند.

اخترشناسان در تاریخ ۲۵ ژوئیه با استفاده از اندازه گیری های رصدخانه ملی آمریکا (NSO/NISP) توانستند شکل میدان مغناطیسی هاله ای را که نشان دهنده یک جهت چرخش خورشید یا ۲۷٫۲۷۵۳ روز زمینی است را قبل از کسوف کامل ۲۱ اوت مدل سازی کنند.

“گوردون پتری” اخترشناس “NSO” در بیانیه ای اعلام کرد: از آنجایی که ما دقیقا یک چرخش خورشیدی از کسوف عقب هستیم، می توانیم مشاهدات امروز خود را جهت آینده نگری ساختار “کرونا” در بیست و یکم اوت به کار بگیریم. “کرونا” از الان تا لحظه وقوع کسوف زیاد عوض کردن نخواهد کرد، مگر آنکه خوش شانس باشیم و یک منطقه بزرگ فعال در خورشید به وجود بیاید.

۳۰ مرداد هاله خورشید به چه شکل خواهد شد؟

وی افزود: ما انتظار داریم ساختارهای ضعیف و مستقیمی را که از قطب های جنوبی و شمالی خورشید بیرون می آیند، ببینیم. اینها همان “شفق های قطبی” هستند. همچنین قادریم حباب های مواد درخشان تر که به استوا نزدیک هستند را ببینیم. اینها نیز در واقع همان “شراره های خورشیدی” هستند.

خورشیدگرفتگی یا کسوف هنگامی که رخ می دهد که سایه ماه بر بخشی از زمین بیفتد و در نتیجه از دید قسمت هایی از کره زمین، قرص ماه روی قسمتی از قرص خورشید را بپوشاند.

این پدیده هنگامی رخ می دهد که زمین و ماه و خورشید به ترتیب در یک خط راست یا تقریبا در یک خط راست قرار بگیرند و این شرایط تنها در وقت مقارنه یا محاق ماه ممکن است برقرار گردد. گرفتگی کلی خورشید، یکی از منظره های بسیار زیبای محیط زیست است.

کسوف کامل نیز هنگامی رخ می دهد که اندازه ظاهری ماه از سطح زمین اندکی بزرگتر از اندازه ظاهری خورشید دیده شود. در این وضعیت، در مکان هایی از کره زمین که به خط واصل مرکز خورشید و مرکز ماه خیلی نزدیک هستند، تمام سطح خورشید به وسیله روی تاریک ماه پوشانده می شود.

در خورشیدگرفتگی کامل (کسوف کامل) زمین، ماه و خورشید در یک راستا قرار می گیرند، در این حالت کل قرص خورشید در پشت ماه پنهان می شود. سایه ماه فقط چند کیلومتر از سطح زمین را در بر می گیرد و به موازات حرکت ماه در مدار خود، یک مسیر طولانی منحنی شکل را روی زمین می پیماید. تنها کسانی می توانند گرفتگی خورشید را ببینند که در جایی از این مسیر باریک و طولانی واقع باشند.

در هر نقطه، مدت گرفتگی کامل، زیاد از دو تا پنج دقیقه طول نمی کشد. هرچه گرفتگی کامل نزدیکتر می شود، آسمان تاریکتر می شود و ستارگان بیشتری پدیدار می شوند. هنگامی که قرص خورشید کاملا پوشانده می شود، هاله سفید رنگ درخشانی در اطراف ماه می درخشد. این همان هاله یا “کرونا” یا اصطلاحا “تاج” است که بصورت هاله ای از گازهای رقیق و داغ از خورشید جریان دارند. در کنار قرص سیاه ماه، حلقه باریک و سرخ رنگی از گازهای خورشید به چشم می خورد که “فام سپهر” نام دارد.

نسخه مهم و کامل این مقاله در “Space.com” انتشار یافته است.

واژه های کلیدی: ستاره | خورشید | خورشید | خورشیدگرفتگی | اخبار علمی و آموزشی